Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Daar heeft het allemaal helemaal niets mee te maken. Je raaskalt er weer op los.

Oh jawel Laurens, dat heeft er alles mee te maken, want de miserie, het verliezen van het aards paradijs is begonnen met het groeiend verstand waarmee de mens veranderde in een dier dat dacht te zijn in plaats van gewoon te zijn...
Wat nu ook weer niet wil zeggen dat het verstand op zich slecht is; het is gewoon een evolutie-element waarbij alles van eenvoudig naar meer ingewikkeld evolueert en dat nog uit zijn kinderschoenen moet groeien...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dwaas voorbeeld want als er geen 'ik' is, is er ook geen 'U'...
Alles is één... en dat weet je als je 'ik ben' weet te zeggen...

Ik hecht meer waarde aan de uitspraken van Rumi dan aan de ontkenning er van.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De wereld verdwijnt niet, de aanname dat de wereld verdwenen is verhindert om verdere stappen te maken in zelfkennis.

Wat de realisatie inhoudt is dat het 'zijn' als het wezenlijke wordt beleeft. (De ik-ben ervaring)

Alles wat in de wereld 'bestaat' is draagvlak voor het wezenlijke. De wereld geeft locatie aan het 'zijn'. Wie beweert dat de wereld niet bestaat beweert dat het 'zijn' geen draagvlak heeft in het lichaam. Dat is klinkklare wartaal.

De volgende stap (die jij en Laurens dus nog niet gemaakt hebben) is het besef dat dat bij iedereen zo is. Zodat het ook verduidelijkt waarom ik andere 'eenlingen' herken in het dagdagelijkse leven.

Wow, we zitten hier op dezelfde golflengte zou ik zeggen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met 'ik ben' wordt niet het Cartesiaanse 'Ik denk dus ik ben' bedoelt. Dat moge duidelijk zijn. Ik schreef dat ook de universele ik ben beleving oftewel het 'zijn' gewaar zijn.

Ik moet hier wel benadrukken om dat niet van mij aan te nemen, het denken kan nooit de 'ik ben beleving' beleven. Waarmee ik dan weer in de zoveelste herhaling val.

Het ego is het 'zelf' zoals het lichamelijk beleeft wordt. De 'ik ben beleving' valt buiten het beleven van het lichaam. Het is niet-lichamelijk.

Het ego bestaat in deze wereld, de 'ik ben beleving' is niet present in deze wereld. Dat onderscheid weten is zelfkennis. Dan schrijf je ook niet op een forum dat de wereld niet bestaat.

Maar het ego heeft geen weet van bovenstaande zaken, het ego staat niet in contact met het pneumatische zelf. Het pneumatische zelf is een geestelijke beleving. Welke op zijn beurt de mens inwijdt in de geheimen van het hart. Wat de mens op zijn beurt weer kan omzetten in een handeling. In die handeling 'spreekt' Waarheid in de mens. Uiteraard geen mentaal spreken.

Nou ja, enfin. Jullie hebben nog een stukje te gaan mannen.

Oké, Bassie, ik had en heb het moeilijk met de idee van het 'heilig huwelijk' maar, of ik het nu wil of niet, de voorgeschiedenis en de geschiedenis van de mensheid hier op aarde duidt erop dat er heel wat waarheid in die thesis zit...
En als ik jou hier hoor praten over 'ik ben' waar het verstand niet bij kan en dat 'ik ben' die jou de geheimen van het hart openbaart...

Hewel Bassie, dat verstand dat er niet bij kan is onze mannelijke helft (en vergeet niet dat ieder van ons een mannelijk deel en een vrouwelijk deel in zich heeft) die in de evolutie van de mensheid er alles aan gedaan heeft om het vrouwelijk deel (samen met het verdoemen van de sexualiteit die in de vrouwelijke wereld als heilig werd gezien) te onderdrukken en ondergeschikt te maken aan hunne mannelijke verstandelijke wijsheid...
Een man zoekt altijd oplossingen en houdt niet van onzekerheid, onwetendheid, terwijl de creatie, het mysterie van het bestaan geen zekerheid biedt, waar de vrouwen, die met hun hart leven, zich wel thuis in voelen...
Het mannelijk deel, losgelaten en ontdaan van het evenwicht vrouw-man zal de wereld vernietigen, en je kunt niet ontkennen dat ze daar al goed voor op weg zijn...
De boodschap van Jezus, wat niet de boodschap van Jezus alleen was, maar de boodschap van Marie Magdalena, Marie, Anna en de vrouwenlijn die terug gaat naar de oudheid met hem was juist het herstellen van die innerlijke éénheid, de vereniging van het vrouwelijke en het mannelijke deel in zich...

