De waargenomen wereld

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik bedoel dit niet als 'steken', ik ben toch benieuwd als jij een parallel ziet in de term dieper doorpakken.
Hoe zou jij dat in jouw termen formuleren?

Er is geen dieper doorpakken. Wat er gedaan kan worden is om uit dat 'zelf' vandaan te komen. Op het moment dat het 'zelf' opgeeft (er is niets vooruit) komt men tot Waarheid. Dan neemt de mens een wende en kan het zijnde zich tot het wordende gaan verhouden.

(Kan het zijnde zich tot de verschijnselen gaan verhouden.)

Dat is geen doorpakken, maar de realisatie (realisatie dat men niet het verschijnsel is) laten uitkristalliseren. Het gaat dan verder vanzelf.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik begrijp dit, en ook ervaar ik het ook regelmatig zo. Dat 'ik besta niet'.
Deik besta wel is nog gehecht aan haar bestaan. Daarin is er wel de nieuwsgierigheid om te zien of het te overbruggen valt, in mijn geval.
Al is 'overbruggen' niet echt passend.

Lange tijd is het gewoon erg onduidelijk. Dan is er nog gehechtheid aan het bestaan. (bestaan als verschijnsel) Het 'zijnde' is dan vaag op de achtergrond aanwezig. Het is dan ook een kwestie om je door het 'zijnde' te laten aantrekken.

Dit forum kan je er bij helpen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

"(Kan het zijnde zich tot de verschijnselen gaan verhouden.)"
Kan jij dit anders formuleren?
( Verhouden)

De meeste mensen verhouden zich als verschijnsel (de verschijnende mens) tot de andere verschijnselen. Dan ben je verschijnsel onder de mede-verschijnselen.

Alles wat verschijnt is altijd wordend/veranderlijk. Kijk maar naar je uiterlijke verschijning. Die ziet er anders uit dan 10-20-30 jaar terug.

In de verhouding verschijnsel tot verschijnsel is men geestelijk ook in 'wordende' staat.

Door een einde te maken (elimineren) aan alles wat 'wordend' is geraakt men uiteindelijk in het zijnde. Dan verhoudt het zijnde zich tot het wordende. Dan kan er innerlijk de conclusie getrokken worden: ik ben dát.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

De zin: “dan verhoudt het zijnde zich tot wordende” begrijp ik niet zo goed.
Het woord verhouden betekent vergelijken/gerelateerd? (Kan het niet goed plaatsen)
Met het zijnde bedoel je het niet-zijn?

Verder is de inhoud van je schrijven redelijk bekend( vertrouwd). In de zin van, het is een kwestie van steeds aangaan (aanschouwen), maar de focus glipt snel weg.

Verhouden betekent dat het éne zich verhoudt tot het andere.

Ter vergelijking: warm verhoudt zich tot koud. D.w.z. dat om het éne te bepalen, je het andere nodig hebt. Relativiteit.

Om het zijnde (bewustzijn) te bepalen is het wordende (de verschijnselen) nodig. Anders gezegd: bewustzijn aanschouwt de verschijnselen.

Tussen bewustzijn en de verschijnselen is een relatie.

Dus ja, verhouden betekent 'gerelateerd'. (Vergelijken vind ik niet zo'n mooi woord)

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De meeste mensen verhouden zich als verschijnsel (de verschijnende mens) tot de andere verschijnselen. Dan ben je verschijnsel onder de mede-verschijnselen.

Alles wat verschijnt is altijd wordend/veranderlijk. Kijk maar naar je uiterlijke verschijning. Die ziet er anders uit dan 10-20-30 jaar terug.

In de verhouding verschijnsel tot verschijnsel is men geestelijk ook in 'wordende' staat.

Door een einde te maken (elimineren) aan alles wat 'wordend' is geraakt men uiteindelijk in het zijnde. Dan verhoudt het zijnde zich tot het wordende. Dan kan er innerlijk de conclusie getrokken worden: ik ben dát.

De ruimte in je schrijven is zichtbaar Bassie..
Vervolgens als je als een dominante wolf op mensen afstormt kan ik die twee kanten die je laat zien niet goed met elkaar rijmen.

Goed, het is zoals het is..

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

De ruimte in je schrijven is zichtbaar Bassie..
Vervolgens als je als een dominante wolf op mensen afstormt kan ik die twee kanten die je laat zien niet goed met elkaar rijmen.

Goed, het is zoals het is..

Ter afsluiting van dit draadje.

Mij verbaast het niet dat je discrepantie ziet. Er is een deel ontvankelijk voor Waarheid (allereerst waarheid nog als subjectieve beleving) en een ander deel dat in de ego modus blijft, doorgaans uit gewoonte. Maar toch hoopvol dat er een ander deel kan worden aangesproken.

Merk op dat wanneer er geen dreiging van uit gaat ego ontvankelijker wordt. Dat ego eerst altijd eerst gepleased moet worden om zo'n ontvankelijkheid mogelijk te maken en dat hier niet het geval is.