Het is fijn om een herberg te zijn van al die gevoelens. Gevoelens zijn misschien wel het mooiste wat het bewustzijn kan ervaren. Als je gevoelens benadert als een gast die jou bezoekt ga je anders tegen je gevoelens aankijken. Ze zijn minder "eng". Wat zeg ik? Ze zijn totaal niet eng. Je gaat van je gasten houden, ja ook van die menigte verdriet die soms je leven kort en klein komt stampen.
Wat is verdriet eigenlijk? Een hartverscheurend gevoel omdat je ego nog geen zin had om afscheid te nemen van iemand waar je van houdt. Je persoonlijke liefde wordt niet meer bevredigt?.
Als je deze waarheid ooit ontdekt, ontdek je dat verdriet "slechts" voortkomt uit rouw om je persoonlijke liefde. De universele liefde die erachter verborgen ligt die is er echter nog! En dan ontdek je dat Liefde nooit verloren kan gaan, die zat al immers in jou.
|