Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Daarom zeg ik dan ook dat niks klopt.

Feitelijk klap je dan al uit de school door dit bij voorbaat te stellen in plaats van de gelegenheid te bieden dit middels een gedegen zelfonderzoek zelf te ont'dekken. Kortom dit nodigt slechts uit dat dan maar van je aan te nemen waardoor het, omdat het geen eigen ont'dekking is, niet beklijft.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Als 'de wereld' Wezenlijk verdwenen is, is het niet meer nodig om te bestaan.
Dan is het klaar.

Dit is de omgekeerde voorstelling. Verder ook wanneer je de woorden niet zorgvuldig kiest laat je ruimte voor eigen interpretatie die dan ook prompt volgt. Het is ook niet correct want de eerste ont'dekking is dat de 'ik' niet bestaat en daarmee ook de 'jij' niet en daarmee de hele wereld niet. Dus Bassie stelt dan dat de wereld niet verdwijnt en dat is in zijn optiek ook zo als niet de andere ont'dekking eerst is gedaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De wereld verdwijnt niet, de aanname dat de wereld verdwenen is verhindert om verdere stappen te maken in zelfkennis.

Daar ga je de fout in want het is geen aanname maar een ont'dekking. Het feit dat je geloof hebt in de wereld maakt juist dat je daarin stappen kunt zetten.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wat de realisatie inhoudt is dat het 'zijn' als het wezenlijke wordt beleeft. (De ik-ben ervaring)

Dat 'ik ben' is zoals al in de homepage/inleiding/zelfkennis is te lezen een onvolledige ont'dekking. Rene Descartes kwam zo ver en nooit verder. Waarom lees je daar niet gewoon even wat de bedoeling is van gedegen zelfonderzoek en waartoe het de aanzet geeft. Dus wat mij betreft is realisatie de ont'dekking dat je te weten bent gekomen wat je bent (en dat is niet de 'wie je bent).

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Alles wat in de wereld 'bestaat' is draagvlak voor het wezenlijke. De wereld geeft locatie aan het 'zijn'. Wie beweert dat de wereld niet bestaat beweert dat het 'zijn' geen draagvlak heeft in het lichaam. Dat is klinkklare wartaal.

Daar moet je dan ook niet mee op feestjes en partijen aankomen. Dit forum is opgericht opdat gelijkgestemden in het doen van gedegen zelfonderzoek elkaar vinden en stimuleren datgene te doen wat daarvoor nodig is. Hier is zo'n bewering 'niet gek'. Je beweegt je in jouw redeneringen op het terrein van het bestaansrechtelijke en daar heersen de gebru'ikelijke navolgbare wetten van oorzaak en gevolg. Vanuit het absolute, om het zo maar eens te noemen, ziet het er totaal anders uit.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De volgende stap (die jij en Laurens dus nog niet gemaakt hebben) is het besef dat dat bij iedereen zo is. Zodat het ook verduidelijkt waarom ik andere 'eenlingen' herken in het dagdagelijkse leven.

In jouw beperkte zien (tegen te veel niet onderzochte gedachten) krijg je geen 'blik over de schutting', de mannen in de grot die altijd alleen de schaduwen op de muur hebben gezien en niet het werkelijke tafereel. Met volstrekt ongeloof over wat er uiteindelijk werkelijk gezien kan worden omdat altijd alleen de schaduwen gezien zijn, die voor werkelijk werden gehouden.

[Bassie]

Met 'ik ben' wordt niet het Cartesiaanse 'Ik denk dus ik ben' bedoelt. Dat moge duidelijk zijn. Ik schreef dat ook de universele ik ben beleving oftewel het 'zijn' gewaar zijn.

Ik moet hier wel benadrukken om dat niet van mij aan te nemen, het denken kan nooit de 'ik ben beleving' beleven. Waarmee ik dan weer in de zoveelste herhaling val.

Het ego is het 'zelf' zoals het lichamelijk beleeft wordt. De 'ik ben beleving' valt buiten het beleven van het lichaam. Het is niet-lichamelijk.

Het ego bestaat in deze wereld, de 'ik ben beleving' is niet present in deze wereld. Dat onderscheid weten is zelfkennis. Dan schrijf je ook niet op een forum dat de wereld niet bestaat.

Maar het ego heeft geen weet van bovenstaande zaken, het ego staat niet in contact met het pneumatische zelf. Het pneumatische zelf is een geestelijke beleving. Welke op zijn beurt de mens inwijdt in de geheimen van het hart. Wat de mens op zijn beurt weer kan omzetten in een handeling. In die handeling 'spreekt' Waarheid in de mens. Uiteraard geen mentaal spreken.

Nou ja, enfin. Jullie hebben nog een stukje te gaan mannen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ik ben=2, 2 wordt 4,8,16, 32..etc.

Niets begrepen... In 'Ik ben' is de kenner en het gekende één...
De innerlijke wereld bestaat uit één stuk en straalt af naar de buitenwereld...

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met 'ik ben' wordt niet het Cartesiaanse 'Ik denk dus ik ben' bedoelt. Dat moge duidelijk zijn.

