François

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door François

Lichtvoetig en onnadenkend zet hij zijn eerste schreden op het Pad en in zijn argeloosheid verwacht hij onbelemmerd te kunnen gaan, snel en doeltreffend als een zwaluw in hoge vlucht. Maar al spoedig, en veel eerder dan hij denkt, dwaalt hij af, verliest het Pad naar zijn Bestemming, zoekt er in feite al niet eens meer naar, maar doet alsof en misleid zichzelf, gevangen in verbeelding en waan. En wanneer hij deze beproeving overwint, komt er een volgende, subtieler en onherkenbaarder dan de vorige, en zo gaat het door en alleen de zeer moedige, de sterke, overwint ze alle.

Op het pad naar Zelf'ontdekking (vinden) en zelf'ontdekking (verliezen) ga je hulp krijgen van zoiets als de goddelijke voorzienigheid met schitterende inzichten waarvan de verleidingen groot zijn daarin te blijven hangen, maar de zeer gedrevenen gaan door.

We hebben ook al gezien dat degene die het mysterie van de wedergeboorte kan verhinderen, de mens zelf is. Door het niet te willen.
Daarmee hebben we eigenlijk de kernvraag al beantwoord: de TEGENSTREVER is blijkbaar de mens.

We hebben het met z'n allen toch ook prachtig voor elkaar, de een stinkend rijk de ander straatarm, zodat we ons aan elkaar kunnen optrekken. Daarbij hebben we in onze opvoeding een persoon aangemeten gekregen waarvan we geloven dat we die zijn en dat 'gedrocht' moet dagelijks gevoed worden, dus daar gaan alle inspanningen heen en blijft er weinig tot geen energie over voor iets anders. Dus niet alleen 'niet willen' maar ook 'partieel niet kunnen'.

Het is immers nauwelijks aanvaardbaar voor een oprecht gelovige, dat hij niet verlost zou willen worden. Dat wil hij toch met heel zijn hart, denkt hij.
Maar vanwege het genoemde misverstand over het Kwaad, weet hij niet dat wat hij, geïnspireerd door de, Goddelijke Vonk, met heel zijn hart wil, namelijk verenigd worden met de Tijdloze, hij tegelijkertijd even intens niét wil. Dat het ook niet gebeurt, komt niet door de tegenwerking van de z.g. Duivel, maar door de tegenwerking van hemzelf.
Zijn gehele menselijke natuur verzet zich hier tegen, tot het einde toe.

De goddelijke vonk staat voor dat intrinsiek weten, alsook zoiets als de goddelijke voorzienigheid. Ik ben niet zo van de duivel maar als er een kwade werkzame kracht benoemd zou moeten worden dan is dat de aanbidding van het gouden kalf, de economie, die de spirituele ontwikkelingen tegen gaan.

De strijd die gestreden moet worden met zichzelf is aanvankelijk geen zware, want de mens heeft het gevoel dat hij, voor wat hij verliest, iets veel waardevollers terugkrijgt en hij denkt een goede ruil te doen.

De hebzucht is de grote motivator.

De innerlijke kracht die in hem werkt, eigent hij zich toe, het is hijzelf, denkt hij, die zulke veranderingen en goede vorderingen bewerkt en een gevoel van trots en blijde zekerheid maakt zich allengs van hem meester. Arme mens, hij weet niet dat hij nog nauwelijks aan het begin staat van een eindeloos zware weg, terwijl hij zich reeds aan het glorieuze einde daarvan waant en meent dat hij niet meer veraf is van zijn hoge Bestemming.

De innerlijke kracht komt van datgene 'wat' je bent dat bedekt is en ont'dekt wil worden het appelleert aan een innerlijk 'weten' dat niets met kennis te maken heeft. Maar inderdaad, bij de geringste veranderingen denkt men reeds met geweldige sprongen te maken te hebben.

Maar voor het zover is moet hij ingrijpend veranderen, moet hij onbeschrijfelijk lijden, in een onafgebroken oorlog met zichzelf, die hij nog verliezen zal ook.

