Het is mij overkomen.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De kramp begint al met dat je over de wereld geen oordeel noch moraal hebt want dat hoort niet. Dus al binnen je opvatting differentieer je het wel en niet hebben, ic van een moraal. In de dualiteit kun je onmogelijk een pool omarmen en de ander uitsluiten. Je verdringt dus als het ware door de omarming van het een, ic het niet hebben, dat wat je wel hebt een oordeel, een moraal.

Verdringing en daarmee verkrampt in het leven staan is niks om blij over te zijn.

Het is alweer een kwestie van lezen wat er staat Renoir. Ik zeg niet "dat het niet hoort". Dat is een toevoeging van jou.

Ik heb het nergens over verdringing of het omarmen van één pool. Dat is jouw interpretatie van de tekst. En is niet wat bedoeld werd.

Volkomen juist dat er slechts EEN is zodat per definitie er altijd een naadloos geheel IS waarbij niemand..iets kan omarmen, aangezien hij zelf deel uitmaakt van die EEN.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ben ik het niet mee eens. Woorden an sich zijn neutraal qua inhoud. Wat de woorden ogenschijnlijk duaal maakt is de lading/het beeld die/dat aan die woorden gegeven wordt/opgehangen wordt.

Een vb:

Wanneer we bv het woord manipulatie nemen kan dat afhankelijk van het beeld dat er aan opgehangen wordt een positieve danwel negatieve lading krijgen waarbij positief oké is en negatief niet ok?.

wanneer wij woorden bv vertalen naar cijfers dan wordt de lading gelijk al een stuk minder.

bv de som:

1 + 2 = 3 of het omgekeerde 1 - 2 = -1

De sommen an sich zoals die er staat is zonder lading maar de uitkomst van de afspraak die we hebben gemaakt mbt tot cijfers en rekenen.

De lading komt pas op het moment, zoals gezegd, wanneer ik een beeld aan die cijfers ga ophangen bv de som staat voor geld. Op het moment dat mijn geld vermeerderd (1 + 2 = 3) onstaat er een hoera stemming....ik heb geen schuld en kan een boterhammetje kopen om aan de vraag van mijn lichaam om voedingsstoffen tegemoet te komen. Op het moment dat mijn geld verminderd en in de min komt te staan (1 - 2 = -1) onstaat er een treurige stemming want ik heb in dat geval een schuld openstaan bij iemand of iets en een boterhammetje wordt in dat geval een stuk moeilijker te verkrijgen met alle gevolgen van die want ik ga er opuit om een brood te stelen, ik kom terecht in de gevangenis omdat stelen bij wet verboden ect.

Zo kan ik ook nog een ander beeld ophangen aan de op zichzelf niets zeggen de aaneen schakeling van de cijfers, bv temperatuur. 1 + 2 = 3.....hoera de zomer komt er aan, lekker op een terrasje zitten straks... 1 - 2 = -1 betekend.... brrrrrr het is koud en ik ben niet zo dol op kou tenzijn er een elfstedentocht van komt want dan kunnen we een volksfeestje vieren

Wat ik dus met al het bovenstaande probeer duidelijk te maken is dat het gaat om het verhaaltje dat aan een opzich neutraal woord en dus nonduaal gegeven wordt opgehangen en dus niet om het woord zelf dat zoals gezegd neutraal is ect.

In de hoop u met de bovenstaande tekst van dienst te zijn geweest.

Hartelijke groet Vagebond

Ik begrijp wat je bedoelt Vagebond en in de zin zoals je het beschrijft ben ik het er van harte mee eens. Een woord krijgt inderdaad pas een bepaalde "lading" door de gedachten/gevoelens/intepretaties die eraan gekoppeld kunnen worden.

Ik ben misschien niet duidelijk geweest in wat ik probeerde te zeggen.

Met "woorden zijn per definitie van dualistische aard" bedoelde ik het volgende:

Neem bijv. het woord appel.

Wat ik bedoel is dat ik honderden keren dat woord kan lezen, maar NOOIT werkelijk zal begrijpen wat een appel is tot ik er een geproefd heb.

Tot zolang blijft het een concept.

Ja dat was dus de stommiteit van ene Eva.KiSs

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dat is 't levens groot verschil in be-leven.
Het gaat immers om de lasten en het lijden van (de) iemand.
Wanneer gezien wordt dat er niemand is dan zijn er geen lasten en geen lijden aan iemand.
Lasten en lijden kunnen zich enkel maar aan iemand voordoen.
Pijn is weer 'n andere kwestie.


Ook hier is de vraag: wie/wat neemt er waar?

Ik las daaromtrent een treffende uitspraak van Caine:

"mijn ogen zien helemaal niets......, toch heb ik geen enkele moeite met lezen of pijltjes gooien in een dartbord."

Ja, het gebeurt gewoon, dat kan. Ik gooi ook weleens een dartpijltje en ze raken soms gewoon zonder moeite. Grappig is dat als je het forceert en er je denken tussen gaat zitten met je gedachten het dan soms helemaal niet gaat. Er zit zeker wat in deze uitspraak. Semmie, het maakt mij niet uit en ik wil je niet van je visie afhelpen. Mij vallen alleen wat dingen op.

Zo heb je diverse malen gevraagd, mij uit te leggen, hoe het een of ander in de praktijk voor jou uitwerkt. Als ik doorvraag, wordt je vaag, en is het opeens afwachten of "het gebeurt" dat mijn vraag beantwoord wordt. Terwijl je nu wel kort en bondig kunt reageren.

