Interessante verenigbaarheid

Laurens · 9 November 2024, 10:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho alias ervaringsdeskundige

Jij mag wat mij betreft nog tot het einde van je leven oefenen in een goed mens te zijn hoor. Sterker nog, je hebt geen keuze! Alles is immers voorbestemd om te gebeuren, dus ook jouw oefenen in wat dan ook, zoeken naar wat dan ook, zoals verlossing van lijden.
Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be).

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gouden middenweg & de wilde natuur op 05-11-2024 12:49 op het Boeddhaforum (zie bron onderaan)

Jij oreert dat het allemaal er niet toe doet, neen het doet er juist wel allemaal toe.. ik denk niet dat dit het boeddhistische standpunt is, en alsook lijkt het mij geen volledig juist standpunt, omdat er implicaties zijn die jij niet goed weergeeft in dat standpunt.

Het enige dat je kunt zeggen is dat alle gebeurtenissen die voorbij zijn dat daar niets meer aan te doen is.
Maar zeggen dat het voorbestemd is, is niet de correcte omschrijving (volgens mij)

Je hebt enerzijds de potentie, alles wat kan gebeuren.
en je hebt anderzijds de realiteit, zodra de realiteit er is, sluit dit alle andere mogelijkheden uit, en is er slechts één potentie die tot realiteit komt. Alle andere potentiële gebeurtenissen blijven dan ongeboren.

Wat wel correct is, dat is dat de realiteit altijd één van de potentiële gebeurtenissen zal zijn. Men zou vaagweg kunnen zeggen dat er zekere voorbestemdheid is. Maar dat is vaagweg en niet helemaal correct.en geen juiste conclusie.

Je kunt je dat voorstellen als een kaartspel, de kaart die je krijgt zal altijd één van de mogelijke kaarten zijn die je krijgt.
Krijg je een voor jou ongelukkige kaart, dat is dit omdat de mogelijkheid, een ongelukkige kaart krijgen, één van de mogelijkheden was.
Zodra je een kaart krijgt, dan kun je geen andere mogelijkheden meer krijgen, want die blijven in het kaartspel zitten.
Maar zeggen dat het voorbestemd is, dat gaat te ver, wat wel vast ligt is dat datgene dat je krijgt altijd tot de mogelijkheden behoort. Daar kun je niet in kiezen.

In die zin kun je de werkelijkheid, de gebeurtenissen die in je leven zullen gebeuren ook niet beheersen. verlicht of niet.
Je zult altijd één van de mogelijkheden krijgen.

En wat ook logisch is, dat is dat zolang er een potentiële mogelijkheid is, dat er grote waarschijnlijkheid is, dat de potentiële mogelijkheid inderdaad ook zal gebeuren. (daarom niet bij jou, de dj)

Om terug te gaan naar het kaartspel, zolang er twee-tjes in het kaartspel zitten, bestaat er de mogelijkheid dat er ook inderdaad een twee zal vallen. Daarom niet persé bij jou, maar het is wel logisch dat er op een moment de twee zal vallen wanneer men het spel doorspeelt.

en aangezien het leven nogal zeer lang doorgaat, kan men stellen dat er veel gebeurtenissen inderdaad een grote waarschijnlijkheid hebben om te gebeuren.

En omdat er enkel "ik" is, zal die gebeurtenis inderdaad ook altijd bij jou terechtkomen.

Maar dat impliceert niet dat alle potenties blijven open staan, dat is het onjuiste, de keuzes die jij als dj maakt zorgen ervoor dat bepaalde potenties verdwijnen. zowel voor jou als dj als op het potentiële niveau, als voor de anderen ikken.

Om terug naar het kaartspel te gaan.
Indien er 4 boeren in een kaartspel zitten, dan zit er op het potentiële niveau er dus 4 boeren. en potentieel kan er één "ik" vier boeren krijgen.