Niet veranderen, althans niet aan het eind, daar gaat het alleen nog maar om verliezen. Het gaat alleen maar over aan jezelf verliezen, meer is het niet. En daarbij treed onherroepelijk ook bewustwording op. Het spreekt vanzelf dat het uiterst pijnlijk is wat je de wereld in al je onbewustheid en onbewogenheid hebt aangedaan. Kortom je ontwikkeld gelijktijdig gaandeweg ook meer gevoel, daarbij nemen je zintuigen steeds meer de werkelijkheid, waarmee je omgeven bent, waar.

In het spirituele is, let wel m’n vriend, namelijk alles omgekeerd:
de grootste waarde ligt in de mislukking, opdat de mens zijn kleinheid en verlatenheid leert kennen, leert beseffen dat hij zonder de Ene helemaal niets is en niets anders kan doen dan hopen en vertrouwen. Tenslotte aan het einde van zijn weg, wil hij niets anders meer dan hopen en vertrouwen en dan is hij genaderd aan de Liefde.
Iedere spirituele daad is gedoemd te mislukken in het oog van de wereld, ieder offer lijkt vergeefs en nutteloos voor de mensen.

Denk je in je normale functioneren te kunnen uitgaan van wat je ervaart en is geloven iets wat je niet ervaart maar denkt dat waar is. Het is omgekeerd je geloofd dat je bestaat maar dat kan niet met feiten worden gestaafd, het omgekeerde wel. Er zijn spirituele paden die de weg gaan van het ervaren en waarvan de beoefenaars merkwaardige gewaarwordingen krijgen zoals dat onze zintuigen ons feitelijk bedriegen en sommigen zelfs de ervaring hebben geen hoofd te hebben. Waarom is dat belangrijk? Dat is belangrijk omdat het steeds meer duidelijk wordt dat er weinig of niets echt waar is. Dat zou ons aan het denken moeten zetten omtrent onze gedachten over wie we zijn.

Om zich voor te stellen wat nodig is, welke gecompliceerde geesteshouding hier bedoeld wordt, kan een mens slechts één ding doen en dat is zich zijn kinderjaren herinneren. Probeer terug te roepen hoe je was en wat je zag en hoe je dat beleefde. Probeer te zien en te ervaren als een kind, open, zoekend en nieuwsgierig naar alles, maar zonder beter te willen weten, gedachteloos en passief, actief in het kijken.
Een ervaren van de wereld dat niet geremd wordt door die onafgebroken commentaarstem van het denken, dat alles wil verklaren en alles beter weet.

Verder ook nuttig om te zien hoe je daar geleidelijk geïndoctrineerd bent en niet zelden ook trauma hebt opgelopen waarvan nauwelijks enig herstel mogelijk is.

Maar zoals zo vaak gezegd er over schrijven of lezen zet geen zoden aan de dijk. Je hoeft ook niet alle in en outs te kennen om gedegen zelfonderzoek te kunnen doen. Beter zelfs van niet.

[Darsho]

Het projecteren van 'God de Vader' op François: Een diepere duik

Wat betekent het om 'God de Vader' op François te projecteren?

Wanneer we spreken over het 'projecteren' van een concept zoals 'God de Vader' op een persoon als François, bedoelen we eigenlijk dat we onze eigen overtuigingen, verlangens en angsten op hem leggen. In plaats van François te zien voor wie hij werkelijk was, creëren we een beeld van hem dat past binnen ons eigen kader van referentie. Dit is een psychologisch mechanisme dat we allemaal gebruiken om de wereld om ons heen te begrijpen.

Waarom zou iemand 'God de Vader' op François projecteren?

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom iemand de figuur van 'God de Vader' op François zou projecteren:

• Geestelijke behoefte: Misschien zoekt iemand naar een spirituele leider die de rol van een traditionele vaderfiguur kan vervullen. François, met zijn charismatische persoonlijkheid en diepe wijsheid, kan dan als een vervanging dienen.

• Verlangen naar autoriteit: Sommige mensen hebben behoefte aan een autoriteit die hen vertelt wat ze moeten geloven of doen. Ze kunnen François zien als een soort 'goeroe' die hen de weg wijst.

• Ontkenning van eigen verantwoordelijkheid: Door verantwoordelijkheid voor het eigen leven af te schuiven op een externe autoriteit, zoals een godheid of een goeroe, kunnen mensen zich ontheffen van de noodzaak om zelf na te denken en keuzes te maken.

