Dit zijn mijn ervaringen - Pagina 10

6 May 2015, 01:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Het is ook je reinste flauwekul om te zeggen dat er geen "wie" is..... En idd: zolang men gelooft in deze doctrine, kan er ook nooit serieus sprake zijn van zelfonderzoek c.q. Zelfkennis.

Dat wordt dan ontdekt, je kunt niet op de uitslag van zo'n onderzoek vooruit lopen, het moet eerst worden gedaan. Het is niet zo dat je de 'wie' moet gaan ontkennen, buiten het doen van gedegen zelfonderzoek om, omdat er voor deze aan het slot (zo je hebt gehoord) geen plaats meer zou zijn. Dat is de kar achter de wagen spannen en wat bedoeld wordt met mentale realisatie.

Nadje · 6 May 2015, 01:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Het gaat niet om de uitkomst van het onderzoek. Het gaat om het doen van het onderzoek. Het doen zelf brengt de realisatie te weeg. Iemand die dus beweert zijn zelfonderzoek te hebben afgerond, die heeft het punt gemist?.
En diezelfde iemand is kansloos geworden. Want als je zelfonderzoek is afgerond, dan valt er immers niks meer te onderzoeken.

Van de ene illusie in de andere.

Als het zelfonderzoek is afgerond, valt er niks meer te onderzoeken. Maar genoeg te beleven. Doen IS de realisatie, dat ben ik met je eens. Maar soms is doen zoeken en soms is doen vinden, maar wezenlijk is het doen. Dat is het punt.

InX · 6 May 2015, 01:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nada

Hoe kan zelfonderzoek tot iets anders leiden dan openheid, overgave, naakt zijn, kwetsbaarheid, geef er een naam aan? Daarin kan en mag en zal van alles ontstaan. Ook een "wie". Voor "wie" die dan ook maar enige importantie mag hebben. Voor "wie" is alle plaats. Sterker nog, "wie" is overal doorgaans prominent aanwezig.

Jij hebt het over van tevoren vast staan. Wat van tevoren vast staat, althans volgens jou, is hoe men tot mentale realisatie komt en wat daar de gevolgen van zijn. Als je weet wat de gevolgen zijn, ga je uit van iets dat vast staat.

Iets dat niet vast staat kun je niet (be)grijpen. Omdat het alle kanten op kan gaan. Omdat het het potentieel/veld van alle mogelijkheden is. Niets uitgezonderd. En daarin ligt alles open.

Willen begrijpen is aan de persoon voorbehouden en laat die nu net illusionair zijn, maar daarmee blijkbaar functioneel.

Als de "wie" in jouw visie niet bestaat, hoe kan deze dan ooit naakt, open en kwetsbaar zijn?
Wie wil er dan begrijpen, is illusie en functioneel tegelijk?

Dit ervaar ik als mentale realisatie, die kant noch wal raakt....

InX · 6 May 2015, 01:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat klopt. Als je weet 'wat' je bent valt er niets meer te zoeken of onderzoeken. Wat zou er nog onderzocht moeten worden? Alleen de 'wie' je bent kan nog jaren vooruit met z'n zelfonderzoek,

De "wie" trapt in het leven van alledag bij voortduring in allerlei valkuilen. Ego is hardnekkig

Nadje · 6 May 2015, 01:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

De Bron is één en zuiver, in ca. 7 miljard mensen nu, in ca. 7 miljard mensen van voorheen en in alle mensen die nog komen. Dat er in deze geen sprake is van "jouw" of "mijn" is de reden van geplaatste aanhalingstekens.
Tweedehandskennis noem ik tweedehands, als de woorden tot waarheid worden verheven van anderen die hun innerlijke bron hebben gevonden en de wereld daar deelgenoot van willen maken. Er is begrijpen van het willen delen van deze vreugde, de werkelijke vreugde kan pas worden gevonden als het innerlijk Zelf wordt ont-dekt. Daarvoor zal de 'wie', die toch echt gewoon aanwezig is, voorbij ego-belangen (moeten) willen kunnen 'Zien'.
En ja, uit eigen ervaring weet ik dat er een verschil is tussen mentale en wezenlijke realisatie. Hoofd en hart werken niet altijd samen. Zodra hoofd leidend is, zitten er over het algemeen ego-belangen bij en heeft het hart in die situaties ook moeite mee om handelend te volgen. Zodra het hart leidend is, volgt het hoofd en de handeling als vanZelfSprekend. Dat maakt een Wezenlijk verschil.

Ik (her)ken de ervaring van het verschil maken. Waartussen dan ook. Wie kent die ervaring niet? Ergo, er is dus niks "eigens" aan die ervaring. Hoofd en hart werken niet altijd samen, zeg je. Alles werkt perfect samen. Hoofd en hart, in - en uitademing, leven en dood, hoop en wanhoop, enfin...vul maar in. Er is geen "wie" die waartoe ook maar beslist. Alles gebeurt spontaan. Dat noem ik Wezenlijk.

