|
Zin en onzin aangaande gedegen zelfonderzoek Zin en onzin aangaande gedegen zelfonderzoek |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
|
27 August 2012, 20:49 | #1 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Dood
Ieder moment gaat er weer iets of iemand dood. Het moment zelf gaat dood. Het leven bestaat uit afscheid nemen, van mensen, dieren, dingen, omstandigheden, om ruimte te maken voor het nieuwe, het onbekende.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik met dit topic beoog. Vandaag geconfronteerd met ziekte, ouderdom, de dood. Afscheid nemen van mensen die je dierbaar zijn, door omstandigheden en de dood. Mensen die ik vandaag heb moeten vertellen dat ik ze niet langer hulp kan bieden omdat de gemeente de kraan dicht draait. Een dierbare vriend bezocht in het ziekenhuis, waar hij dit weekend spoorslags is opgenomen, en een andere goede vriend getroost, omdat zijn vader vannacht is overleden. Nathan/Frog die hier afscheid heeft genomen, omdat wij hier besloten hebben afscheid te nemen van de mevrouw wiens naam we niet mogen noemen. Rennie die overweegt om afscheid te nemen van Keen, om redenen die hij elders heeft uitgelegd. Hij overweegt een (tijdelijk) afscheid van het forum, time out. Danique die afscheid heeft genomen van haar getriggerdheid en haar verzet. Keen heeft afscheid genomen van Noorwegen en zo kan ik nog wel even door gaan. Aan alles komt (een keer) een eind. En alles begint ook weer opnieuw. Er is geraaktheid. Met het verleden, met pijn, met droefenis. Er is geraaktheid door ontroering, door schoonheid, door liefde. Er is geraaktheid met een idee over de toekomst, er is angst en bezorgdheid. Ik schrijf zomaar wat op, wat er in me opkomt. Ik wil het blijkbaar even kwijt. Geen doel in het bijzonder. |
27 August 2012, 20:59 | #2 | |
Vicaris
Geregistreerd: 15 October 2011
Berichten: 58
|
Citaat:
Ik voel je/me zo op dit moment, als één geheel, terwijl ik je lees. |
|
27 August 2012, 21:04 | #3 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
|
27 August 2012, 21:13 | #4 |
Vicaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 107
|
Lieve Nada, ook van mij een KiSs voor jou.
|
27 August 2012, 21:27 | #5 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Dankjewel Maria. Ik bedenk me zojuist dat het forum alleen al in die zin voor mij een waarde vertegenwoordigt, namelijk dat ik me hier thuis voel. Mezelf kan en mag zijn. Me gesteund en geliefd en gehoord kan voelen. Mijn momenten mag delen. Wil delen. En er ook willen/kunnen zijn voor een ander, als die die behoefte heeft. Ook boos mag zijn of onrechtvaardig, maar ook verdrietig en onbegrepen. Of zoals nu, soms moeite hebben met thema afscheid nemen en tegelijkertijd te beseffen dat afscheid nemen niet echt bestaat. Dank je Marco. En dan zijn er nog mensen die durven beweren dat een virtuele kus, glimlach, bloemetje of hugg niet van waarde zou zijn. Nou, die mensen hebben er dan mooi niks van begrepen. Sukkels!
|
27 August 2012, 21:28 | #6 |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Ik was er vandaag ook mee bezig, met de dood. We hebben ooit eens afgesproken om te zorgen dat we alle mogelijk belangrijke zaken op een rijtje hebben, voor het geval een van ons zou overlijden. Van sterfgevallen die we in onze omgeving hebben meegemaakt is dat voor de nabestaanden wel zo prettig. Dat de administratie op orde is, dat er een adressenlijstje is, en dat er misschien iets van wens is opgeschreven over de uitvaart. Voor mij is dat laatste niet heel erg van belang. Ik vind dat de nabestaanden toch vooral zelf invulling moeten kunnen geven aan het afscheid. Maar dat de praktische zaken geregeld zijn, dat is wel handig. Vandaag was er een aanleiding om eens een begin te maken met dat verzamelen van die gegevens. Maar dan komt toch ook het gevoel op bezig te zijn met een soort afscheid of nalatenschap. De gedachte was iig dat als ik deze klus geklaard heb, dat ik dan met een gerust hart kon gaan. Merkwaardige beleving is dat. En dat terwijl de werkelijkheid is dat we op elk willekeurig moment zomaar de laatste adem kunnen uitblazen.
|
27 August 2012, 21:38 | #7 | |
Vicaris
Geregistreerd: 15 October 2011
Berichten: 58
|
Citaat:
Het gekke is dat ik dat niet in de letters vind, maar door de letters ervaar van waaruit ze gesproken worden. Dank jullie wel voor die diepe verwoording, die raakt en me doet beseffen dat ik leef. |
|
27 August 2012, 21:39 | #8 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Juist daarom. Daar kun je je niet echt op voorbereiden, maar de praktijk leert dat je je, wanneer er een dierbare is gestorven, per direct met allerhande praktische zaken moet bezighouden en de tijd om e.e.a. te organiseren zeer beperkt is. Als de praktische zaken goed geregeld zijn, kun je je volle aandacht richten op het afscheid an sich. Dan kan daar ruimte voor komen. En kun je een afscheid organiseren waar je (achteraf) vrede mee kunt hebben en goed op kunt terugkijken. Je wilt geen mensen vergeten uit te nodigen en die zodoende de kans ontnemen om afscheid te nemen. Je wilt niet alle muziekwinkels moeten opbellen om dat ene, speciale nummer, op te zoeken en je wilt je niet druk maken over de kosten van de begrafenis en over wat er wel en/of niet verzekerd is en tegen welk bedrag. En dan wil je ook nog graag dat de nabestaanden goed verzorgd achterblijven en in harmonie met elkaar verder leven. Daar mag je godverdomme best eens over nadenken. Na mij de zondvloed, is dan wel een erg gemakkelijke escape.
|
12 May 2013, 19:32 | #9 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 25 March 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
|
|
12 May 2013, 19:29 | #10 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 25 March 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Ik ben hem en hij is mij. Hij is niet dood, hij leeft. |
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
De dood | Mihaela | Overige religie | 8 | 16 April 2012 07:42 |