Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
A. Het illusionaire aan de zelf-illusie is dat het lijkt alsof de persoon waarneemt (bewust is). In Werkelijkheid is dat niet zo.
B. Je bent dan ook duidelijk nog niet toe aan catharsis. Dat geeft niks, want naar catharsis streven is zinloos. Je kunt je wel bewust worden van je gemoed en alle gemoedstoestanden 'laten zijn'.
C. Niet ter zake doende. Voor diegenen die bekend zijn met het 'zijn' heeft de dood van de zelf-illusie geen betekenis meer. In 'mijn' zijn is er geen onderscheid met 'ander' zijn.
D. Het leven als zelf-illusie geeft de mogelijkheid om de illusie te verlaten (ontologische omkering). Alles wat men onder 'zingeving' kan scharen kan uitsluitend in het 'wordende' plaats hebben. Het 'zijn' is ontdaan van welke zin dan ook. Omdat zingeving alleen in de tijd kan plaats hebben.
|
Een indeling van de schepping geeft :
De wet, flora, fauna, de mens, engelen 1, engelen 2, God
Engelen 1 en 2 interesseren mij niet en dus ben ik de juiste naam vergeten.
De mens zit in die opsomming zogezegd in het midden
Maar wat mij de laatste tijd meer en meer verbaasd is De WET tegenover GOD...
De Wet is inderdaad zonder zingeving... zoals jij van het 'zijn' zegt en volgens jou omdat zingeving alleen in de tijd kan plaatsvinden...
Dus van tijdloosheid naar tijdloosheid...