Shankara

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ga die gedachten die je hierboven ventileert nou eens onderzoeken op waarheid in plaats van allemaal nieuwe gedachten te spinnen.

Klopt, de rest is verwijderd als zijnde niet relevant. We doen hier ook niet aan het veelvuldig jezelf maar citeren (alsof je standpunt extreem waardevol is). Maar evenmin uit gemakzucht.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Onderzoek de wezenlijkheid van dit "ik" gewoon. Het is geen waarheid op zich, enkel een verwijzing om verder te zien dan een idee dat zijn iets nodig heeft: "Het zijn heeft echt geen ik nodig om te zijn", neem dit niet aan, onderzoek de wezenlijheid van dit "ik" en het wordt vanzelf helder waar zulke woorden naar verwijzen. Het is geen waarheid, het is geen nieuwe idee, het is een verwijzing verder dan het idee waar een "ik" zich aan vasthoudt om zijn bestaan te bekrachtigen. Ontkracht het en onderzoek gewoon of het idee wel waar is, vervang het niet door mijn idee dat het niet waar is, ook mijn idee is niet waar... stel gewoon vast dat geen enkel idee waar is. Ga verder...

Dit is niets meer dan het gebruikelijke gezever vanuit een persoonlijke visie, wat in mijn woorden 'doe gedegen zelfonderzoek' betekend. Ideeën zijn evengoed gedachten die onder het gedachtenonderzoek vallen en op waarheid wordt getoetst. Dus het bovenstaande is gewoon datgene wat er dient te gebeuren met een overbodige persoonlijke noot van je die gevoeglijk achterwege kan blijven. Volstrekt nutteloos dit als adstructie van je standpunt op te voeren. Je denkt het beter te kunnen verwoorden is de conclusie en de constatering dat je je gedachten niet onderzoekt blijft overeind.

Het is in absolute zin ook nog eens onjuist, er is geen 'wezenlijkheid van een 'ik', gedegen zelfonderzoek wijst dat uit. Verder is de constatering 'waarheid op zich' een niet te onderzoeken bewering omdat Waarheid IS en geen kenmerken heeft die onderzocht kunnen worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Precies!
Alles wat ik zeg is ook maar een verhaaltje.
Op een forum kunnen we niet om verhaaltjes heen.
Het ene verhaaltje bekrachtigd de verhalenverteller, het ander brengt de verhalenverteller aan het wankelen, zodat het onderzocht kan worden. Daar gaat het om, niet om een nieuw verhaaltje aan te nemen. Mijn verhalen zijn even onwaar als de jouwe ("Zoals ik het Zijn nodig heb om te zijn; heeft eveneens het Zijn de 'ikken' nodig om te Zijn... Zonder 'ikken' geen Zijn...").

Hier had ik al een weerwoord op maar je stoïcijnse mindset staat een correctie van je visie niet toe. Verhaaltje worden geacht te worden onderzocht op waarheid, niet om kwistig rond te strooien. We kunnen (elkaar) onze (subjectief beleefde) waarheden ventileren en hier onderzoeken op waarheid maar dat heeft geen enkele zin. Dus ik vertel je dan ook niet 'mijn' waarheid maar vertel alsmaar wat je te doen staat. Ik heb het ook niet over mijn verhaaltjes die je toch vooral maar niet moet geloven (wat alleen maar vanzelf spreekt) ik zeg je, nogmaals, gewoon simpelweg wat je te doen staat.

Het idee dat er geen ik is, is ook nog steeds een idee. Het gaat niet om het idee, het gaat om wat het in vraag stelt, mag het?

Wanneer dat gedegen onderzocht wordt is dat geen idee meer. Gedegen zelfonderzoek onderzoekt het waarheidsgehalte van ideeën (hoe vaak moet ik dat nog zeggen?) Dus het gaat om het ont'dekken van onwaarheden en niet om de vraag of het mag.

Kortom ik had het weggehaald vanwege al eerder en vaker betwist, wetende dat je er niet op zult reflecteren maar slechts zult herhalen, maar verder ook omdat het totaal irrelevante onzin is.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Op gegeven moment is het niet langer van node om te conformeren aan beschrijving, duiding en verwijzing. Dat alles is slechts tot 'daar aan toe wat relatief zich nog leent te kunnen worden beschreven en/of de een of andere duiding kan wezen.
Het 'subject is eenvoudig leeg, punt. Zo gauw het zich bekrachtigt/accentueert middels reflectie tot wat het onbewogen en puur ontvankelijk registreert, dan levert het die lege werkelijkheid in om binnen die bekrachtiging/accentuering te 'getuigen' van wat dus feitelijk niet
Waar is.. de bekrachtiging en accentuering.

