Leegte

Rozenhart · 18 June 2010, 18:50

Leegte, is een bekend begrip binnen het boeddhisme.
Er is geen zelf dat onveranderlijk is, dat eeuwig is en dat bijvoorbeeld Jan, Piet, of Truus heet. Geen persoonlijk onveranderlijk zelf. Geen eeuwige olympische godheid ...
Het boeddhisme wijst geen zelf af, maar dit zelf staat onder invloed van alles en beinvloedt ook weer van alles. We zijn in beweging, verandering. Een zelfbeeld is dus relatief. Er bestaat dus geen zelf als een strak georganiseerd onveranderlijk iets.
Volgens het boeddhisme kunnen we onze geest (zelf) zuiveren.

We zijn levende wezens zonder wezen, zegt zen(boeddhisme).
We bestaan op het eerste gezicht wel maar graaf je verder, dan zal je niets vinden. Leegte.
Zwart wit gezien, bestaat er geen zelf, annatta.
Nirvana betekent ook immers, uitwaaien, uitblussen. Ons denkbeeldig zelf is tot zijn einde gekomen. Onwetendheid en verlangens staan niet meer centraal in ons leven. Dit wordt ook wel onthecht zijn genoemd.
Naam en vorm voorbij, voorbij aan het bekende. Hier en nu leven.

21 June 2010, 15:26

Leegte is ook wel gekend als Bewustzijn, het lege scherm als achtergrond op basis waarvan alles wat erop geprojecteerd wordt kan worden gezien. Het altijd tegenwoordige Zijn tegen welke achtergrond wij mogen figureren totdat het veranderlijke vanzelf wordt uitgedoofd.

God zou zich kunnen hebben opgedeeld tot Jan, Piet of Truus in zijn goddelijke almacht zichzelf te kunnen ervaren. Hij zou intermediair Adam hebben geschapen en in slaap gebracht, waarvan wij de droom zijn. Hoe het ook zei, naar de reden kunnen we slechts raden.

Alles wat ons te doen zou kunnen staan is onze goddelijkheid realiseren en een als zodanig aan te merken vermeende werkelijkheid leven. Het veranderlijke zelf is onze eigen goddelijk afgeleide schepping. Als collectief zijn we verantwoordelijk voor het geheel maar individueel is het niet mogelijk voor dat alles verantwoordelijkheid te dragen.

Dus ook hier bestaat een afgeleide. Een verantwoordelijkheid voor de eigen schepping. Wij zijn dus in alles een deel van God, van Bewustzijn, van verantwoordelijkheid en dragen daarvan de consequenties, al is het uiteindelijk God zelf die aan de touwtjes trekt.

Hij kent alle consequenties maar blijft via ons daarover (wederom in zijn almachtigheid) onwetend. Om die reden meent de kerk dat we God niet naar de kroon mogen steken en hetgeen hij voor ons in petto schijnt te hebben maar moeten ondergaan. Maar waartoe we in staat zijn is mede de schepping van God en daarom hoeven wij ons niet te beperken.

Waarheen zich onze gedachten begeven dat zijn we bij machte te scheppen.

Nadje · 21 June 2010, 19:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Robert

Maar waartoe we in staat zijn is mede de schepping van God en daarom hoeven wij ons niet te beperken.

Waarheen zich onze gedachten begeven dat zijn we bij machte te scheppen.

Ieder mens weet dat ie zich niet hoeft te beperken. Diep van binnen weet iedereen dat.

En iedereen heeft /krijgt eveneens de ervaring van het beperkt zijn of het zich beperkt voelen. Ook niemand uitgezonderd.

Dus waar hebben we het over?
Laten we het eens over het weer hebben.
Ik hoor het al, niet weer, zeker?

18 June 2010, 18:50	#1
Rozenhart Asprirant lid Geregistreerd: 14 June 2010 Berichten: 0	Leegte Leegte, is een bekend begrip binnen het boeddhisme. Er is geen zelf dat onveranderlijk is, dat eeuwig is en dat bijvoorbeeld Jan, Piet, of Truus heet. Geen persoonlijk onveranderlijk zelf. Geen eeuwige olympische godheid ... Het boeddhisme wijst geen zelf af, maar dit zelf staat onder invloed van alles en beinvloedt ook weer van alles. We zijn in beweging, verandering. Een zelfbeeld is dus relatief. Er bestaat dus geen zelf als een strak georganiseerd onveranderlijk iets. Volgens het boeddhisme kunnen we onze geest (zelf) zuiveren. We zijn levende wezens zonder wezen, zegt zen(boeddhisme). We bestaan op het eerste gezicht wel maar graaf je verder, dan zal je niets vinden. Leegte. Zwart wit gezien, bestaat er geen zelf, annatta. Nirvana betekent ook immers, uitwaaien, uitblussen. Ons denkbeeldig zelf is tot zijn einde gekomen. Onwetendheid en verlangens staan niet meer centraal in ons leven. Dit wordt ook wel onthecht zijn genoemd. Naam en vorm voorbij, voorbij aan het bekende. Hier en nu leven. Wijziging aangebracht door Rozenhart op 18 June 2010 om 19:01.

21 June 2010, 15:26	#2
Sytze Geen lid Berichten: n/a	Leegte is ook wel gekend als Bewustzijn, het lege scherm als achtergrond op basis waarvan alles wat erop geprojecteerd wordt kan worden gezien. Het altijd tegenwoordige Zijn tegen welke achtergrond wij mogen figureren totdat het veranderlijke vanzelf wordt uitgedoofd. God zou zich kunnen hebben opgedeeld tot Jan, Piet of Truus in zijn goddelijke almacht zichzelf te kunnen ervaren. Hij zou intermediair Adam hebben geschapen en in slaap gebracht, waarvan wij de droom zijn. Hoe het ook zei, naar de reden kunnen we slechts raden. Alles wat ons te doen zou kunnen staan is onze goddelijkheid realiseren en een als zodanig aan te merken vermeende werkelijkheid leven. Het veranderlijke zelf is onze eigen goddelijk afgeleide schepping. Als collectief zijn we verantwoordelijk voor het geheel maar individueel is het niet mogelijk voor dat alles verantwoordelijkheid te dragen. Dus ook hier bestaat een afgeleide. Een verantwoordelijkheid voor de eigen schepping. Wij zijn dus in alles een deel van God, van Bewustzijn, van verantwoordelijkheid en dragen daarvan de consequenties, al is het uiteindelijk God zelf die aan de touwtjes trekt. Hij kent alle consequenties maar blijft via ons daarover (wederom in zijn almachtigheid) onwetend. Om die reden meent de kerk dat we God niet naar de kroon mogen steken en hetgeen hij voor ons in petto schijnt te hebben maar moeten ondergaan. Maar waartoe we in staat zijn is mede de schepping van God en daarom hoeven wij ons niet te beperken. Waarheen zich onze gedachten begeven dat zijn we bij machte te scheppen.