Het is mij overkomen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Misschien dat we iets verder kunnen komen als we elkaar iets meer in detail vertellen wat de weg is die we bewandeld hebben. Geen enkele weg is heilig of behoeft navolging, want het zijn allemaal individuele verhalen. Het geeft alleen wel een inkijk in hoe inzicht tot stand is gekomen. Het vraagt wel iets om dat te doen. Niet iedereen zal zich veilig genoeg voelen om een wat persoonlijker verhaal op het forum te zetten. Die onveiligheid is dan minstens zo interessant als het verhaal wat (niet) verteld wordt.

Hier zit ik al een tijdje over na te denken. Op het moment dat mij iets overkomt wat knelt, zie ik vaak iets als een soort van helikopter naast me vliegen ( metaforisch) die me vertelt wat er gebeurt en dat ik dat niet ben.
En vaak krijg ik dan zelf nog te horen wat er gaande is en waarom ik zo doe.

En dat heb ik al heel wat jaren. Het lijkt dan alsof iets uit mezelf treedt en kijk naar wat er gebeurt. En het verschil met nu en een hele tijd geleden is, dat ik dan gezien wordt wat er gebeurt en dat was vroeger niet zo. Toen was ik dat wat knelt, (identificatie) althans zo voelde het en nu ben ik of dat iets meestal ook toeschouwer van die dingen die soms nog kunnen knellen.