Mooie hypothese.

Die getuige beleving is dus iets van het relatieve en kan nooit Waar zijn.

En is dat dan geen verstandelijke conclusie op die hypothese.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Op gegeven moment is het niet langer van node om te conformeren aan beschrijving, duiding en verwijzing. Dat alles is slechts tot 'daar aan toe wat relatief zich nog leent te kunnen worden beschreven en/of de een of andere duiding kan wezen.
Het 'subject is eenvoudig leeg, punt. Zo gauw het zich bekrachtigt/accentueert middels reflectie tot wat het onbewogen en puur ontvankelijk registreert, dan levert het die lege werkelijkheid in om binnen die bekrachtiging/accentuering te 'getuigen' van wat dus feitelijk niet
Waar is.. de bekrachtiging en accentuering.
Die getuige beleving is dus iets van het relatieve en kan nooit Waar zijn.

En hoe men het draait en of keert en met welke woorden ook dat men het wel of niet probeert uit te leggen jullie zitten te praten in het luchtledige...

Wanneer gaan jullie eindelijke hieruit de juiste conclusies trekken, nl. dat jullie totaal maar dan ook totaal naast de kwestie zitten... en/of dat jullie bewandelde weg dood loopt...

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Op gegeven moment is het niet langer van node om te conformeren aan beschrijving, duiding en verwijzing. Dat alles is slechts tot 'daar aan toe wat relatief zich nog leent te kunnen worden beschreven en/of de een of andere duiding kan wezen.
Het 'subject is eenvoudig leeg, punt. Zo gauw het zich bekrachtigt/accentueert middels reflectie tot wat het onbewogen en puur ontvankelijk registreert, dan levert het die lege werkelijkheid in om binnen die bekrachtiging/accentuering te 'getuigen' van wat dus feitelijk niet
Waar is.. de bekrachtiging en accentuering.
Die getuige beleving is dus iets van het relatieve en kan nooit Waar zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het gaat er uit praktische overwegingen om dat iemand met kennis van zaken normaliter aanhoort wordt en niet tegengesproken met allerhande niet terzake doende gedachtenspinsel en hypothesen.

Dat is goed opgemerkt van Laurens waar het hier alsmaar over hypothese gaat.
Nergens is te vinden dat iemand 'aanhoort wil worden'. Het is een natuurlijk fenomeen dat de deskundige spreekt en de ondeskundige zwijgt. Je moet kijken naar de kant van de betweter, waarom wil hij het altijd beter weten? Leuk klein zelfonderzoekje om wat te priegelen in de marge.

Of het op juistheid berust, is niet aan een lezer, welke lezer dan ook. Zelfonderzoek doe je niet door standpunten van anderen op te zuigen of te omarmen. Zo vaak is hier gezegd dat eenieder op persoonlijke titel Waarheid dient te ont'dekken. Dat gaat niet collectief of bij wijze van beïnvloeding. Wijzen op dat er gedegen zelfonderzoek gedaan dient te worden is géén beïnvloeding. Zeggen dat 'ik' met kennis van zaken spreek omdat ik dat onderzoek heb afgerond is niet op basis van superioriteit. Als je moeite met autoriteit hebt onderzoek dat dan en val mij daar niet mee lastig. Als de hoogleraar het over waarheid heeft spreek ik de intrinsiek aanwezige Waarheid in mij aan of er overeenkomstigheid is. Zo niet dan onttrek ik me aan de uitspraken van de hoogleraar en ga niet met hem in discussie daarover. Maar dat is mijn aanpak omdat ik gedegen zelfonderzoek heb gedaan en bekend ben met waarheid. De zoeker die nog geen beroep kan doen op bekendheid met waarheid zal zich daarin eerst moeten bekwamen. Vaak (bij ego's) is er eerst vertrouwen nodig om de altijd aanwezige egoweerstand aan zichzelf te verliezen te overwinnen. Je komt niet makkelijk om ego heen. Dat kan zijn door kennis van zaken dan wel autoriteit accepteren en daar was ik dan ook mee bezig uitleg te geven. Maar de betweters weten het natuurlijk allemaal weer veel beter.

