Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Nee. Groot misverstand.

De eerste stap is om te 'ontdekken' wat je in essentie bent. Daar komt (in onderzoek) de misvatting aan het licht dat je het persoonlijke, veranderlijk (in essentie!) zou zijn. Dan komt er de 'ontdekking' dat je in essentie 'iets anders' bent. En vervolgens komen er volgende stappen in het onderzoek waar helder wordt dat je 'alles' (dus ook de verschijnselen) bent.

Kennelijk heb jij dezelfde foutieve afslag genomen als Laurens.
Ontdekken wat je in essentie bent (zijnde!) is een eindpunt, geen eerste stap.

En dat eindpunt is alleen te realiseren door het waarnemen (schouwen, getuige zijn, zien of bedenk zelf maar een naam).

Ik schrijf realiseren omdat het waarnemen er reeds is.

Middels het 'getuige zijn' is de onderzoekende mens getuige van zichzelf als verschijnsel. (Tot object van waarneming maken)

Ik -Bassie- ben dus niet de verschijnende Bassie. Ik (als gewaarzijn) ben getuige van het verschijnsel Bassie (en de rest van de wereld).

Resumerend: ik als gewaarzijn (de getuige) ben getuige van wat Bassie allemaal doet en nalaat in de wereld. Daarom dient de mens te vasten aan deze wereld. Omdat de uiteindelijke uitkomst is (maar dat kan alleen intern vastgesteld) dat ik aan gene zijde van 'de wereld' waarneem.

Is het onderzoek afgerond als je weet 'wat' je bent? Geenzins, de zaak ligt nog complexer dan ik hier beschrijf.