Wat is nou die befaamde Boeddhistische bevrijding?

[Laurens]

Het Boeddhisme richt zich op het overstijgen van lijden en het bereiken van Nirvana.

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Hoe overstijg je het lijden?

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Nou het lijden is inherent aan het bestaan, het leven is lijden.

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Waarom is het leven lijden?

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Wel, op zich is alles een nietszeggende gebeuren, tot dat het denken er van maakt dat het jou, of iets of iemand waarmee je je makkelijk kunt identificeren, overkomt. Door dood te gaan overstijg je het lijden omdat het denken heeft opgehouden te bestaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Het lijkt me nogal rigoureus om in een ravijn te springen om van lijden verlost te geraken

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Vind je? Het is wel de meest effectieve aanpak.

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Is er niks dat ik tijdens het leven kan doen?

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Ja natuurlijk wel, jouw wereld is maakbaar.

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Wat dan?

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Als je het bovenstaande gelezen hebt 'Wat bedenk je dan zelf op deze vraag?

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Ik kan daar maar niet opkomen.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Heb je gelezen dat er staat 'totdat het denken er van maakt dat het jou overkomt?

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Ja, nou en?
Boeddha zegt dat als we het leven met goedheid tegemoet treden dat we het lijden reduceren.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Een wijs man die Boeddha, de ene gedachte voor een ander verruilen. Er is natuurlijk nog wel de voorwaarde dat iedereen zich daar aan houdt. Heeft hij nog meer levenswijsheden?

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Boeddha zegt dat we vrij kunnen worden van wereldse verlangens en daardoor van het lijden van het leven.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Ja dat lijkt me wel logisch dat een deel van het lijden daarmee verdwijnt. Maar hoe zit het dan met de algehele bevrijding, het nirvana?

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Nou dat bezig zijn met het verminderen van lijden vraagt continue beoefening en meditatie, daar ben je dan je hele leven mee bezig.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Dan is het, om geen lijden te hoeven te ervaren, er meteen maar een eind aan maken niet zo'n slecht idee toch?

Oorspronkelijk geplaatst door Boedhistische vraag

Boeddha stond daar begripvol tegenover, maar anderen betwijfelen of Boeddha dat goedkeurde. Zelf vind ik het nogal rigoreus.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Is het dan niet beter een modernere oplossing te zoeken voor het ondervonden lijden?

Oorspronkelijk geplaatst door Boeddhistische vraag

Ik hou het maar op wat Boeddha heeft voorgehouden, veel mediteren en het goede in de mens verspreiden.

Oorspronkelijk geplaatst door HB

Je inspannen het 'goede' te doen geeft vaak al een fijn gevoel en maakt het leven draaglijker, ik wens je bij de bevrijding van het lijden veel succes.

[Laurens]

Boeddhisten geloven dat men bevrijd kan worden uit de cirkel van wedergeboortes door het volgen van de door de Boeddha onderwezen middenweg. De belangrijkste aspecten van deze middenweg zijn het uitbannen van alle materiële verlangens, het zich ethisch gedragen, en het ontwikkelen van de geest.

Dat is primair al gebaseerd op een 'geloof', en secundair er zijn er nog wel die zich gefortuneerd genoeg achten die wel iets zien in een eeuwig leven of anders nog wel een rondje in deze carrousel mee willen draaien. Maar als je er genoeg van hebt zoek je naar de uitgang.

Het hebben van materiële verlangens is verbonden met ego's neiging iets schaars te willen bezitten, maar ego heeft nog veel meer hebberige neigingen in petto voor het argeloze 'ik'. Is het dan wel zinnig om alleen de materiële verlangens in te tomen, zoals christenen dat al eeuwen tevergeefs doen? Is het niet veel beter de bron van de ellende aan te pakken en de hebberigheid van 'ego' te onderzoeken of, beter nog, het ego zelf eens aan een gedegen zelfonderzoek te onderwerpen?

Het zich niet ethisch gedragen heeft te maken met de manier waarop het ego zich van de mogelijkheden bedient om te krijgen wat het wil. Wederom is het niet zinniger de egoneigingen onder de loep te nemen? Het handelen van ego in het voetlicht te plaatsen in plaats van het prudent en omzichtig te behandelen uit angst dat het zich op de teentjes getrapt voelt.

