|
Soefisme God die zich uitdrukt in het hele universum. |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
8 August 2010, 01:06 | #1 |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Latifa
Ik kwam laats weer de latifa tegen, in een of ander boek, dat ik aan het lezen was in de vakantie....en toen dacht ik, dat wil ik nog 's opzoeken en nalezen......in het boek van Marcel Derkse....
Willen jullie me helpen onthouden? Anders vergeet ik dat.... Alvast bedankt. |
12 August 2010, 00:27 | #2 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Zeg Nada... denk je nog aan? KiSs
|
3 April 2011, 11:58 | #3 |
Banned user
Geregistreerd: 29 March 2010
Berichten: 2
|
Ja Nada hoe zit het ermee ? Het soefisme. Het soefisme is de mystieke tak van de islam. Het ontstond in de tiende eeuw en was in de eeuwen daarna bepalend voor het geloofsleven in de islamitische wereld. Soefisme is mystiek zoals die over heel de wereld, in alle tijden terugkeert: het verlangen jezelf te bevrijden van je eigen kleinheid en op zoek te gaan naar het beste in jezelf, het goddelijke deel van jezelf. Sociale rechtvaardigheid is een belangrijk thema voor aanhangers van de soefi-mystiek. Mystiek is voor hen: verbeter de wereld, begin bij jezelf. Dienstbaarheid is het doel van het leven op aarde. Het soefisme heeft drie kenmerken waardoor het vandaag de dag nog veel mensen aanspreekt. In de eerste plaats zijn de soefi's zeer tolerant en uiterst principieel in hun stellingname dat alle godsdiensten gelijkwaardige paden naar God zijn. Ten tweede hebben de soefi's tal van praktische oefeningen bedacht om concreet gestalte te geven aan mystieke verlangens. De soefi-traditie heeft daarnaast prachtige poëzie overgeleverd. Een gedicht van soefi-profeet Rumi, die leefde in de dertiende eeuw: Ik ben zo klein, dat ik bijna niet te zien ben. Hoe kan toch deze grote liefde in mij zijn ? Kijk naar je ogen. Ze zijn klein, maar ze zien enorme dingen. |
3 April 2011, 23:54 | #4 | |
Passed by
Geregistreerd: 3 March 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Het verlangen mezelf te bevrijden van mijn eigen kleinheid is nog immer aanwezig. Maar ik ben niet meer op zoek naar het beste in mezelf, het goddelijk deel van mezelf. Dat heb ik inmiddels gevonden. Ik heb getracht met al mijn kleinheid de overweldigende grootsheid van dit goddelijk deel in mezelf te bevatten, maar ik weet nu dat dit niet te bevatten valt. Het willen bevatten is de kleinheid in optima forma. En die kleinheid van mezelf heb ik laten varen. En dat was geen kleinigheid. Het was van een grootsheid die geen grenzen kent. Het ging ver daaraan voorbij. Letterlijk en figuurlijk. En nu ik het beste IN mezelf heb gevonden, weet ik dat ik het beste nog UIT mezelf moet halen. En dat proces is volop gaande en het beste moet nog komen....... |
|