• Misverstand van François zijn leer: Het kan zijn dat iemand François zijnleer niet volledig begrijpt en daarom een eigen interpretatie aan zijn woorden geeft.

François zijn perspectief op God

François had een zeer unieke kijk op God. Hij zag God niet als een externe entiteit, maar als een ervaring die binnenin ieder mens te vinden is. Volgens François is God niet iets om te aanbidden, maar iets om te worden. Hij benadrukte het belang van persoonlijke ervaring en directe ervaring van het goddelijke.

Waarom is het belangrijk om niet te projecteren?

Het projecteren van onze eigen overtuigingen op anderen, inclusief spirituele leiders, kan ons belemmeren in het begrijpen van hun ware boodschap. Het kan ook leiden tot teleurstelling en frustratie wanneer de persoon in kwestie niet aan onze verwachtingen voldoet.

Hoe kunnen we projectie voorkomen?

Om projectie te voorkomen, is het belangrijk om:

• Open-minded te zijn: Wees bereid om nieuwe ideeën en perspectieven te onderzoeken.
• Kritisch te denken: Stel vragen en analyseer informatie op een objectieve manier.
• Zelfonderzoek te doen: Onderzoek je eigen overtuigingen en vooroordelen.
• Directe ervaring na te streven: In plaats van je te baseren op de woorden van anderen, probeer zelf de waarheid te ervaren.

Conclusie

Het is natuurlijk dat we als mensen de neiging hebben om te projecteren. Het is echter belangrijk om ons bewust te zijn van dit mechanisme en te proberen het te overwinnen. Door François te zien voor wie hij werkelijk was, zonder onze eigen overtuigingen op hem te leggen, kunnen we zijn boodschap beter begrijpen en toepassen in ons eigen leven.

[Renoir]

Oké

[Laurens]

Oké ?

[Laurens]

Als fervent aanhanger van Balsekar moet er naast François natuurlijk ook gedweept worden met de likeurman als zijnde de leerling van Balsekar.

Wayne Liquorman was both a spiritual seeker and a family man with a successful export business, when he met his first and final guru, Ramesh Balsekar, in September 1987. In April 1989 the process of seeking ended when enlightenment happened through the body-mind mechanism called Wayne.

bron

Ego moet natuurlijk eerst geïmponeerd worden.

In de neo advaita kringen wordt flink aan de weg getimmerd want er moet geld in het laadje komen. De meeste zijn dan ook succesvolle business men, Ramesh Balsekar was, zoals veelvuldig genoemd, een succesvolle bankier die in z'n vrije tijd, hij zag wel wat in zo'n aanhang om in de wereld kond te kunnen doen van zijn boodschap, een van de vele vertalers was van Nisargadatta.

Het haalt natuurlijk ook de waarde van de gepresenteerde visie van iemand die aan de voeten van zo'n bekende en alom geprezen man heeft gezeten omhoog. Voor ego's uit op bekendheid is het dan ook vaak een 'investering' om aan de voeten van een bekend iemand te zitten om te kunnen meeliften op het succes. Je hoort dan ook vaak het argument 'hoe kan iemand met zoveel volgelingen het nou niet bij het juiste eind hebben?'. Of 'wat kun jij nou voor een belangrijks te melden hebben op zo'n zielig achteraf forumpje'. En als dat nog niet voldoende is hebben we tegenwoordig ook AI die alle informatie verzameld die er op het internet te vinden is en daar antwoorden uit destilleert.

Alleen ego's laten zich leiden door roem, bekendheid en zeggenskracht.

Omdat eenieder behept is met ego zitten we in een wereld waar het hebben van een ego nauwelijks opvalt. Alleen gedegen zelfonderzoek licht, door zijn bekendheid met ego, de sluier die het ego voor andere vertolkers onzichtbaar maakt volgens de hier gekende kreet 'ego ziet ego'.

