Jouw verhaal, mijn verhaal

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Agnes

En is het verhaal overbodig geworden...

Ik heb vorige week een mooie film gezien. Het verhaal was ingrijpend. Aan het einde van de film stroomde wat tranen op mijn wangen. Ik had een fijn gevoel na de film. Ja, ik kan de film als goed prijzen.
Ik heb gisteren een vriendin ontmoet, ik zei dat ik een hele mooie film had gezien en ze wilde weten waar het over ging. IK vond het fijn om tegen haar te vertellen. Wij kletsten nog wat, over alles en niets, en nu en dan genoten wij in stilte van elkaars aanwezigheid.
Het was fijn om iets te delen. En ze had belangstelling in dat wat mij raakt, en wat ik mooi vind.

[Agnes]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Maar wat een kick om dat te vertellen.. toch ?

Ja...en die kick begint steeds meer te verdwijnen..wat er soms nog wel opkomt is die lastige drang om mensen te overtuigen van hoe het anders zou kunnen... die oogklepjes afslaan... maar daar wordt je ook niet happy van.


Mihaela
...

maar ik volg graag de lijn in iemand zijn proces

Dan zou ik een verhaal van bijna 46 jaar in proces moeten vertellen...een verhaal waarvan ik ondertussen iedere lijn kwijt ben.. mezelf ook meestal niet meer volg...dus ga ik het de ander niet aandoen om het dan alsnog wel te proberen...dat is niet te doen....maar heb met deze kleine bijdrage toch iets van me laten horen...waarna ik weer rustig in de leesstand kan gaan

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Agnes

Ja...en die kick begint steeds meer te verdwijnen..wat er soms nog wel opkomt is die lastige drang om mensen te overtuigen van hoe het anders zou kunnen...die oogklepjes afslaan...maar daar wordt je ook niet happy van.


Mihaela
...

Dan zou ik een verhaal van bijna 46 jaar in proces moeten vertellen...een verhaal waarvan ik ondertussen iedere lijn kwijt ben..mezelf ook meestal niet meer volg...dus ga ik het de ander niet aandoen om het dan alsnog wel te proberen...dat is niet te doen....maar heb met deze kleine bijdrage toch iets van me laten horen...waarna ik weer rustig in de leesstand kan gaan

ik weet niet zo veel van standjes op een forum.

Leuk je stem te horen, ook al was het kort. Het ging mij ook niet om het verhaal die niets meer met ons te doen heeft lijkt het soms, maar gewoon om te lezen wat je nu schreef.
Ik stond mezelf toe om iets klungelig te schrijven, iets wat in me opkwam, toen ik zomaar uit het niets verhalen aan het vragen was, juist omdat de verhalen niet meer toe doen. Maar wij zijn er nog..

Liefs,
Mihaela

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Agnes

Ja...en die kick begint steeds meer te verdwijnen..wat er soms nog wel opkomt is die lastige drang om mensen te overtuigen van hoe het anders zou kunnen...die oogklepjes afslaan...maar daar wordt je ook niet happy van.

....maar heb met deze kleine bijdrage toch iets van me laten horen...waarna ik weer rustig in de leesstand kan gaan

Wat er niet inzit hoeft er gelukkig niet nogal krampachtig uitgepeutert te worden. Anderzijds bestaat er ook zoiets als spontane vreugdevolle mededeelzaamheid.
Ik vind het zelf heerlijk om mijn geest op geregelde tijden wat inspanning te laten verrichten alsook aan uitdagingen bloot te stellen en al doende komt het woord plezier in mij op.

Ik vraag me soms af waar je blijft.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat er niet inzit hoeft er gelukkig niet nogal krampachtig uitgepeutert te worden. Anderzijds bestaat er ook zoiets als spontane vreugdevolle mededeelzaamheid.
Ik vind het zelf heerlijk om mijn geest op geregelde tijden wat inspanning te laten verrichten alsook aan uitdagingen bloot te stellen en al doende komt het woord plezier in mij op.

Ik vraag me soms af waar je blijft.

Kolere Renoir, dat komt op mij heel verstandelijk over, ik hoop toch maar dat dat aan mij ligt.

Je eerste zin daar kan ik me geheel in vinden maar die spontane vreugdevolle mededeelzaamheid herken ik niet of het zou t.b.v. de ander moeten zijn dan gaan de geheugenlaadje open en dan rolt er iets uit.

Plezier, wat was dat ook al weer en wie zou dat plezier moeten hebben.

Ach weer genoeg geplaagd en spontaan vreugdevol iets mede gedeeld.

Ik kan me wel vinden in de woorden van Agnes, sterker nog die kick is hier verdwenen. Vaak/altijd is de neiging oogklepjes te willen afslaan gebaseerd op het eigen proces, shit waar ben ik weer mee bezig, zit weer in mijn eigen proces te wroeten.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Kolere Renoir, dat komt op mij heel verstandelijk over, ik hoop toch maar dat dat aan mij ligt.

