Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bassie
Als je weet wat 'zijn' is dan kun je er ook wat over schrijven. Er is onderscheid tussen 'bestaan' en 'aanwezigheid'. Aanwezigheid =zijn. Bestaan is dat wordende geval wat tijdelijk bestaat van geboorte tot dood.
Als ik 'zijn' schrijf bedoel ik dus nooit 'bestaan', dan bedoel ik bewuste tegenwoordigheid: Het zijn in het moment. Het fysieke lichaam heeft geen daadwerkelijk 'zijn'. Daarom noem ik dat ook 'wordend'.
Bewustzijn heeft dan ook niks van doen met neurale processen. Bewustzijn is 'ik' die zich bewust is van de wereld. Neem ik zintuigelijk waar dan zit 'de persoon' er tussen en is er de zelf-illusie die we 'bestaan' noemen. Het lijkt door het zintuigelijk waarnemen alsof het het lichaam (iets) is wat waarneemt.
In Werkelijkheid is dat niet zo. In het directe zien is de persoon er tussen uit en wordt er waargenomen zonder tussenkomst van de persoon. Dát is 'zijn'. (Bestaan is 'iets', zijn is 'niets')
Je kunt dus ook nooit bewustzijn zijn. Wat je ten diepste bént (Wat gerealiseerd kan worden) is het 'zijn'. Kennende leegte.
Wie zei er ook al weer dat je over 'zijn' niks kan schrijven? Alleen onwetenden beweren dat.....
|
Over aanwezigheid is ook wel het een en ander te zeggen, dat is niet het zijn wat is. Bestaan en aanwezigheid behoren, voor het gemak en de eenvoud dat daar verder niet veel onderzoek naar gedaan hoeft te worden, tot de wereld van de verschijnselen. In het proces van te weten komen wat je bent, laten we de verschijnselen doorgaans links liggen.
Zowel Marie als jij zijn dol op het bestuderen van de verschijnselen, getuige alle draadjes die daarover worden volgeschreven. Over wat je zegt dat zijn is, bewuste tegenwoordigheid kunnen boeken worden volgeschreven, je raakt er niet over uitgepraat, hetgeen telkens blijkt. Je creëerde al een hele wereld met de mogelijkheid van worden. Dat alles heeft niets te maken met het Zijn dat hier eveneens regelmatig genoemd wordt en waar Marie het even over had. Het heeft ook niks te maken met het door mij regelmatig aanhaalde Bewustzijn. De 'ik' die zich bewust is van de wereld noem ik gewoon bewustzijn. Ook over dat bewustzijn valt veel te vermelden. In dat kader, te weten de wereld van de verschijnselen, heeft het geen zin in te gaan op zelf illusie. Bestaan is gewoon datgene wat we kennelijk blijken te doen, illusie of niet. Om welke reden zou je in het bestaan dan ook zoiets als 'het directe zien' introduceren waar we daar gewoon als zijnde 'ik' doende zijn met zien?
Je wilt kennelijk elementen van het 'niet zijn' waarover we het hier als het aan mij ligt hebben, te weten de onwerkelijkheid te bestaan, introduceren in het bestaande. Geen wonder dat je daar tegen allerhande onmogelijkheden aanloopt. Vandaar ook al dat tegensputteren door Marie. Het directe zien is niet van deze wereld maar onderdeel van niet bestaan, te weten het niet bestaan van 'ik'. Dan pas treed direct zien in werking, niet eerder. Om dezelfde reden kun je in het bestaande (ik noem het liever de vermeende werkelijkheid) nooit Bewustzijn zijn, Bewustzijn is niet echt een onderdeel van de bestaande wereld. Tot zolang je daar niet bent voor te stellen als zo iets als een twilight zone.