Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Renoir
Aad ik spreek zelden over iets alsof dat mij persoonlijk aangaat, maar als je wilt weten hoe ik me voel dan kan ik zeggen dat ik emoties ervaar. Ik heb m'n voorkeuren, kan iets of iemand liefhebben, me innig verbonden voelen, vloeken wanneer ik 'godverdegodver' weer eens op m'n tong bijt, of me voor m'n kop slaan als ik het eten heb laten aanbranden. Ik heb ook het voorstellingsvermogen om me voor te stellen dat ik zal vloeken of schrikken als ik in de auto gezeten plotseling gevaarlijk wordt gesneden en moet uitwijken.
Ik zou daarbij allesbehalve het idee hebben aangevallen of bedreigd te worden. Dus als het emotieloos zijn een voorwaarde is voor weten 'wat' ik ben, dan weet ik niet 'wat' ik ben.
|
Mooi gezegd.
Emotieloos is geen voorwaarde.
Egoloos evenmin.
Zoals je hierboven mooi aangeeft blijft de 'jij die je niet bent' (ego / persoon) gewoon onderdeel van de verschijnselen als verschijnsel.
En zonder de identificatie er mee is er geen enkel ander probleem dan dat je pijn in je tong hebt als je er op gebeten hebt of dat je alsnog naar de afhaalchinees moet om wat eten op je bord te krijgen, als je je maaltje hebt laten aanbranden.