Mahziri's verlichting - Pagina 3

Mahziri · 27 July 2013, 20:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Vanmorgen liep ik buiten met mijn hondje. Toen kwam er in me op dat de stap in de spiritualiteit in de vorm van tools/healing enzo me enorm ver van de werkelijkheid heeft afgebracht. En ik dook er helemaal in, 13 jaar lang. Maar ja, er was ook zoveel pijn van mijn jeugd, mijn scheiding, mijn dit, mijn dat.
En tuurlijk het had niet anders gekund. Ook daar ging het leven doorheen.
Maar vóór die tijd was ik meer ..... tja, ik weet het woord niet. In ieder geval dichter bij mezelf.

En een dag later zie ik al dat het geklets is. Niets kan mij van mijn werkelijkheid afbrengen.
Daarom kijk ik er nu zo naar.
Alleen maar omdat het allemaal bij mij niet helemaal vanuit het bewustzijn ging. Ten eerste zette ik gidsen en engelen buiten mijzelf en deden we samen het healingwerk. Ik als nederig persoontje naast het grootse van de gidsen en engelen.
En ik vond mezelf ook wel wat. Ik kon mensen helpen alleen maar door mijn handen op ze te leggen.

Wat er op komt is dat healingen, gidsen en engelen allemaal nog in die vorm kan bestaan in mijn wereld. Maar uiteindelijk is dat allemaal ook natuurlijk helemaal hetzelfde Bewustzijn.

Mijn wereld staat behoorlijk op z'n kop.
Maar ach, het is mijn illusiewereld maar haha.

Het schuift allemaal leuk in elkaar.

Sterre · 27 July 2013, 22:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Door de gesprekken met Anthony realiseerde ik me dat ik mijn leven niet meer hoefde te veranderen.

Vraagje uit nieuwsgierigheid: als je je al gerealiseerd hebt dat je je leven niet meer hoeft te veranderen, waarom ga je dan nog steeds om de week naar een leraar?

Zelf heb ik in de loop van mijn leven ook hulp nodig gehad en gekregen, maar mijn hulpverleners/leraren streefden er altijd naar om mij zo snel mogelijk weer op "eigen benen" te krijgen. Voor mij heeft juist dát altijd goed gevoeld: onafhankelijk (zelfverantwoordelijk) mij steeds opnieuw kunnen verbinden met alles wat zich in de wereld en het leven voordoet....

Niet dat ik het alleen hoef/moet doen (in tijden van nood komt er altijd wel iemand op mijn pad), maar niet afhankelijk (gedurende langere tijd) van één spirituele/psychologische leraar....

... Vraagje uit nieuwsgierigheid en proberen te begrijpen waar jouw behoefte ligt: als je je al gerealiseerd hebt dat je je leven niet meer hoeft te veranderen, waarom ga je dan nog steeds om de week naar een leraar?

Mahziri · 27 July 2013, 22:35

Omdat de realisatie daarvan één is, maar dan begint het pas, zo ervaar ik het in ieder geval.
En ik vind het heerlijk om bij hem te zijn.

Sterre · 27 July 2013, 22:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Omdat de realisatie daarvan één is, maar dan begint het pas, zo ervaar ik het in ieder geval.
En ik vind het heerlijk om bij hem te zijn.

Bij hem is Anthony?

Mahziri · 27 July 2013, 23:03

Ja Anthony is de leermeester.

Mahziri · 28 July 2013, 12:56

Gisteravond een opname uit 1984 gekeken van Wolter Keers.
Wat een helderheid!
Ik weet er geen woord meer van, maar kon 'm helemaal volgen.

Door te luisteren naar hem (en dat ervaar ik ook bij Anthony) stroomt het bewustzijn overal doorheen. Dan is er alleen maar dat. Bewustzijn met Wolter en ik daarin.

Ik geniet van die momenten dat ik het volledig kan voelen/ervaren/zien, geen idee welk woord daarvoor is, tijdens het luisteren.