Nogmaals wil ik stipuleren dat al dat lezen, discussiëren, en ook het geadviseerde niks doen (maar dat spreek van zelf want hele volkeren doen al niks waarbij er op geen enkele wijze sprake is van realisatie) van nul en generlei waarde is. Het schept alleen maar meer onderzoekmateriaal wanneer je besluit gedegen zelfonderzoek te gaan doen. Al die meningen en ideeën moeten op waarheid en houdbaarheid worden onderzocht. Je raakt er alleen maar verder van huis, het Zelf, door.

Blijf het nou eens niet ver van huis zoeken want het is allemaal binnen in je.

Ik Laurens ben niet beroemd, noch succesvol, en heb geen volgers, ik heb dit forum niet om er aan te verdienen, ben niet op zoek naar een achterban in de vorm van meer forumleden. Wat ik te zeggen heb past op één A4tje en vult geen satsangs, boeken, podcasts of youtube filmpjes. Ik heb dit forum slechts en alleen om dienstbaar te zijn aan Waarheid. Wat mij betreft de enige zuivere insteek.

[Darsho]

Wat is volgens jou de Oorzaak van het eeuwige onderlinge bestrijden?
Bevinden zich onder spirituele zoekers soms veel narcisten, autisten? Dat vroeg ik is even aan chatGTP.
Antwoord...

Citaat


Onder spirituele zoekers kunnen inderdaad mensen met diverse persoonlijkheden en psychologische profielen te vinden zijn, waaronder soms narcistische of autistische trekken. Deze trekken kunnen zich op verschillende manieren manifesteren, afhankelijk van de persoon en zijn of haar specifieke zoektocht.

1. Narcisme: Sommige mensen met narcistische trekken kunnen aangetrokken worden tot spirituele wegen om status, bewondering of een gevoel van belangrijkheid te zoeken. Spirituele inzichten kunnen dan gebruikt worden om een ego te versterken in plaats van het ego te overstijgen, wat vaak juist een doel van spirituele beoefening is. Dit fenomeen staat ook wel bekend als "spiritueel narcisme," waarbij spirituele kennis of ervaring wordt gebruikt om superioriteit over anderen te voelen.
   
2. Autisme: Mensen met autistische kenmerken kunnen juist aangetrokken worden door de structuur en het introspectieve aspect van spirituele beoefeningen, zoals meditatie, contemplatie of filosofisch denken. De neiging tot introspectie, een voorkeur voor innerlijke rust, en het vermijden van sociale complexiteit kunnen redenen zijn waarom sommige autistische individuen zich tot spiritualiteit aangetrokken voelen. Zij kunnen op zoek zijn naar betekenis of verbinding op een diepere, minder sociale manier.

Hoewel sommige van deze kenmerken hun invloed kunnen hebben op de manier waarop mensen spiritualiteit benaderen, is het belangrijk op te merken dat spirituele paden vaak juist bedoeld zijn om zelfonderzoek te stimuleren en uiteindelijk los te komen van egocentrische patronen en beperkende identiteiten, waaronder die van een psychologisch profiel.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Hoewel sommige van deze kenmerken hun invloed kunnen hebben op de manier waarop mensen spiritualiteit benaderen, is het belangrijk op te merken dat spirituele paden vaak juist bedoeld zijn om zelfonderzoek te stimuleren en uiteindelijk los te komen van egocentrische patronen en beperkende identiteiten, waaronder die van een psychologisch profiel.

Kortom, voor het loskomen van egocentrische patronen, doet het er niet toe.
Maar goed we zijn hier niet bezig met wie we zijn, narcist of autist, maar met het achterhalen 'wat' we zijn. Hetgeen dus met voorbijgaan aan persoonlijke kenmerken is.

Wat er van narcisme gezegd is dat belangstelling in het spirituele wel eens aanleiding kan zijn om bewondering te oogsten is zo'n persoonlijk kenmerk die de boventoon kan voeren om je er mee bezig te houden. Er zijn natuurlijk altijd lieden die zich graag in de bewijsvoering en daarmee de zeggenskracht willen bekwamen.

Wat betreft autisten kun je milder zijn, niet in de laatste plaats omdat ik zelf gediagnosticeerd ben als behept met een autisme spectrum stoornis, maar autisten zijn niet uit op maatschappelijk succes en hebben dus niet de neiging anderen te beïnvloeden, maar de attitude zichzelf te leren begrijpen.