Daar dit gewoon maar uitleg is, dan wel het ventileren van praktische (zelf ondervonden) omstandigheden alsmede resultaten ten gevolge van het doen van (gedegen) zelfonderzoek, kun je niet spreken van een in stand houden van positie. Het is geen redenatie. Kijk liever in je eigen perceptie of dat in stand houden van een positie niet hetgeen is waaraan jij je schuldig maakt en (op mij) tracht te projecteren. Leuk klein zelfonderzoekje om wat te priegelen in de marge. Doordat je het zelf complexer maakt dan nodig is 'denk' je ook dat er verwarring heeft toegeslagen. Niks is minder waar wanneer je de hoofdlijnen kent. Je hebt bij gebrek aan het doen van gedegen zelfonderzoek eveneens geen kennis omtrent de weerstand van ego inzake iets dat zijn positie ondermijnt, daaraan wijt ik je onbenul in de laatste alinea. Zo weer genoeg geleuterd voor vandaag.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

En is dat dan geen verstandelijke conclusie op die hypothese.

Ja.
Je constateert een 'vaagheid' in die laatste zin.
Ik had beter kunnen zeggen : En is niet Waar:

Thanks.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ja.
Je constateert een 'vaagheid' in die laatste zin.
Ik had beter kunnen zeggen : En is niet Waar:

Thanks.

Het enige waar jullie allemaal over eens blijken te zijn is dat, alle waarnemingen, alle veronderstellingen, alle voorstellingen, alle gedachten, alle ideeën.... achter zich gelaten te hebben want als niet blijvend en dus zijnde gezien te zijn, men in het niets beland...

Hewel in plaats van de blijven praten en praten, zoals het verstand voortdurend in ieder van ons doet... Niets is er moeilijker dan dat verstand het zwijgen op te leggen...
Kunnen jullie misschien zich concentreren op de stilte, op de leegte in jullie zelf en misschien dat jullie ogen dan eindelijk open zullen gaan...

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Klopt, de rest is verwijderd als zijnde niet relevant.
We doen hier ook niet aan het veelvuldig jezelf maar citeren.

Kan ik inkomen, maar vermeld er dan a.u.b. bij dat je iets weggelaten hebt. Iets weglaten kan een impact hebben op wat er staat. In deze het lachen met gedachten onderzoeken, terwijl de quote die je wegliet verduidelijkte dat de gedachten in de eerste plaats al niet meer geloofd zijn, al vastgesteld zijn als niet Waar, en enkel tot doel heeft iets aan het wankelen te krijgen of in het voetlicht te krijgen.

Iets wat al als geen waarheid is vastgesteld, hoeft niet nog eens onderzocht te worden op Waarheid. De uitspraak als reactie op dat niets wat je zegt waarheid is: "je ontkracht daarmee wat je zegt, zie je niet hoe absurd dat is", dat is iets wat nog verder onderzocht kan worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is in absolute zin ook nog eens onjuist, er is geen 'wezenlijkheid van een 'ik'.

Dat is juist waarom de wezenlijkheid van het ik gevraagd wordt te onderzoeken in plaats van er van uit te gaan dat het een wezenlijkheid heeft.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het enige waar jullie allemaal over eens blijken te zijn is dat, alle waarnemingen, alle veronderstellingen, alle voorstellingen, alle gedachten, alle ideeën.... achter zich gelaten te hebben want als niet blijvend en dus zijnde gezien te zijn, men in het niets beland...

Hewel in plaats van de blijven praten en praten, zoals het verstand voortdurend in ieder van ons doet... Niets is er moeilijker dan dat verstand het zwijgen op te leggen...
Kunnen jullie misschien zich concentreren op de stilte, op de leegte in jullie zelf en misschien dat jullie ogen dan eindelijk open zullen gaan...

Marie.
Leegte, stilte wordt niet gevonden in jezelf, leegte, stilte ben je zelf..
Door er naar te zoeken, of je erop te concentreren ontgaat het je. Je bent eerder leeg en stil dan dat je in staat bent leeg en stil te zijn..
Om dat te 'Zien, heb je geen ogen nodig.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het enige waar jullie allemaal over eens blijken te zijn is dat, alle waarnemingen, alle veronderstellingen, alle voorstellingen, alle gedachten, alle ideeën.... achter zich gelaten te hebben want als niet blijvend en dus zijnde gezien te zijn, men in het niets beland...

