Wel of geen therapie?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Natuurlijk weet ik niet alles van mezelf, als baby maar bepaalde zaken kun je aardig inschatten, vooral wanneer je nu zelf naar baby's kijkt.
Mijn ouders hebben hun verhalen over mij en er zijn kinderfoto's waar je ook het een en ander aan af kunt lezen.
In wezen zijn we tijdloos en dat vind je terug bij jonge kinderen, baby's.

Inschatten, verhalen van ouders, kinderfoto's ....
kom op Nathan, daar kun je toch niets op baseren?

Heb je zelf kinderen en ben je aanwezigheid geweest bij het opgroeien van baby's?
Ik heb twee meiden die inmiddels volwassen zijn.
Foto's maak je voornamelijk op die momenten dat ze hun liefste glimlach laten zien. Niet wanneer ze sip kijken. Je maakt geen foto's wanneer ze krijsen van de pijn van een kinderziekte of een inenting daartegen.
Verhalen diepen we op uit ons geheugen en dat is uiterst selectief.
Ik onthou bij voorkeur de leuke of de ondeugende gebeurtenissen en verhalen.