Wat kan er nou bedoelt zijn met het ontwikkelen van de geest?

Als het maar gewoon duidelijk mag zijn dat ego niet bestaat dan is gewoon duidelijk dat er niemand is die bevrijd moet worden. En dus is boeddhistische bevrijding overbodig.

Dat 'als' is voorwaardelijk. Het is namelijk helemaal niet je ervaring dat 'ego' niet bestaat dus daarmee is het evenmin een duidelijkheid. Misschien qua kennis maar niet intrinsiek ge'weten'. Zolang je 'ego' in jezelf of anderen aan het werk ziet zijn z'n neigingen nog volop werkzaam.

Als het ego echt wordt doorzien als een illusie, valt de hele zoektocht naar bevrijding weg. Het idee van 'iemand' die bevrijd moet worden, is in zichzelf al een misvatting. Het is alsof je probeert een schaduw te bevrijden—er is niemand die gevangen zit, behalve het denkbeeld dat er een iemand zou zijn die gevangen zit. Wanneer dat besef eenmaal doordringt, valt de hele dynamiek van verlangen en streven vanzelf weg.

Als je dat, wat nog maar de vraag is, gaat formuleren als vaststaand gegeven en uitgangspunt kom je tot de verkeerde conclusie. De status quo is dat je geloofd dat er iemand is en vervolgens kan er (binnen dat geloof ook) iemand bevrijd worden. Realisatie is een 'weten' niet een gedragen idee. Het pogen een gedragen idee elders ingang te laten vinden blijft, als dat zelfs maar mocht lukken, een (veranderlijk) maar nu meervoudig gedragen, idee. Ideeën uitwisselen heeft geen zin.

[Darsho]

Ik vind niks belangrijks in "spiritueel opzicht".

Spiritualiteit is het leven zelf, en net als jullie was ik een misérabele spirituele zoeker, zoekende naar iets wat niet te vinden is.

"Bevrijding", "verlichting"... wat een grap!

Als gevolg van Goddelijke genade vijf jaar geleden in een bijna-dood ervaring heb ik de hele grap doorzien en ben ik net als de Boeddha in lachen uitgebarsten.

Maar Goddelijke genade is jullie niet gegeven, dus volhardend oefenen in een goed mens, een goed christen, een goed boeddhist worden is voor jullie de opdracht alsnog.
Terwijl drink ik een kopje thee met de Boeddha en Jezus en glimlachen we mededogend samen over jullie ploeteren en verdwalen in denkconstructies!

Goh, wat heb ik een lange weg afgelegd beginnende in 1987 eer Goddelijke genade mij in aug. 2019 geschonken werd.
Men zou voor minder denken dat het allemaal in de sterren geschreven stond om te gebeuren.

Hieronder een overzicht in het zoals dikwijls weer verbazingwekkende ChatGTP toen ik een ijst ingaf van denkers en benaderingen die in mijn volgorde van invoeren allemaal een belangrijke rol gespeeld hebben.

Het begon met Thomas Gordon rond mijn 27ste in 1987, een jaar nadat onze zoon geboren was, ik scheidde van mijn vrouw en in een diepe depressie terechtkwam.
Byron Katie & Jan Geurtz heb ik vanaf 2015 wanhopig - in sinds zomer 2009 weer heftig oplaaiende emotionele worstelingen - nog jarenlang binnenste buiten gedraaid om dan eind augustus 2019 op kambo en psychedelica uit te komen en dus voor het eerst 29 jaar na mijn allereerste holotropisch ademwerk sessie op Stanislav Grof's ‘real deal’ - psychedelica dus - terecht te komen en de definitieve doorbraak / wedergeboorte / sterven voor je sterft, zich aandiende.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Ik vind niks belangrijks in "spiritueel opzicht".

Spiritualiteit is het leven zelf, en net als jullie was ik een misérabele spirituele zoeker, zoekende naar iets wat niet te vinden is.

"Bevrijding", "verlichting"... wat een grap!

Als gevolg van Goddelijke genade vijf jaar geleden in een bijna-dood ervaring heb ik de hele grap doorzien en ben ik net als de Boeddha in lachen uitgebarsten.