Maar zodra er jij of iemand anders een boer heeft getrokken.
Dan is er ook een verandering op het potentiële niveau.
want al de anderen kunnen geen 4 boeren meer krijgen.
stel dat jij de boer hebt getrokken dan zit er bij jou als dj de realiteit van 1 boer en de potentie van 3 boeren.
terwijl bij de anderen, er enkel de potentie van 3 boeren aanwezig is.

stel nu dat er een andere ik ook een boer heeft getrokken, dan is het potentiële niveau ook verandert, want ooit was er de potentie dat er één ik, vier boeren kan krijgen, terwijl er deze mogelijkheid nu verdwenen is omdat er twee verschillende "ikken" een boer hebben getrokken

Wanneer je dus stelt dat er een voorbestemdheid is, dan zeg je eigenlijk dat de potentie onveranderlijk is, maar dat klopt niet. elk moment van de realiteit is er een verandering, zowel van de realiteit als van de potentie.

conclusie : het doet er wel toe.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Steve alias Dorje op 08-11-2024 15:19

Inderdaad dat is niet echt een boeddhistisch standpunt, maar eerder een hindoeïstisch standpunt waarbij karma als determinerend gezien wordt, niet als een hoop oorzaken en gevolgen te samen waarbij oorzaken veranderlijk zijn, er altijd kunnen bijkomen en zo wel degelijk invloed hebben op de verdere gevolgen. Boeddhisme herkent de mogelijkheid om je eigen pad te kiezen door je acties en intenties. Wat je nu doet, beïnvloedt je toekomst, maar niets is vooraf bepaald. Boeddhisme is hier juist een tegen reactie op deze verkeerde, fatalistische visie. “Wat nu zo is nu eenmaal zo” (realisme, acceptatie), ja, “wat zal zijn zal zo nu eenmaal zo zijn” (fatalisme, passieve acceptatie), neen, het zal zo zijn zoals het wordt door alle eerdere oorzaken en gevolgen EN alle nieuwe oorzaken die er aan kunnen toegevoegd worden.

En voor alle duidelijkheid is dit helemaal niet in tegenspraak met Anatta of niet-zelf. In boeddhisme wordt het zich voordoen van een zelf helemaal niet ontkend. In het boeddhisme betekent Anatta dat er geen blijvend, onveranderlijk zelf is. Dit lijkt misschien in tegenspraak met het idee dat je je eigen pad kunt kiezen, maar het gaat eigenlijk om de afwezigheid van een vaststaand iets dat een eigen pad zou kiezen.

In plaats van een vast zelf, bestaat wat we “zelf” noemen uit veranderlijke processen en ervaringen. De acties en intenties die helemaal niet vastliggen, enkel niet toebehoren aan een vast iets dat deze zou uitvoeren of hebben, beïnvloeden wel degelijk deze processen en vormen de gevolgen (karma).

Dus, hoewel er geen vast zelf is, zijn er wel oorzaken en gevolgen die de verder zetting van de acties en ervaringen van dit steeds veranderlijke zelf sturen. Dit betekent dat er geen voorbestemming is, maar dat keuzes die gemaakt worden en daden die gesteld worden wel degelijk de verdere gang van zaken beïnvloeden. Daarom is er juist Boeddhisme, Advaita, sadana, beoefening. Het is alleen neo-Advaita dat er van maakt dat er geen beoefening nodig is, omdat ze ontkennen dat er wel degelijk een hoopje oorzaken en gevolgen is, een veranderlijk zelf, dat verstrikt is geraakt in de opvatting dat dit zelf vast is en daardoor lijden ervaart, of verstrikt is geraakt in de opvatting dat het er helemaal niet meer is, dat er helemaal geen zelf is, ook niet een steeds veranderlijk samenraapsel van ervaringen en keuzes, dat de gevolgen draagt van de oorzaken die het mee vorm geeft, en daardoor meent te kunnen dissociëren van lijden, tot zo lang deze dissociatie aangehouden kan worden. Een klein beetje wind blaast het zo weer weg, en brengt lijden en lijden toebrengen dan steeds weer terug in beweging, waar weer van gedissocieerd gaat worden vanuit de overtuiging dat er zoiets veranderlijks helemaal niet is, en dus karma, de cyclus van lijden en lijden toebrengen maar eeuwig voort blijft gaan en ware bevrijding er van juist gemist wordt. Neen, zoiets mag vele namen krijgen, maar Boeddhisme is het niet. Zelfs voor jou Boni, dat hoopje oorzaken en gevolgen dat hier maar zijn neigingen blijft bot vieren, en allerlei ademhalingsoefeningen, rebirthings en ayahuasca sessies heeft opgezocht en maar blijft opzoeken om dat hoopje lijden te helen, kan dit te vatten zijn, maar niet als dit veranderlijk hoopje zichzelf maar blijft ontkennen en het er zogezegd vrij van zijn maar blijft bevestigen en dus nooit echt uit die verstriktheid er van kan geraken.

