Dukkha

[Natan]

'Het leven is lijden,' leerde Boeddha.
Als dat niet zo was verdoofde we onszelf niet met van alles: snoep, sigaret, bier, film, wiet, prozac, McDonald, koffie,... We hebben een hele scala gewoontes bedacht om vooral het moment niet te hoeven voelen: mogelijke eenzaamheid, verlies, angst, depressie,...
Boeddha zei dat de dood, ziekte en ouderdom lijden met zich mee brengen. En hebben wat je niet wil. En willen wat je niet hebt.
Toch sprak hij ook over verlichting, over het beeindigen van lijden in deze wereld als mens van alle dag. De middenweg is dan het pad: het vermijden van uitersten.
Wat vooral opvalt binnen de boeddha-dharma is het alert zijn. Leven met aandacht.
Osho zei wel eens, dat de enige zonde is: iets niet bewust doen, onbewust leven.
Tijdens een rit in de auto met diverse mensen die aan het discussieren waren over bewustzijn merkte Krishnamurti later op: onderweg hadden ze geen oog voor de schoonheid waar aan voorbij gereden werd maar ze hadden het wel over bewust-zijn.
Is dit het enige moment wat telt?

[Theo]

Ik moet nu opeens denken aan al die mensen die iets bezoeken en dan druk bezig zijn om er foto' s van te maken. Zodat ze later thuis kunnen bekijken wat ze niet gezien hebben?..

[Mars]

Ergens op YouTube werd door boeddhistisch monnikengebroed beweert dat dukkha in
boeddhistische context eerder iets als "niet geheel bevredigend" betekent.
Er zijn er ook die een dogma gebaseerd hebben op de notie dat het leven een pijpkaneel is.
Een non-dualistische afsplitsing van deze groepering heeft dit dogma gereduceerd tot:
het leven zuigt.