Maar Goddelijke genade is jullie niet gegeven, dus volhardend oefenen in een goed mens, een goed christen, een goed boeddhist worden is voor jullie de opdracht alsnog.
Terwijl drink ik een kopje thee met de Boeddha en Jezus en glimlachen we mededogend samen over jullie ploeteren en verdwalen in denkconstructies!

Goh, wat heb ik een lange weg afgelegd beginnende in 1987 eer Goddelijke genade mij in aug. 2019 geschonken werd.
Men zou voor minder denken dat het allemaal in de sterren geschreven stond om te gebeuren.

Sorry Darsho, ik vind dit allemaal nogal egotripperig.
Ik denk dan ook dat ze zich afvragen waarom je daar komt pronken met je verworvenheden.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zolang je 'ego' in jezelf of anderen aan het werk ziet zijn z'n neigingen nog volop werkzaam.

Als het voor die boeddhisten niet is weggelegd waarom kom je dan op hun forum.
Is het om hen de ogen uit te steken?
Wil je je vermaken met hun schamele pogingen?

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Terwijl drink ik een kopje thee met de Boeddha en Jezus en glimlachen we mededogend samen over jullie ploeteren en verdwalen in denkconstructies!

Wat is hierin mededogend?
Ben je hierin dienstbaar zoals dat een 'wetende' *) betaamd?
Heb je een weg gevonden die (binnen een redelijke termijn) is te bewandelen voor hen?
Kun je dienstbaar zijn aan het geheel door met zachte hand richting te geven al hoef je ook weer niet al te zachtzinnig om te springen met ego?

Ben je zelf geen zoekende geweest, heb je geen lange weg afgelegd voordat je bent aangekomen waar je nu bent? Je was op ontdekkingstocht hetgeen de reden was dat je ont'dekt hebt en nou wil je anderen daarvan weerhouden door ze jouw kant en klare oplossing aan te bieden?

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Spiritualiteit is het leven zelf, en net als jullie was ik een misérabele spirituele zoeker, zoekende naar iets wat niet te vinden is.

Ik vrees dat je, net als Balsekar, er helemaal niks van hebt begrepen.

Dat jij na lang zoeken niks gevonden hebt wil niet zeggen dat anderen nu niks meer hoeven te doen. Je hebt niks gevonden omdat je er langdurig naar gezocht hebt. Je hebt de noodzakelijke weg er naar toe afgelegd. Als je niet zoekt vind je ook niks maar in een andere betekenis. Boeddha lachte zich een rolberoerte maar hij ging anderen niet voorhouden dat er niks te doen was.

Overigens denk ik dat iemand die streeft naar een boeddhistische bevrijding, geen oren heeft naar een weg die leidt naar realisatie. De boeddhistische bevrijding is namelijk niet hetzelfde als realisatie. Het is eerder een bevrijd worden van het leed en daarvoor is het boeddhisme een uitstekende weg.

Fijn dat je zelf meent dat je "wetend" bent, en dat wij dat nog zouden moeten worden. Waarmee de cirkelredenering van jullie en jou als zogeheten "zelfkenner(s)" weer rond is en zich heeft rond gedraaid naar het allereerste begin: jullie en jouw hardnekkige waan dat je inderdaad "wetende" bent onder de "onwetenden". Waarmee je een kunstmatig dualisme in stand houdt wat helemaal niet bestaat. Het is opvallend dat je dat zelf blijkbaar niet doorhebt. Maar het zij zo.

Dit is meteen het laatste wat ik er over te zeggen heb, het is mooi geweest.

Degenen die vertoeven in dualiteit en denken op de goede weg te zijn pakken gegeven opties op volgens de regels van de dualiteit door het oproepen van tegenstellingen die in de eigen perceptie worden gevonden. Zoals hier het verkeren in niet bestaande dualiteit en het benadrukken te behorende tot een elitaire groep. Daar ontbreekt de ruimte, het onderzoekende en de open blik.

*) Let wel: in de betekenis te weten 'wat' je bent en niet als beter dan iemand anders op de hoogte zijn. Zoals dat vaak wordt opgevat. Dus niet in de betekenis van dat anderen onwetend zouden zijn zoals dat in de dualiteit gebruikelijk is als zijnde daarvan de tegenpool.