Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door hypothese
Misschien,
Mogelijkerwijs,
Het zou kunnen dat in je verhaal een kern van waarheid zit, maar wie kan nu precies en éénduidig jou verhaal bevestigen, ontkennen, de zwakheden in blootleggen ? En hoe kan ik dan controleren dat het juist is ?
Toch presenteer je je verhaal dat het juist is en niet dat het nonsens zou zijn.
Ik kan er over gaan nadenken, zeer interessant allemaal, maar hoe dieper je er over nadenkt kan je alleen maar waarschijnlijkheden, mogelijkheden overpeinzen.
De zucht naar kennis, kan dan een toestand van frustraties opwekken. Goh, je wat is nu juist en wat is nu niet juist.
En dan kom ik terecht bij de feitelijkheden van het bestaan, namelijk dat ik het niet weet en het voor een groot stuk ook niet te weten kan komen.
Dus langs de ene kant zit ik met die zucht naar kennis, en de andere kant dat het (waarschijnlijk) nooit of te nimmer tot vervulling kan komen.
Het pijnlijke in het verhaal is die innerlijke commentaar stem.
Zonder de commentaar stem is er een ademend lichaam.
|
Mijn verhaal is enkel maar 'n mogelijkheid tot
zelf nagaan.
Je bent HIER - NU.
Het zou kunnen dat het je gegeven is om alles na te gaan of het is je gegeven om je ogen te sluiten voor alles dat verschijnt.
Dat is iets dat alleen jij zelf meemaakt/ervaart.
Citaat:
|
Ik kan er over gaan nadenken, zeer interessant allemaal, maar hoe dieper je er over nadenkt kan je alleen maar waarschijnlijkheden, mogelijkheden overpeinzen.
|
M.i. is het niet een kwestie van nadenken maar van simpelweg ZIEN.
Zien dat er niets is dat onafhankelijk van wat dan ook kan bestaan.
Zien dat de gehele manifestatie als één geheel functioneert.
Daar hoef je niet over na te denken dat kun je alleen al
merken aan je eigen lichaam.