Nadje · 6 May 2015, 01:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Als de "wie" in jouw visie niet bestaat, hoe kan deze dan ooit naakt, open en kwetsbaar zijn?
Wie wil er dan begrijpen, is illusie en functioneel tegelijk?

Dit ervaar ik als mentale realisatie, die kant noch wal raakt....

Ik heb het dan ook niet over een "wie" die naakt, open en kwetsbaar is. Ik heb het over openheid, naakt zijn en kwetsbaar zijn. De ervaring is dat wat geraakt wordt. Of andersom.

Nadje · 6 May 2015, 01:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Deels kan ik je intentie hier volgen, maar "wie schrijft hier" wat jij hier geschreven hebt?
De Bron raakt ook nooit zichzelf kwijt, maar de "wie" die in onze huidige materiële manifestatie duidelijk zichtbaar, tastbaar en hoorbaar aanwezig is, kan wel door gedachten, illusies, overtuigingen, conditioneringen, al dan niet tijdelijk (het zicht op) de Bron kwijtraken.

Dat ontken ik toch ook nergens? Dus gezien het feit dat de "wie" zich manifesteert, zal het zijn functie binnen het geheel wel hebben.

Nadje · 6 May 2015, 02:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat wordt dan ontdekt, je kunt niet op de uitslag van zo'n onderzoek vooruit lopen, het moet eerst worden gedaan. Het is niet zo dat je de 'wie' moet gaan ontkennen, buiten het doen van gedegen zelfonderzoek om, omdat er voor deze aan het slot (zo je hebt gehoord) geen plaats meer zou zijn. Dat is de kar achter de wagen spannen en wat bedoeld wordt met mentale realisatie.

Er is niets dat gedaan MOET worden. Er wordt gedaan. Twee passen vooruit, één achteruit. En de eersten zullen de laatsten zijn. Ontkenning van het simpele feit dat iedere bloem (bij wijze van spreken) nu eenmaal bloeit in haar eigen tijd en op haar geheel eigen wijze, is niets anders dan afwijzing/weerstand jegens dat wat is. Voor alles, is klaarblijkelijk een tijd en plaats. En wat daarvan het doel is, zo dat er al is, dat zullen wij dat niet weten. Maar ja, "wie" zou dat willen?

6 May 2015, 10:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nada

Er is niets dat gedaan MOET worden. Er wordt gedaan. Twee passen vooruit, één achteruit. En de eersten zullen de laatsten zijn. Ontkenning van het simpele feit dat iedere bloem (bij wijze van spreken) nu eenmaal bloeit in haar eigen tijd en op haar geheel eigen wijze, is niets anders dan afwijzing/weerstand jegens dat wat is. Voor alles, is klaarblijkelijk een tijd en plaats. En wat daarvan het doel is, zo dat er al is, dat zullen wij dat niet weten. Maar ja, "wie" zou dat willen?

Je bent altijd zo neoadvaistisch bezig, pas na gedegen onderzoek is er het ontdekken van dat er wordt gedaan door niemand, maar daar kun je niet op vooruit lopen en het is ook je realiteit niet. Als je in de, wat ik dan maar noem, egomodus bent dan besta je en is er geen sprake van er wordt gedaan dan ben jij de doener en moet er gedegen zelfonderzoek worden gedaan, althans als het je belangstelling heeft te weten te komen 'wat' je bent. Ook als je wilt weten 'wie' je bent begin je aan een onderzoek.

Ook als je liever volmaakt wil worden of minister president moet er wat gedaan worden maar dan gebeurt er op het gebied van je spirituele ontwikkeling mogelijk niks. Waar je niks aan hebt is aan dit vrijblijvende geleuter hoe het in elkaar steekt, er moet ergens worden aangevangen en het heeft geen zin aspirant zoekers op voorhand al te ontmoedigen met twee stappen vooruit en een achteruit. Wellicht gaat het bij hen anders dan bij jou en alleen maar voorwaarts. Dus je voorspellende gave alsmede die verder alom gehoorde spirituele volkswijsheid is alleen maar vrijblijvend geneuzel.

Theo · 6 May 2015, 10:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Het is ook je reinste flauwekul om te zeggen dat er geen "wie" is..... En idd: zolang men gelooft in deze doctrine, kan er ook nooit serieus sprake zijn van zelfonderzoek c.q. Zelfkennis.

Ik lees dat ook terug bij Wolter Keers. Er wordt een redenatie opgevoerd dat het 'ik' niet bestaat. Ik heb het ook al 1000 x op dit forum gelezen. Zo werkt mentale realisatie. In het denken ontstaat de overtuiging dat er geen 'ik' is.

Maar vanuit de verkeerde aannames ontstaat er ook een verkeerd onderzoek.
Het 'ik' dient tot in den treure te worden onderzocht. En dat gaat niet als je het 'ik' al weg heb geredeneert.