Advaita net als Boeddhisme geeft handvaten opdat dit veranderlijk zelf uit deze eternalisering van zichzelf als iets vast te zien, maar ook uit de nihilisering van zichzelf, door dit veranderlijke te ontkennen als zich niet voordoende en dus ook niet de gevolgen die het in gang blijft zetten, kan doorbreken.

Neo-Advaita houdt dit zich wel degelijk veranderlijk voortdoende zelf, vol oorzaken en gevolgen en dus ook vol van de oorzaken om er bevrijdt van te geraken, voorgoed gevangen in dat laatste. Daarom is het belangrijk dit niet te verwarren met Boeddhisme, en zelfs niet met Advaita, dat veel dichter aanleunt bij Boeddhisme dan de versimpelde neo variant er van, dat zijn woordenschat er enkel aan ontleent, maar er eerder een illusie die het zichzelf voordoen ontkent en daardoor dus juist in stand houdt. Oh illusie!

Never ever go there, lieve hoopjes ervaringen/oorzaken/gevolgen. Want eens daar zal alles wijzen naar de bevestiging ervan en zo de oorzaak worden van het in stand houden er van. Dan ben je nog beter af in de, ook niet accurate, opvatting een vaststaand zelf te zijn, deze laatste kan tenminste nog een pad gaan naar de bevrijding uit deze verkeerde opvatting.

bron

Voor de duidelijkheid Darsho is een adept van Ramesh Balsekar een neo advaitist.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

In de "natuurlijke staat" van moeiteloos, vrij bewustzijn, zoals beschreven door mystici als Ramesh Balsekar en vele anderen, is er geen lijden.
In deze staat valt de illusie van een afzonderlijk, controlerend "ik" weg.
Het idee dat er een persoonlijk "ik" is dat alles probeert te beheersen, zorgt voor weerstand tegen het leven en creëert lijden.
Zodra dit wegvalt, blijft er een staat over die in harmonie is met de natuurlijke flow van het bestaan.

Die 'valt' niet zomaar weg, dat zomaar wegvallen is de dwaling van neo advaita. In het bestaan is het ploegen en ploeteren, daar krijg je niks voor niks.

Citaat:

In die natuurlijke staat wordt elk moment volledig geaccepteerd zoals het is, zonder de wens om het anders te maken of ertegen te vechten. Lijden ontstaat namelijk door het verzet tegen wat is, door onze gehechtheid aan verlangens en angsten, door het willen controleren van onze omstandigheden en gevoelens. Wanneer die impulsen losgelaten worden, blijft er een diepe vrede over, omdat er geen strijd meer is tussen de werkelijkheid en onze ideeën daarover.

De werkelijkheid, waar je niet om heen komt, accepteren is gewoon het aangewezen advies in de psychotherapie. Je kan je gedachten daaromtrent beheersen middels the Work van Byron Katie.

Citaat:

Mystici beschrijven deze staat als een gevoel van vervulling dat van binnenuit komt, onafhankelijk van omstandigheden. Het is een staat van helderheid, vrijheid, en stilte waarin lijden eenvoudigweg niet kan bestaan, omdat er geen gehechtheid, geen verzet en geen angst voor verlies is.

Een mysticus heeft niks meer in handen zodra zijn gedachtenspinsels zijn ingehaald door de werkelijkheid. Tot zo lang zijn het raadselachtig weetjes waar je niks aan hebt.

Niettemin blijft het allemaal maar geleuter en wordt er ondertussen niks gedaan.

Darsho · 9 November 2024, 11:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Voor de duidelijkheid Darsho is een adept van Ramesh Balsekar een neo advaitist.

Die 'valt' niet zomaar weg, dat zomaar wegvallen is de dwaling van neo advaita. In het bestaan is het ploegen en ploeteren, daar krijg je niks voor niks.

De werkelijkheid, waar je niet om heen komt, accepteren is gewoon het aangewezen advies in de psychotherapie. Je kan je gedachten daaromtrent beheersen middels the Work van Byron Katie.

Een mysticus heeft niks meer in handen zodra zijn gedachtenspinsels zijn ingehaald door de werkelijkheid. Tot zo lang zijn het raadselachtig weetjes waar je niks aan hebt.

Niettemin blijft het allemaal maar geleuter en wordt er ondertussen niks gedaan.