Wat me opvalt zijn de hoeveelheid gedachten die opkomen. Ook een soort helderheid daarin.
Hoe ik b.v. om kwart voor 7 wakker word en gedachtes over elkaar heen tuimelen.
Oh ja, dat zei Wolter, je ben al in de wereld als je kijkt hoe laat het is.

En dan wordt het even stil.
Ben ik me bewust van de koele wind die door het raam naar binnen waait en adem eens diep in en uit.
Het gaat allemaal als vanzelf.
Da's heerlijk.

De gedachten zijn enorm helder. Zo kunnen ze goed gezien worden en krijgen eigenlijk geen vervolg.
Is goed voor de opvliegers. Ik merk dat mijn lijf opvliegt als ik doorga in gedachtes, als ik in het piekerdenken verzand. Apart!
Dus een mooie reminder van het lijf.

Ik ben me bewust van mijn kleinmakerij en de fysieke sensaties die daar bij horen.
Zit was vast in mijn buik en keel.

Het lijkt wel of door het helder worden een hoop naar boven komt wat opgeslagen ligt. Wolter sprak daar ook over en dat herkende ik. En dan kom ik weer dat het bewustzijn overal doorheen stroomt, en dat het logisch is dat wat er nog zit, in beweging komt.
Maar wat is dat dan....vraag ik me af. Ook dat is bewustzijn. Wat wordt er dan aangeraakt? Zit dat wel in het lijf? Wat wordt er aangeraakt en in beweging gezet waardoor (oude) pijn naar boven komt en sensaties in mijn lijf veroorzaakt?

Enfin....

Het is niet groot (of klein). Het is. Het komt langs en omdat ik weet dat ik er niks mee hoef / wil/ kan wellicht, voel ik het wel in mijn lijf maar daar verdwijnt het dan ook wel weer. Maar het komt wel keer op keer.
Het lijkt nergens aan vast te zitten.
Maar dat is meer een gevolg dat ik het niet onderzoek.
Daar laat ik een heel stuk los van afgelopen jaren.
Het verhaal hoeft niet meer opgezocht te worden. Niet nodig voor heling omdat er geen heling nodig is. Het is wel een stuk makkelijker geworden hoor!

Er is een bepaalde ontspanning voelbaar.
Er is geen werk meer te doen.
Het komt vanzelf.

Mahziri · 28 July 2013, 20:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Door de gesprekken met Anthony realiseerde ik me dat ik mijn leven niet meer hoefde te veranderen.

Dit is dan weer zo leuk!
Ik zit draadjes die door Renoir geopend zijn te lezen, en kom bij Marchien Toutenhoofd.
En het eerste wat ik lees is een quote van haar:

Als niets anders hoeft, wordt alles anders

Mahziri · 30 July 2013, 07:25

Ontdek ik dus net - vanmorgen - dat de emoties er wel mogen zijn... maar met mate. Ik houd mezelf dus in, want anders....
En dan bedoel ik niet dat ik het maar overal gelijk moet gaan uiten, maar het intern voelen, in mijn lijf, dat doe ik met mate. En dan blijft 't hangen.
Dan blijft dat denken gedachten spuwen. Het wil gevoeld worden.

Freerider · 30 July 2013, 11:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Ontdek ik dus net - vanmorgen - dat de emoties er wel mogen zijn... maar met mate. Ik houd mezelf dus in, want anders....

Want anders? Als jij je emoties niet bent, wat is het probleem dan?

Mahziri · 30 July 2013, 17:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Want anders? Als jij je emoties niet bent, wat is het probleem dan?

Geen probleem, dat begrijp ik ondertussen al goed.

Het was alleen iets wat helder werd.
Is alleen maar fijn.

