|
Advaita Advaita is niet voor doetjes |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
28 February 2013, 12:40 | #11 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 26 February 2013
Berichten: 0
|
Dat ben ik helemaal met jou eens Bigbear! Wij mensen kunnen het verschil maken! Dus ik zeg, doen! Gelijk denken ik aan een tekst die ik eerder las, "doen is domineren". Ook helemaal waar. Toch ben ik van mening dat we onze ego's heel goed kunnen ingezet om gelijkheid te bereiken op aarde.
Tussen wat is en wat ik verlang, liggen obstakels! Dat zorgt voor emoties. Je kan alles accepteren en passief toekijken. Of je kan het als een innerlijke sturing zien die je aanzet tot medewerking aan het geheel!! Waarom heb ik anders emoties? Het zijn prachtige drijfveren die je lot en levensbestemming duidelijk kunnen maken. Ik merk dat veel mensen wel fijne emoties accepteren maar nog moeite hebben met de zogenaamde slechte emoties Ik denk dat daar de schoen wrikt als je je echt verdiept in emoties zie je dat er geen slechte bestaan. Er bestaan alleen emoties die we niet goed begrijpen en er daardoor fout mee omgaan. De meneer in het filmpje beschrijft de afstand tussen wat is en het wenselijke lijden. Maar waarom lijden als het pad duidelijk is! Geniet van de afstand en zie het als een uitdaging. Geniet van elke stap op je weg en hoe fijn het is om een duidelijk pad voor je te zien. Wijziging aangebracht door Cynthia op 28 February 2013 om 13:14. |
28 February 2013, 14:31 | #12 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 6 August 2011
Berichten: 282
|
Citaat:
Plots begon ik te kantelen en werd ik door iets heen geduwd waarvan ik nog dacht; 'mijn God dat gaat nooit lukken' en voelde iets op mijn hoofd gezet worden (wat achteraf een gootsteenontstopper bleek te zijn) en ik werd door iets heen getrokken. Pijnlijke ervaring en dacht nog dit moet niet te lang duren anders ga ik terug. Maar ja, ik scheen niets te willen te hebben en ook al wilde ik weer terug naar die heerlijke omgeving en toe was aan een sigaretje, het lukte mij niet om weerstand te bieden aan dat gesjor aan mijn hoofd. Ik voelde mij hulpeloos, ik had geen controle over wat er gebeurde. Zo heerlijk ik mij in mijn vertouwde omgeving gevoeld had, zo ellendig voelde ik me nu. Effe checken, Hans is dit misschien iets wat je graag leest m.b.t. de benadering van het waarom van het gedrag? |
|
28 February 2013, 14:59 | #13 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
Mooie gedachte van jou: Ons Ego gebruiken om gelijkheid te creeeren. Super! |
|
28 February 2013, 16:26 | #14 | ||
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Citaat:
E-motie = energie in beweging! Ik heb vaak gezien dat het ?blokkeren? van deze beweging door bepaalde emoties niet te erkennen en toe te laten maar ze daarentegen te negeren, onderdrukken, rationaliseren, af te wijzen en/of te veroordelen (vanuit de behoefte/het verlangen om een ?beter? mens te zijn dan wie men is of denkt te zijn?), alleen maar tot een verlies aan levenskracht/authenticiteit leid, tot het leven van een ?geremd? leven. Het is als rijden met een auto met één voet op de gaspedaal en de andere op de rem? Acceptatie van emoties is echter niet hetzelfde als het willekeurig (onnadenkend, instinctief) UITEN/uitleven ervan, want dat laatste is vaak alleen maar een onbewuste vorm van verzet tegen een ándere (minder gewenste) emotie. * Zo kan iemand die niet kan/wil/durft erkennen dat hij/zij zich machteloos voelt (omdat hij/zij daar bang voor is) misschien wel gemakkelijk kwaad worden -en dat telkens weer uiten- omdat die persoon woede als een (positieve) tegenkracht beschouwt. Die persoon heeft het dan moeilijker om verdriet te uiten omdat deze emotie eerder als een teken van ?zwakte? (negatief) gezien wordt bijvoorbeeld. * Omgekeerd neigt iemand anders die denkt machteloos te zijn, misschien gemakkelijker naar het beleven van verdriet, omdat woede uiten -als een middel om macht te ervaren- eerder als zinloos, manipulatief of bedreigend gezien wordt. * En er zijn evengoed mensen die alle zogenaamd negatieve emoties onder de noemer ?kinderlijke reacties? plaatsen -en deze dus niet meer (willen/kunnen/durven) toelaten/voelen- omdat men eindelijk ?volwassen? (verlicht, gerealiseerd, volledig bewust, ?) wil zijn. Voor mij betekent volwassenheid echter juist het kunnen onder ogen zien ?n aanvaarden van AL wat is/opkomt/verschijnt, zowel in jezelf als in anderen/de wereld, zonder toe te geven aan de behoefte (drang) om er een negatief oordeel over te vellen. Hoe paradoxaal het ook nog mag klinken, aanvaarding van hoe het (geweest) is kan perfect samengaan met de wens dat het anders zou zijn dan hoe het (geweest) is, aangezien acceptatie méér stuwende (levens)kracht geeft aan verandering dan verzet? |
||
28 February 2013, 17:14 | #15 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Toevallig kwam ik bij het kijken van Aarts filmpje van Wolter Keers deze meneer tegen, het eerste filmpje sloeg wel gelijk aan. In het kort volgens mij, je bent A, maar je wilt B zijn. Als je dan maar steeds A naar B wil halen dan gaat het "fout" Je kan best je rot voelen bij A, zolang je het maar geen B wil maken op dat moment. Ook kan je je best voornemen dat je er iets aan wil doen om het te verbeteren/veranderen, maar op elk moment is het A en niet B. Hij deed het met zijn linker en recherhand als A en B, het visuele helpt mij wel. Bedankt! |
|
28 February 2013, 17:18 | #16 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
|
28 February 2013, 18:38 | #17 | |
Vicaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 107
|
Citaat:
Gewoon lekker de haai zijn dus |
|
28 February 2013, 22:36 | #18 |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
|
1 March 2013, 00:22 | #19 |
Vicaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 107
|
|
1 March 2013, 09:21 | #20 |
Sterrestof
Geregistreerd: 15 February 2012
Berichten: 216
|
Of het is het contrast tussen veel moeite gedaan en dan de uiteindelijke bevrediging.
|