In de "natuurlijke staat" van moeiteloos, vrij bewustzijn, zoals beschreven door mystici als Ramesh Balsekar en vele anderen, is er geen lijden.
In deze staat valt de illusie van een afzonderlijk, controlerend "ik" weg.
Het idee dat er een persoonlijk "ik" is dat alles probeert te beheersen, zorgt voor weerstand tegen het leven en creëert lijden.
Zodra dit wegvalt, blijft er een staat over die in harmonie is met de natuurlijke flow van het bestaan.

In die natuurlijke staat wordt elk moment volledig geaccepteerd zoals het is, zonder de wens om het anders te maken of ertegen te vechten. Lijden ontstaat namelijk door het verzet tegen wat is, door onze gehechtheid aan verlangens en angsten, door het willen controleren van onze omstandigheden en gevoelens. Wanneer die impulsen losgelaten worden, blijft er een diepe vrede over, omdat er geen strijd meer is tussen de werkelijkheid en onze ideeën daarover.

Mystici beschrijven deze staat als een gevoel van vervulling dat van binnenuit komt, onafhankelijk van omstandigheden. Het is een staat van helderheid, vrijheid, en stilte waarin lijden eenvoudigweg niet kan bestaan, omdat er geen gehechtheid, geen verzet en geen angst voor verlies is.

Laurens · 9 November 2024, 11:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

In de "natuurlijke staat" van moeiteloos, vrij bewustzijn, zoals beschreven door mystici als Ramesh Balsekar en vele anderen, is er geen lijden.
In deze staat valt de illusie van een afzonderlijk, controlerend "ik" weg.
Het idee dat er een persoonlijk "ik" is dat alles probeert te beheersen, zorgt voor weerstand tegen het leven en creëert lijden. Zodra dit wegvalt, blijft er een staat over die in harmonie is met de natuurlijke flow van het bestaan.

Dat is het paard achter de wagen spannen.
De natuurlijke staat is niet het gegeven van waaruit het ander volgt (dat de ik illusie wegvalt).
Zoals vaker gezegd Balsekar heeft Nisargadatta vertaald want die was de Engelse taal niet machtig en kraaide sindsdien de woorden van Nisargadatta na waar hij (kennelijk) helemaal niks van heeft begrepen. Dat er velen zijn, zoals Balsekar, die het oorspronkelijke gedachtengoed onbegrepen nakraaien, wil helemaal niet zeggen dat het dan ook waarheid bevat. Neo advaitisten redeneren vanaf het vernomen resultaat dat het 'ik' niet bestaat over deze ongekende hoedanigheid alsof ze getuigen van een intrinsiek weten maar gewoon psychologische aspecten vertolken.

Citaat:

In die natuurlijke staat wordt elk moment volledig geaccepteerd zoals het is, zonder de wens om het anders te maken of ertegen te vechten. Lijden ontstaat namelijk door het verzet tegen wat is, door onze gehechtheid aan verlangens en angsten, door het willen controleren van onze omstandigheden en gevoelens. Wanneer die impulsen losgelaten worden, blijft er een diepe vrede over, omdat er geen strijd meer is tussen de werkelijkheid en onze ideeën daarover.

Bij realisatie (van wat je bent) gaat het helemaal niet om 'accepteren' zoals het is. Natuurlijk leef je psychologisch bezien veel makkelijker door heftige beroeringen te negeren en dat accepteren noemen. Dat is wel te bereiken hoor door je mindset te veranderen.

Citaat:

Mystici beschrijven deze staat als een gevoel van vervulling dat van binnenuit komt, onafhankelijk van omstandigheden. Het is een staat van helderheid, vrijheid, en stilte waarin lijden eenvoudigweg niet kan bestaan, omdat er geen gehechtheid, geen verzet en geen angst voor verlies is.

Ook hier geldt dat het je realiteit niet is. Waarom de hemel alvast beschrijven als het toekomstige beloofde land? Als een trekpleister dat er iets te halen zou zijn als realisatie het geval is. En, daarmee de verkeerde mentaliteit aanspreken er aan te beginnen. Mensen er valt NIETS te halen.

Laurens · 10 November 2024, 10:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AI

Realisaties zijn persoonlijk: Iedereen beleeft realisaties op een andere manier en op verschillende momenten in zijn of haar leven.

