![]() |
|
Stel je even voor In dit forum kun je je voorstellen. |
![]() |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
![]() |
#1 |
Singularis
![]() Geregistreerd: 9 juli 2011
Berichten: 9.625
|
![]()
Waarheidsvinding, weten en beleven wat je bent. In plaats van steede gedreven door gedachten en emoties conflict ervaren(emotioneel erin begeven), vanuit stilte beleven en leven..
Een mooi begin van een gesprek. |
![]() |
![]() |
![]() |
#2 |
Forumbaas
![]() Geregistreerd: 28 maart 2010
Berichten: 1.660
|
![]()
Er zijn dagelijks honderden lezers die hier komen kijken, opgesplitst in degenen die affiniteit hebben met 'wie' (inhoud gerelateerd) ze zijn dan wel 'wat' (bestaan gerelateerd) ze zijn.
__________________
Ordnung muss sein |
![]() |
![]() |
![]() |
#3 | |
Singularis
![]() Geregistreerd: 9 juli 2011
Berichten: 9.625
|
![]() Citaat:
Aan het einde van ieder conversatie wordt vervolgens aangegeven hoeveel mensen op dat moment lezen. Als je de losse getallen telt, kom je op max 70 lezende leden. Vandaag weer, het getal van het totaal is 97, en als je de lezers bij elkaar telt, kom je op 67 (of zoiets). Zijn er een paar (20) denkbeeldige lezers, of rondt het systeem naar een mooi getal af? |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
Singularis
![]() Geregistreerd: 9 juli 2011
Berichten: 9.625
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#5 | ||
Jubilaris
![]() Geregistreerd: 8 september 2017
Berichten: 240
|
![]() Citaat:
Citaat:
Hallo Miha, een kleine bloemlezing uit enkele van de gesprekken die ik tot nu opgevangen heb. ... Nummer 23 merkt op dat zij in de knoop geraakt omdat zij het weten uit de quote niet kan standhouden in haar beleven. Zij ervaart onder de gedachten en emoties een onderstroom. Het lijkt haar alsof haar lichaam en haar geest onafhankelijk van elkaar verschillende paden bewandelen. Het levert haar niet zozeer een conflict op, het maakt haar sprakeloos en ook moedeloos. Zij vraagt of de stilte in de quote opgemerkt wel oprecht is. Zij ervaart de dood eerder dan het leven als de stille bondgenoot van haar gedachten en gevoelens. ... Nummer 78 heeft een lange uitweiding gegeven over het zorgvuldig onderhouden van hoe te dansen in het halfduister. Het bleef lange tijd onduidelijk tot hij de kern raakte van zijn uitleg die bijna uitsluitend een aanraden was om zichzelf als de laatste mens te beleven. Het ging hem niet om weten in de zin van kennis en organisatie. Hij had het over het scheppen van een lachende stem. Als in een soort fuga van Bach raakte hij een veelheid van gedachten en gevoelens aan zonder ook maar iets als een stelling aan te duiden. Hij zei dat zijn lichaam en geest een automaat waren waaruit hij zolang het duurde kon nemen en geven. ... Miha, bruisend zou ik deze gesprekken niet noemen. Het betreffen eerder monologen die dicht bij elkaar gelegd worden en aan elkaar een zeker warmte doorgeven. Maar ik luister graag wat zo'n bijeen zijn al kan laten horen. Hou je haaks in het vreemde nu.
__________________
Durf te weten! |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#6 |
Jubilaris
![]() Geregistreerd: 8 september 2017
Berichten: 240
|
![]()
Nummer 56 laat opmerken dat hij zelden of nooit ervaringen en gevoelens heeft bij schilderijen of beelden, voorstellingen. Welbeschouwd noemt hij deze afwezigheid geen afwijking maar een plek in onszelf. Het kijken naar schilderijen is voor hem een toewijding om in de buurt te blijven, in de nabijheid te zijn van die plek, die afwezigheid.
Ik leef, zo zegt nummer 56 bij het kijken naar schilderijen, als onder een dunne schaduw; niet gehinderd door gedachten of gevoelens. Een schilderij is voor hem de poort naar een plaats met afwijkende zwaartekracht. De kleuren en vormen hebben geen gewicht, voldoen niet aan de voorwaarden van wat buiten het schilderij is. Het vergt heel wat toewijding om in afwezigheid van wat dan ook die eigen omstandigheden te ontdekken. In dat eigene begint het leven. ... Ja, Miha, ik wou nummer 56 niet achterhouden. Hij maakt op een bijzondere wijze deel uit van het 'voorstellen', vind je niet?
__________________
Durf te weten! |
![]() |
![]() |
![]() |
#7 |
Jubilaris
![]() Geregistreerd: 8 september 2017
Berichten: 240
|
![]()
Ik wil mij voorstellen wat het is om de laatste mens te zijn en in de nabijheid te zijn van helemaal niets, het afwezige. Ik wil mij afvragen hoe in die dunne schaduw een lachende stem kan opklinken en hoe ik in het halfduister het leven kan dansen.
Ik sta in het schilderij, een landschap onder een schone lucht. Al is het een regenachtige dag met vage kleuren, de lucht is een schone lucht. Ik ben heel toegewijd en niets weegt als ballast in deze buurt, op deze plek. Ik ben het hier gewoon en vergeet de indrukken die dit alles op mij legt. Mijn huidige toestand is niet gefragmenteerd noch ben ik teruggetrokken. Hier laat ik mijn eigen schil los en leg hem als een klein deel in de kalmte van het leven zelf. Hoe gewoon dit alles is, het is precies nu.
__________________
Durf te weten! |
![]() |
![]() |
![]() |
Discussietools | Zoek in deze discussie |
Weergave | |
|
|