Ik denk dus ik ben is dat uiteraard niet, het is ik denk wat ik ben, oftewel besta uit gedachten.

Ik schreef dat ook de universele ik ben beleving oftewel het 'zijn' gewaar zijn.

Het is wel een vondst dat 'universele ik beleving' om iets anders aan te duiden maar wat houdt dat dan precies in?
In het ZIJN is op geen enkele wijze een 'ik' beleving te vinden of je zou het over zijn op bestaansrechtelijk niveau moeten hebben.

Ik moet hier wel benadrukken om dat niet van mij aan te nemen, het denken kan nooit de 'ik ben beleving' beleven. Waarmee ik dan weer in de zoveelste herhaling val.

Waarom zou ik als gedegen zelfonderzoeker ook maar iets van iemand aannemen? Ik denk er zelfs anders over, de ík ben beleving' komt uit het denken.

Het ego is het 'zelf' zoals het lichamelijk beleeft wordt. De 'ik ben beleving' valt buiten het beleven van het lichaam. Het is niet-lichamelijk.

Ego nogmaals is het beschermingsmechanisme van 'ik' en dus iets totaal anders dan 'ik'. Omdat alles gedachten is, is het lichaam dat ook. De fysieke ervaring bestaat ook al uit gedachten.

Het ego bestaat in deze wereld, de 'ik ben beleving' is niet present in deze wereld. Dat onderscheid weten is zelfkennis. Dan schrijf je ook niet op een forum dat de wereld niet bestaat.

Tuurlijk wel maar allemaal vermeend.

Maar het ego heeft geen weet van bovenstaande zaken, het ego staat niet in contact met het pneumatische zelf. Het pneumatische zelf is een geestelijke beleving. Welke op zijn beurt de mens inwijdt in de geheimen van het hart. Wat de mens op zijn beurt weer kan omzetten in een handeling. In die handeling 'spreekt' Waarheid in de mens. Uiteraard geen mentaal spreken.

Nou ja, enfin. Jullie hebben nog een stukje te gaan mannen.

Ik ken de pneumatische hamer en heb geen idee wat ik onder een pneumatisch zelf moet verstaan. Als het een geestelijke beleving is valt dat wat mij betreft onder de hiervoor genoemde gedachten. Dat op waarheid te onderzoeken. De inwijding in de geheimen van het hart (allemaal Marie onzin) laat maar liever achterwege. Dat maakt het nodeloos gecompliceerd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ook één kan niet overblijven.. dat is een Wezenlijk moment in diep zelfonderzoek, waar de meeste voor passen, en dan maar gaan zwelgen in één zijn.

Die mensen waarvan jij zegt dat ze zogezegd zwelgen in één zijn ; zwelgen in het AL waarmee zij één zijn...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wie zichzelf kent, kent de kenner en is daarmee de kenner.

Inderdaad. Hier heb jij mij inzicht gegeven in iets wat ik wist, voelde maar niet uitgedrukt kreeg...
Ik kreeg niet uitgedrukt dat 'ik ben' zo veel meer was dan slecht twee woorden 'ik' en 'ben'... Nu weet ik dat het de uitdrukking is van dat de kenner en het gekende één zijn... wat ik voelde maar niet gezegd kreeg...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dit lijkt nergens naar, de kenner is vrouwelijk noch mannelijk. Er hoeft niks verzoend te worden.

Als de kenner één is met het gekende, dan klopt dat inderdaad; maar vele mensen blijven verstard in een innerlijke verdeeldheid, welke ze niet begrijpen en waarvan ze de oorzaak niet kunnen achterhalen...
In feite ben ik al heel vroeg van oordeel geweest dat het beter zou zijn dat we nadachten met ons hart en beminden met ons verstand...
Onwetend had ik de tweedeling in de mensheid innerlijk al opgelost...
Waarschijnlijk ook daarom dat ik 'ik ben' heb kunnen zeggen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dan ken je de betekenis van 'eenling' welke Jezus in de desbetreffende logion bedoelt niet. Rumi zei het zo:




Van meerling wordt je eenling, dat is het moment van Waarheid.

Dwaas voorbeeld want als er geen 'ik' is, is er ook geen 'U'...
Alles is één... en dat weet je als je 'ik ben' weet te zeggen...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Inderdaad. Hier heb jij mij inzicht gegeven in iets wat ik wist, voelde maar niet uitgedrukt kreeg...
Ik kreeg niet uitgedrukt dat 'ik ben' zo veel meer was dan slecht twee woorden 'ik' en 'ben'... Nu weet ik dat het de uitdrukking is van dat de kenner en het gekende één zijn... wat ik voelde maar niet gezegd kreeg...

In de 'ik ben beleving' zijn inderdaad de kenner en het gekende één gemaakt.
In die beleving is men de kenner. Maar dan ga je nooit zeggen dat 'het gekende' (de wereld) niet bestaat. Want dat maakt juist onderdeel uit van die eenheid.

Aan uitspraken dat de wereld vermeend is zie ik dat degene die zo'n uitspraak doet mentaal (op verstandelijke wijze) die conclusie heeft getrokken. En omdat men binnen het denken blijft wordt er alleen maar een filosofietje gesponnen.