Een gestuurde algoritmische robotgod als AI, zoals Buddha Amitabha van het Boeddhaforum het tot god verheven fenomeen zo treffend noemt, kan dan wel een hoop informatie kernachtig samenvatten tot de essentie maar mist het intrinsiek 'weten'. Zo is het feitelijk ook gesteld met Balsekar, weliswaar een interessante informatiebron maar verstoken gebleven van een intrinsiek 'weten'.

Zo is het volstrekt onjuist dat realisaties persoonlijk zijn en dit is niet de eerste keer dat ik dit tegenspreek. Herhaaldelijk wordt dat gesteld en zo'n AI verklaring is natuurlijk koren op de molen van een Wannabee gerealiseerde wanneer de eigen realisatie niet overeenkomt met een andere.

Realisatie kenmerkt zich juist door afwezigheid van de persoon.
Het realisatie 'beleven' beweegt zich op het terrein van zowel het persoonlijke als het veranderlijke en juist dat ben je niet.

Laurens · 10 November 2024, 10:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Vooruit nou, wind er nou is geen doekjes rond, wie op die forum durft er voor uit komen dat hij een realisatie bereikt heeft?
Intellectuele speculatie, geboden en verboden, ongefundeerde oordelen en veroordelingen, bij de vleet door de enkele leden van dit forum, maar waar zijn de resultaten?

Een Laurens van het zelfkennis bijvoorbeeld die stelt klaar en duidelijk dat hij zijn gedegen zelfonderzoek afgerond heeft en ontdekt heeft "wat" hij is.
Volgens het boeddhisme staat dit gelijk aan een realisatie.

Let wel: Er bestaan verschillende niveaus van realisatie, van kleine inzichten tot de verlichting van een Boeddha.
Maar verlicht is Laurens niet en ook niemand op dit forum, dus laat ons beginnen bij de kleine inzichten.
Wie durft zich hier bloot te geven?

De omstandigheid dat je je er op wilt laten voorstaan gerealiseerd te zijn staat ver af van het kenmerkende van deze staat van zijn. Het is natuurlijk helemaal absurd wedstrijdjes te houden in gerealiseerd zijn. Als je alle in en outs die er qua kennis over is in je hebt opgezogen kun je stellen dat je er over kunt meepraten maar tegelijkertijd geen idee hebben wat het werkelijk is.

Laurens · 10 November 2024, 10:41

Ik zou graag een link hebben naar deze specifieke quote, want ik vind het een waardevolle bijdrage, maar die mogelijkheid is er niet. De bron vermelding gaat niet alleen naar deze quote maar naar een gehele bladzijde van dit draadje. Dus knip en plak ik het naar hier.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Steve

Ik ben niet (meer) tegen middelen die een diepe ervaring geven. Het kan heel dat spiritueel en bevrijdingsgedoe ervaarbaar maken, soms kan het ook helpen om uit een te conceptuele benadering van bevrijding te geraken. Dus op zich is er niets mis mee, als het gebruikt wordt ter ondersteuning van een proces naar bevrijding, ik heb er ook mee geëxperimenteerd, uit nieuwsgierigheid, en ja, dit kan echt wel ervaringen geven die op een niet-conceptuele manier dieper inzicht kunnen geven in hoe de werkelijkheid zich vormt, in niet-zelf, eenheid, de illusie van het ego en dergelijke. Maar het is en blijft een ervaring, even heel intens, maar het blijft niet. Ervaringen komen en gaan, geen enkele blijft bestaan. Dus als zo’n ervaring niet verward wordt met een realisatie, kan het behulpzaam zijn op het pad. Indien het verward wordt met een realisatie, met bijvoorbeeld het werkelijk sterven van het ego in de ego-dood-ervaring, dan is het eerder schadelijk voor het bevrijdingsproces dan behulpzaam.