Inderdaad, het gaat om de 'niets-heid'. Indien men alle waarnemingen, alle veronderstellingen, alle voorstellingen, alle gedachten, alle ideeën.... achter zich kan laten treedt dat wat ongespiegeld is naar voren. Eerder niet.

Jij als Marietje zijnde echter spiegelt op de waargenomen wereld en ontleent daar jouw zelfbeeld aan. En dat zelfbeeld denkt zichzelf in een niet-bestaande toekomst. Het is bijkans zelfs onmogelijk om jezelf niet in een toekomst te denken (relativiteit). Als je denkt: "ik ga morgen dit of dat" dan schep (denk) je 'jezelf' al.

Het kan allemaal alleen opklaren als je voorbij de zelf-illusie gaat. En dan nóg zul je als zelf-illusie/ego wederom de wereld moeten betreden, dat brengt het leven nu eenmaal met zich mee. Vertrouw daarom nooit mensen die beweren 'egoloos' te zijn, want de persoon die jij bent is per definitie een 'ego'.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Kan ik inkomen, maar vermeld er dan a.u.b. bij dat je iets weggelaten hebt. Iets weglaten kan een impact hebben op wat er staat. In deze het lachen met gedachten onderzoeken, terwijl de quote die je wegliet verduidelijkte dat de gedachten in de eerste plaats al niet meer geloofd zijn, al vastgesteld zijn als niet Waar, en enkel tot doel heeft iets aan het wankelen te krijgen of in het voetlicht te krijgen.

Dat verduidelijkte dat in genen dele. Het maakt het daarnaast met vreemde constructies als 'gedachten niet geloven' en 'vastgesteld als zijnde niet waar' maar waar niettemin 'toch getracht wordt deze aan het wankelen te brengen' verwarrend.
Het ondervangt ook niet de aan jou gedane aanbeveling om je gedachten op waarheid te onderzoeken. Niemand heeft enige baat bij hypothetische verhaaltjes 'wat er allemaal wel niet valt te gebeuren'. Niemand hoeft bang gemaakt te worden met waar en het waarom het allemaal mis kan gaan. Stel gewoon dat er gedegen zelfonderzoek gedaan moet worden en het is klaar.

Iets wat al als geen waarheid is vastgesteld, hoeft niet nog eens onderzocht te worden op Waarheid. De uitspraak als reactie op dat niets wat je zegt waarheid is: "je ontkracht daarmee wat je zegt, zie je niet hoe absurd dat is", dat is iets wat nog verder onderzocht kan worden.

Dat onderzoek moet gedaan worden het is niet de bedoeling te zeggen dat het gedaan is, terwijl het daarbij overduidelijk niet het geval is. Waarbij er kennelijk telkens gewoon weer nieuwe gedachtenspinsels bij gezocht worden.
Dus ga door om ook deze nieuwe verzinsels op waarheid te onderzoeken.

Voor jou lijkt het absurd maar voor iemand die gedegen zelfonderzoek afgerond heeft niet. Die weet hoe de vork aan de steel zit. Voor iemand die dat niet gedaan heeft is veel onduidelijk of absurd.

Het is toch absurd dat je niet bestaat. Dat het blijkt dat het vanuit jouw visie gaat om te 'geloven' dat je niet bestaat terwijl juist het omgekeerde het geval is, namelijk 'een geloof te bestaan'.
Te gek voor woorden oftewel absurd. Boeddha lachte zich te pletter toen die dat realiseerde.

Dat is juist waarom de wezenlijkheid van het ik gevraagd wordt te onderzoeken in plaats van er van uit te gaan dat het een wezenlijkheid heeft.

Je blijft maar 'hangen' in je vreemde constructies.
Er is geen 'wezenlijkheid van een ik', gedegen zelfonderzoek wijst dat uit. Als dat duidelijk is spoor je ook niemand aan de 'wezenlijkheid van een ik' te onderzoeken. Die verdwaalt dan ook al snel in de vraag 'wie ben ik' in plaats van op zoek te gaan naar 'wat' je bent.