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
Incarnatie en verlichting.	Hein	Wolter Keers	8	11 September 2010 11:54

27 July 2013, 22:35	#23
Mahziri Asprirant lid Geregistreerd: 4 July 2013 Berichten: 0	Omdat de realisatie daarvan één is, maar dan begint het pas, zo ervaar ik het in ieder geval. En ik vind het heerlijk om bij hem te zijn.

27 July 2013, 23:03	#25
Mahziri Asprirant lid Geregistreerd: 4 July 2013 Berichten: 0	Ja Anthony is de leermeester.

28 July 2013, 12:56	#26
Mahziri Asprirant lid Geregistreerd: 4 July 2013 Berichten: 0	Gisteravond een opname uit 1984 gekeken van Wolter Keers. Wat een helderheid! Ik weet er geen woord meer van, maar kon 'm helemaal volgen. Door te luisteren naar hem (en dat ervaar ik ook bij Anthony) stroomt het bewustzijn overal doorheen. Dan is er alleen maar dat. Bewustzijn met Wolter en ik daarin. Ik geniet van die momenten dat ik het volledig kan voelen/ervaren/zien, geen idee welk woord daarvoor is, tijdens het luisteren. Wat me opvalt zijn de hoeveelheid gedachten die opkomen. Ook een soort helderheid daarin. Hoe ik b.v. om kwart voor 7 wakker word en gedachtes over elkaar heen tuimelen. Oh ja, dat zei Wolter, je ben al in de wereld als je kijkt hoe laat het is. En dan wordt het even stil. Ben ik me bewust van de koele wind die door het raam naar binnen waait en adem eens diep in en uit. Het gaat allemaal als vanzelf. Da's heerlijk. De gedachten zijn enorm helder. Zo kunnen ze goed gezien worden en krijgen eigenlijk geen vervolg. Is goed voor de opvliegers. Ik merk dat mijn lijf opvliegt als ik doorga in gedachtes, als ik in het piekerdenken verzand. Apart! Dus een mooie reminder van het lijf. Ik ben me bewust van mijn kleinmakerij en de fysieke sensaties die daar bij horen. Zit was vast in mijn buik en keel. Het lijkt wel of door het helder worden een hoop naar boven komt wat opgeslagen ligt. Wolter sprak daar ook over en dat herkende ik. En dan kom ik weer dat het bewustzijn overal doorheen stroomt, en dat het logisch is dat wat er nog zit, in beweging komt. Maar wat is dat dan....vraag ik me af. Ook dat is bewustzijn. Wat wordt er dan aangeraakt? Zit dat wel in het lijf? Wat wordt er aangeraakt en in beweging gezet waardoor (oude) pijn naar boven komt en sensaties in mijn lijf veroorzaakt? Enfin.... Het is niet groot (of klein). Het is. Het komt langs en omdat ik weet dat ik er niks mee hoef / wil/ kan wellicht, voel ik het wel in mijn lijf maar daar verdwijnt het dan ook wel weer. Maar het komt wel keer op keer. Het lijkt nergens aan vast te zitten. Maar dat is meer een gevolg dat ik het niet onderzoek. Daar laat ik een heel stuk los van afgelopen jaren. Het verhaal hoeft niet meer opgezocht te worden. Niet nodig voor heling omdat er geen heling nodig is. Het is wel een stuk makkelijker geworden hoor! Er is een bepaalde ontspanning voelbaar. Er is geen werk meer te doen. Het komt vanzelf.

30 July 2013, 07:25	#28
Mahziri Asprirant lid Geregistreerd: 4 July 2013 Berichten: 0	Ontdek ik dus net - vanmorgen - dat de emoties er wel mogen zijn... maar met mate. Ik houd mezelf dus in, want anders.... En dan bedoel ik niet dat ik het maar overal gelijk moet gaan uiten, maar het intern voelen, in mijn lijf, dat doe ik met mate. En dan blijft 't hangen. Dan blijft dat denken gedachten spuwen. Het wil gevoeld worden.