Het probleem met Boni en zijn neo-Advaita idool Balsekar die in dezelfde illusie vrij te zijn van het ik is vast geraakt en deze illusie is gaan houden voor werkelijk bevrijdt zijn, is en blijft de ontkenning van dit zich nog steeds voortdoende ik en zijn neigingen die de illusie geven dat het er niet meer is en niet meer toe doet, maar indien deze neigingen ongemoeid gelaten worden er geen enkele sprake is van werkelijke bevrijding, maar enkel een tijdelijke bevrijding, een tijdelijke mystieke ervaring van de natuurlijke staat die maar blijvend is als alle neigingen van dit zich wel degelijk nog voordoende veranderlijke ik ook nog zijn uitgedoofd. Zoniet blijft bevrijding maar iets wat tijdelijk en mystiek ervaren is, en de illusie in stand gaat houden dat dit bevrijding is. Lijden gaat gewoon door, maar er wordt van gedissocieert, neigingen blijven er voor zorgen dat deze disscociatie af en toe doorbroken wordt en weer lijden of lijden toebrengen laat plaats vinden, hetgeen weer ontkent wordt, waar weer gedissocieerd van wordt en zo de illusie dat er bevrijding is in stand wordt gehouden. Het kan een vorm van bevrijding zijn, maar het is niet de bevrijding waar Boeddhisme en ook niet Advaita naar verwijzen, die wel degelijk een pad naar bevrijding, naar het volledig uit elke illusie te geraken aanwijzen.

Bij Boni heeft een door middelen geïndiceerde ego-dood ervaring deze dissociatie van zijn nog voordoende neigingen gezorgd, bij Baksejar waarschijnlijk een ervaring geïnduceerd door Advaita zelf-onderzoek *) toen dit nog beoefend werd. Dat is het verschil, lijkt mij. Het middel is hier niet het probleem, de illusie een ervaring voor een realisatie te houden en daarbij de neigingen te negeren die indien niet aangepakt nooit tot werkelijke realisatie kan leiden, is hier het probleem.

Het kan een bevrijdings filosofie zijn, en indien inzicht in gekregen wel degelijk een soort van bevrijding zijn, maar het heeft niets, maar dan ook niets met Boeddhistische bevrijding te maken. Het lijkt misschien op niet-zelf, maar niet-zelf slaat niet op dissociatie van de neigingen, maar het uitdoven van de neigingen omdat gezien wordt dat ze niet werkelijk een blijvend zelf dienen, en blijvende realisatie van dit niet-zelf juist in de weg staan. Ze moeten dus aangepakt worden. Elke filosofie die proclameert dat ze er niet toe doen hebben helemaal niets met Boeddhische bevrijding te maken, wijzen er integendeel van weg. Dus vraag ik mij luidop af of de ruimte hier moet blijven bestaan om dit soort filosofieën maar te blijven verdedigen. Ik vind het niet behulpzaam in het proces van Boeddhistische bevrijding, behalve dan als illustratie wat het niet is en tot wat het kan vervallen en hoe dit niet meer te doorbreken is, dus best ten alle tijden vermeden moet worden

Maar dat is ondertussen toch wel al duidelijk genoeg? Niet dan?
Ziet er iemand nog een positieve evolutie mogelijk? Ik niet.

Bron

*) Uit geschriften van Balsekar is af te leiden dat hij in persoon nog volop aanwezig is. Velen doen dan ook op aanbeveling van advaita zelfonderzoek, maar het is een tamelijk onbekend fenomeen om gedegen zelfonderzoek te doen. Waar 'gedegen' staat voor onderzoek naar het waarheidsgehalte van ook de persoon die het onderzoek heeft aangevangen. Gedegen zelfonderzoek is wat we hier doen.

Citaat:

Ook is dit forum er niet op gericht om ego bewust uit te dagen, zichtbaar te maken, en te overtroeven met iets dat er vrij van zou zijn. Het is niet gericht om iemand te bruskeren, ontwaken of wat dan ook.

Het respecteren van de waardigheid van 'ik' is nochtans niet de weg, althans niet een die we hier bewandelen. Om redenen dat men bang is om elkaar te frustreren en de harmonie te verstoren capituleert men (daar) bij voorbaat voor de dwingende eisen van het ego hoe er met elkaar is om te gaan. Voldoenende aan de afspraken van 'ikken' onderling om het gecreëerde systeem in stand en werkbaar te houden. Er is daarbij evenwel hier op dit forum geen sprake van bruskeren maar van blootleggen en dat met de 'zuivere' intentie de leden mee te laten kijken naar wat wordt gezien en datgene wat het ego in de wereld aanricht. Dat dat op dit forum voor ego's aanleiding is geworden de positie te versterken was niet de bedoeling.

Citaat:

Het is er op gericht om uit te wisselen over ieders begrip erover en om te stimuleren er iets mee te gaan doen, in plaats van er enkel over te palaveren. Niet door iemand uit te dagen, voor schut te zetten, te triggeren, dat was dat andere forum, waar dit forum niet naartoe wil. Dus probeer het er niet van te maken, wil je?