Voor mijn gevoel identificeer je je net zo goed met dat niemand en het gebeurt gewoon dan diegene die zich identificeert met het ik. Het lijkt meer een krampachtig gedoe dan dat het natuurlijk aanvoelt, terwijl ik je voor de rest wel kan volgen. Voor mij maakt het niet uit, of ik het doe vanuit Bewustzijn of Bewustzijn d.m.v. een vorm en er in die zin niemand iets doet. Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer en is gewoon een kwestie van interpretatie/denken.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

Dat de menselijke wereld' anders, vriendelijker, mooier, gemeenschappelijker, vrediger, bewuster, wijzer, verantwoordelijker, assertiever, opener, e.n.z KAN' zijn dan deze is....mits men maar zijn/haar essentie zou kennen. Dat is de non-dualiteits moraal.

Goh nooit van gehoord Caine!
Ik vermoed dus dat het jouw beeld ervan is?
Non dualiteit heeft toch niets met enige "moraal" te maken?
En "God-in-vermomming-die-doet-of-hij-iemand-is"zal binnen tijd/ruimte altijd geconfronteerd blijven met alle tegenstellingen die op dit vlak van Bestaan nu eenmaal spelen.
Zodra e.e.a. al is het maar in bepaalde mate is/wordt doorzien zal dit spel weliswaar doorgaan, maar zal elke zgn. tegenslag, verdriet maar ook plezier gewoon kunnen stromen zonder dat eraan vastgehouden wordt.
Juist de vermijding hiervan, de vlucht in welke moraal dan ook zal de boel stagneren en het Gewaarzijn ernstig verstoppen.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ik zeg hier niet dat ik geen zelfgevoel (meer) heb.
Maar de kwestie van 'geen zelfgevoel' wordt wel alsmaar meer helder.
Het lijkt zich in 't 'voorweekprogramma' te bevinden..

Ik zweer ook bij Biotex!

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ook hier is de vraag: wie/wat neemt er waar?

Dat is toch hetzelfde als aan een oog te vragen om zichzelf te zien?
Verder als er geen objecten zijn (het waargenomene) waarmee trouwens het Waarnemen samenvalt...dan blijft het Waarnemen gewoon "zichzelf".

Ik las daaromtrent een treffende uitspraak van Caine:

"mijn ogen zien helemaal niets......, toch heb ik geen enkele moeite met lezen of pijltjes gooien in een dartbord."

Dat had ik vroeger met knikkeren. Ik won altijd. Tegenwoordig verlies ik nogal eens.

[Frederiki]

Dat is 't levens groot verschil in be-leven.
Het gaat immers om de lasten en het lijden van (de) iemand.
Wanneer gezien wordt dat er niemand is dan zijn er geen lasten en geen lijden aan iemand.
Lasten en lijden kunnen zich enkel maar aan iemand voordoen.
Pijn is weer 'n andere kwestie.

Maar als beleving blijven dat lijden, die pijn en die lasten toch hetzelfde?
Waarin zit hem het verschil?
Dat je het aanvaardt, dat je er niet langer iets probeert aan te doen?

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

HET schaatst.

oa........

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Vanuit het absolute standpunt heb je gelijk.
Maar "we" leven nog, zijn nog niet dood.
Vanuit het relatieve standpunt is alles óók een manifestatie van Gewaarzijn.
Het is Gewaarzijn wat dénkt dat-het-iemand is, geïdentificeerd dus met het geest/lichaamsysteem. Via gewaarwordingen, waarnemingen, denken en voelen etc. is het werkzaam in en als een "persoon, een "ik".

Zelfs als je aan het darten bent of iets anders waarbij je je ogen moet gebruiken is het never nooit "jij" degene die ziet en/of doet... Maar dat dénk je natuurlijk wel.

Overigens heeft moraal een andere betekenis. Zoek maar op.WiNk

GEWAARZIJN......is niet in staat tot identificatie met of tot wat dan ook.
Alleen het waarnemen is daartoe in staat. Dit om de eenvoudige reden dat het waargenomene de waarnemer bepaald . Dat is trouwens niet een identificatie die iemand doet......het is gewoon een voorkomen van identificatie die onvermijdelijk is....omdat de Ervaring Beleving van te bestaan zich voor doet.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Goh nooit van gehoord Caine!
Ik vermoed dus dat het jouw beeld ervan is?
Non dualiteit heeft toch niets met enige "moraal" te maken?
En "God-in-vermomming-die-doet-of-hij-iemand-is"zal binnen tijd/ruimte altijd geconfronteerd blijven met alle tegenstellingen die op dit vlak van Bestaan nu eenmaal spelen.
Zodra e.e.a. al is het maar in bepaalde mate is/wordt doorzien zal dit spel weliswaar doorgaan, maar zal elke zgn. tegenslag, verdriet maar ook plezier gewoon kunnen stromen zonder dat eraan vastgehouden wordt.
Juist de vermijding hiervan, de vlucht in welke moraal dan ook zal de boel stagneren en het Gewaarzijn ernstig verstoppen.

Dat Nondualiteit niets te maken heeft met wat voor moraal dan ook...dat is oa de moraal van nondualiteit.

GEWAARZIJN.....kan niet verstopt raken noch stagneren.
Alleen de veronderstelde waarnemer..niet het waarnemen.. kan verstopt raken en stagneren. omdat het vastloopt op een behoud van inhoudelijkheid.