In heel dat verhaal zit mijn intuitie dat het verstand er wel degelijk voor iets, zelfs veel moet tussen zitten blijkt hier weer duidelijk aangetoond...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door bassie

in de 'ik ben beleving' zijn inderdaad de kenner en het gekende één gemaakt.
In die beleving is men de kenner. Maar dan ga je nooit zeggen dat 'het gekende' (de wereld) niet bestaat. Want dat maakt juist onderdeel uit van die eenheid.

Aan uitspraken dat de wereld vermeend is zie ik dat degene die zo'n uitspraak doet mentaal (op verstandelijke wijze) die conclusie heeft getrokken. En omdat men binnen het denken blijft wordt er alleen maar een filosofietje gesponnen.

22222222222222

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik hecht meer waarde aan de uitspraken van Rumi dan aan de ontkenning er van.

Is het het verstand dat praat??? Weet dat ik zelfs niet weet wie Rumi is...

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De wereld verdwijnt niet, de aanname dat de wereld verdwenen is verhindert om verdere stappen te maken in zelfkennis.

Wat de realisatie inhoudt is dat het 'zijn' als het wezenlijke wordt beleeft. (De ik-ben ervaring)

Alles wat in de wereld 'bestaat' is draagvlak voor het wezenlijke. De wereld geeft locatie aan het 'zijn'. Wie beweert dat de wereld niet bestaat beweert dat het 'zijn' geen draagvlak heeft in het lichaam. Dat is klinkklare wartaal.

De volgende stap (die jij en Laurens dus nog niet gemaakt hebben) is het besef dat dat bij iedereen zo is. Zodat het ook verduidelijkt waarom ik andere 'eenlingen' herken in het dagdagelijkse leven.

Waar 'de wereld (Subjectieve ogenschijnlijkheid) Wezenlijk verdwijnt, wordt zelfkennis overbodig.. omdat er dan een onmiddellijk 'Kennen' is.
Diepe zelfkennis gedijt nog steeds op de principes van veranderlijkheid.(Dit,dat,dat,dit)
Het Zijn is niet het Wezenlijke, het Zijn is de 'drager van het Wezenlijke.(ongeëvenaard potentieel)
Het Zijn als 'ik ben' is nog steeds veranderlijkheid.

Een Wezenlijk gerealiseerde is onmogelijk te herkennen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Feitelijk klap je dan al uit de school door dit bij voorbaat te stellen in plaats van de gelegenheid te bieden dit middels een gedegen zelfonderzoek zelf te ont'dekken. Kortom dit nodigt slechts uit dat dan maar van je aan te nemen waardoor het, omdat het geen eigen ont'dekking is, niet beklijft.

Dan zou wat ik daar zeg, bij jou dus wel beklijven..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Het Zijn als 'ik ben' is nog steeds veranderlijkheid.

Dan hebben we het niet over hetzelfde 'ik ben'.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Een Wezenlijk gerealiseerde is onmogelijk te herkennen.

De Waarheid-beleving is alleen mogelijk als een mens zichzelf gelijk maakt aan Waarheid: het eerder besproken zijn van de 'eenling'.

(Waarheid-beleving is wat anders dan de ik-ben beleving)

De 'eenling' in mij herkent de andere 'eenling' omdat het dezelfde 'eenling' is. Uiteraard is zoiets alleen in de praktijk vast te stellen. Kennelijk is jou dat niet overkomen. Het is een vreugdevolle ontmoeting in een wereld waar egoïsme overheerst.