Een gerechtvaardigd verlangen maar het gaat dan ook niet raken aan de kern van het probleem door 'wat' iets wel of niet wordt veroorzaakt met oneindig geouwehoer als gevolg. Noch afgezien van de alsmaar opduikende vraag wat Boeddha voor ogen heeft gestaan. Wanneer je niet gaat zoeken naar een diepere oorzaak maar aan de oppervlakte blijft met fixatie op de verschijnselen is een levenslang commitment aan het Boeddhisme het gevolg. Een religie waarbij de krukken nodig blijven en niet aan de wilgen worden gehangen.

Citaat:

Ben je geïnteresseerd in het Boeddhisme, durf dan te zien waar het echt naar verwijst, wat het werkelijk verstaat onder bevrijding en probeer het niet te laten passen in een vorm van bevrijding die jij gevonden hebt en graag aan iedereen wil opdringen of iedereen van wil van overtuigen (neiging!). Doe je dit toch, verwacht je dan op rechtzetting. Dit kan afwijzend, beoordelend over komen, maar het enige dat wordt gezegd is dat Boeddhisme niet in die vorm past en er wordt gevraagd dit dan zo te laten. Gelieve het dan ook zo te zien. Ik wil dit niet zomaar veroordelen, maar je hardhorigheid laat soms niet veel andere keus dan het eens erg duidelijk te stellen dat wat je hier komt verkondigend helemaal niet past. Om dit laatste gaat het, nergens anders over.

Een gerechtvaardigde wens, maar ook een gemiste kans buiten de kaders te komen. Ik denk dat het Boeddhisme al vanaf de startlijn de beoefenaars wil vormen binnen de Boeddhistische doelstelling. Uiterlijke omstandigheden die op natuurlijke en meer vanzelfsprekend plaatsvinden wanneer geweten wordt 'wat je bent. Moeiteloos. Terwijl het Boeddhisme een voortdurende inspanning blijft vragen.

Citaat:

Laat mensen hier nu maar gewoon uitwisselen over hun ideeën over Boeddhisme, ook al vind jij met Balsekar dit oerdom. Niemand vraagt jou om hier tegen te komen schoppen met ideeën die Boeddhistische gezien nog dommer zijn. Boeddhistisch gezien, niet in algemene zin, maar Boeddhisme, daar gaat dit forum nu eenmaal over, niet over "Ik ben ontwaakt, ik ben verlicht, en ik zal je eens goed door elkaar schudden zodat jij mijn ontwaakt zijn, mijn verlichting ook kan deelachtig worden. Neen, bedankt daarvoor. En normaals, Boeddhistisch gezien wijs je met je eigen uitgeroepen verlichting, net als Laurens, naar het tegenovergestelde als waar Boeddhisme naar wil wijzen. M.a.w. het past hier gewoon niet. Laat het dus los... Of leer van Boeddhisme het belang van loslaten om werkelijke bevrijdt te kunnen geraken van je zich wel degelijk voortdoende tijdelijke zelf dat nog steeds erg gevangen zit in allerlei neigingen die maar door blijven razen en ongemoeid gelaten worden.

Als Boeddhistische bevrijding jou interesse zou krijgen. Welkom dan. Als jou dit te lastig lijkt en je meer valt voor het bevrijdende gevoel dat het dissocieren ervan geeft, en het door razen maar ongemoeid laat, dan ben je wat mij betreft niet meer welkom hier. Maar ik heb daar niets in te zeggen. Ik wil alleen maar vragen om de enorme ruimte die je hier neemt in te perken en hoop dat ik niet de enige ben die dat vraagt. Want ik ben het wel goed zat. Jou niet, ik heb erg veel appreciatie voor wat je ontdekt en gedaan hebt, het boeit mij zelfs, wat ik zat ben is hoe je je zelf hier maar blijft uitleven en helemaal geen oog hebt voor het ongewenste hiervan. Dat, alleen dat.

Op fora is er nauwelijks sprake van enig uitwisseling wanneer we het allemaal roerend met elkaar eens zijn. Andersdenkenden zijn (tot op zekere hoogte) een welkome aanvulling. Hoe anders is dat hier, we hebben hier helemaal geen behoefte aan uitwisseling. Dit is een forum dat bedoeld is behulpzaam te zijn bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Het is vooral, gezegd met de meeste nadruk, geen discussieforum. Toch is het fijn en leerzaam ook visies te delen.