Je eerste zin daar kan ik me geheel in vinden maar die spontane vreugdevolle mededeelzaamheid herken ik niet of het zou t.b.v. de ander moeten zijn dan gaan de geheugenlaadje open en dan rolt er iets uit.

Plezier, wat was dat ook al weer en wie zou dat plezier moeten hebben.

Ach weer genoeg geplaagd en spontaan vreugdevol iets mede gedeeld.

Ik kan me wel vinden in de woorden van Agnes, sterker nog die kick is hier verdwenen. Vaak/altijd is de neiging oogklepjes te willen afslaan gebaseerd op het eigen proces, shit waar ben ik weer mee bezig, zit weer in mijn eigen proces te wroeten.

Laat dat vaak maar weg, Aad. Alles betreft altijd (en alleen maar) je eigen proces. En proces vertaal ik hier gemakshalve dan maar even met leven. Zo behoort het oogklepjes willen afslaan tot het (iemand's) eigen proces, alsmede het verdwijnen van kick en plezier tot het eigen proces van (weer) iemand (anders). Ik heb ook wel iets met dat plagen en spontane vreugdevolle mededelen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Agnes

Dan zou ik een verhaal van bijna 46 jaar in proces moeten vertellen...een verhaal waarvan ik ondertussen iedere lijn kwijt ben..mezelf ook meestal niet meer volg...dus ga ik het de ander niet aandoen om het dan alsnog wel te proberen...dat is niet te doen....maar heb met deze kleine bijdrage toch iets van me laten horen...waarna ik weer rustig in de leesstand kan gaan

Leun jij maar achterover in je leesstand Agnes. Jij bent de lijn van je leven(s)verhaal) kwijt. Je kunt jezelf niet meer volgen......bij sommigen slaat de dementie (zie ander topic) al in een vroeg stadium toe .
Bij mij werkt het precies andersom, de lijn wordt steeds duidelijker.

Als het doel van het leven is dat Bewustzijn zich bewust wordt van zichzelf, of dat je weet wat je in essentie bent, hoe je 't maar wilt noemen, dan vloeit daar, althans voor mij, automatisch uit voort dat je je meer en meer bewust wordt van hoe en waarom dat proces nu juist op die voor jouw specifieke wijze, (door jou) tot uitdrukking gebracht wordt/kan worden. Ieder mens heeft zijn eigen unieke en specifieke kwaliteiten en talenten, die moeten tevoorschijn komen/aan het licht gebracht worden.

Althans, nogmaals, mijn optiek. Ik noem dat ook wel leven vanuit en in overeenstemming met mijn ziel. Hoewel dat laatste een beladen woord is. Noem het in overeenstemming met de lijn die het leven voor mij schijnt te hebben uitgestippelt. Met de nadruk op (ver)schijnt. Thuis, achterover in de leesstand, achter de geraniums, zonder enige uitdaging of kick in het leven, dat kan altijd nog.

Als mijn lichaam me in de steek gaat laten.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Kolere Renoir, dat komt op mij heel verstandelijk over, ik hoop toch maar dat dat aan mij ligt.

Je eerste zin daar kan ik me geheel in vinden maar die spontane vreugdevolle mededeelzaamheid herken ik niet of het zou t.b.v. de ander moeten zijn dan gaan de geheugenlaadje open en dan rolt er iets uit.

Plezier, wat was dat ook al weer en wie zou dat plezier moeten hebben.

Ach weer genoeg geplaagd en spontaan vreugdevol iets mede gedeeld.

Ik kan me wel vinden in de woorden van Agnes, sterker nog die kick is hier verdwenen. Vaak/altijd is de neiging oogklepjes te willen afslaan gebaseerd op het eigen proces, shit waar ben ik weer mee bezig, zit weer in mijn eigen proces te wroeten.

Klopt Aad woorden zijn maar een gekunstelde afspiegeling van wat zich voordoet.

Ik ervaar plezier in het zijn van een opgewonden toestand om ergens veel uitdrukking aan te willen geven en een verlies aan tijdbesef.

Voor sommigen is het leven een voortdurend proces waar ze deze ziel en zaligheid inleggen.
Fijn dat je een zingeving hebt, ik vind het nogal triest te horen wanneer de kick is verdwenen, maar och wat is triest nou eigenlijk ?

[Mihaela]

Bijzonder hoe ieder op een paar letters die Agnes schreef, zijn eigen verhaal/interpretatie/verbanden neer zet.
ik meende te lezen, woorden verdwenen, en ik meende alleen haar stem te horen, en had ons lief.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door **********

Bijzonder hoe ieder op een paar letters die Agnes schreef, zijn eigen verhaal/interpretatie/verbanden neer zet.
ik meende te lezen, woorden verdwenen, en ik meende alleen haar stem te horen, en had ons lief.

Zo bijzonder is dat toch niet Mihaela? Is er iets anders dan ons eigen verhaal?