Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Caroline
Onrecht uit zich bij mij in boosheid.
Ik kan dan zo ontzettend kwaad worden.
En ik wil er niet eens vanaf.
Onrecht mag van mij blijkbaar niet bestaan.
Van jullie wel?
En waarom?
|
Ik heb daar ook moeite mee. Al zal dat wat ik als onrecht ervaar misschien iets anders zijn dan wat jij als onrecht ervaart. Maar los van dat, heb ik het ook.
Het is natuurlijk een gedachte dat iets "niet mag". Zonder denken speelt mag wel/mag niet niet, speelt recht/onrecht niet.
Tussen onrecht en boosheid zit bij mij machteloosheid. Eerst bestempel ik iets als onrecht, dan komt machteloosheid, dan komt boosheid. Ik voel me liever happy dan machteloos of boos, dus vandaar dat ik het liever niet heb.
Om geen onrecht meer te ervaren zou er in de eerste stap iets moeten veranderen, die waarin ik iets als onrecht "bestempel". Die gedachte die alles in gang zet.
Ik kan die uiteindelijk wel doorzien als niet waar, maar dan is het hele riedeltje toch maar mooi op gang gekomen.
En tegenover dat niet-waar staat toch ook altijd een wel-waar want dat is per slot van rekening wat ervaren wordt.
Ik hoop dat een ander een wat duidelijkere kijk heeft