Volgelingen van de oorspronkelijke geest

[Laurens]

Dus als je Baghwan heet en je wilt een groter bereik dan moet je wat te bieden hebben en dat had hij, voor elk wat wils zelfs, getuige de criminele commune die zich in Oregon heer en meester had gemaakt. Daarna keerden velen zich van Baghwan, of inmiddels Osho, af. Ik zelf haakte in de jaren 80 al af door een boekje dat 'een schijn van heiligheid' heette geschreven door Lin Stevens. Ik was het volkomen met haar eens dat realisatie kennelijk alleen bereikbaar was voor de happy few en niet weggelegd voor de arme sloebers buiten de poort van de Ashram. Ook die 80 rolls royces waar hij afwisselend 100 meter mee reed deden voor velen de deur dicht. Later pas besefte ik dat het maar uiterlijke schijn, of de gevoeligheid daarvoor, was en het daar helemaal niet om ging.

Het had inderdaad de schijn van heiligheid maar met de bedoeling daar doorheen te prikken.

Je zou ook kunnen zeggen dat het veelgeroemde ego voorvoelde wat hem te wachten stond en trachtte te voorkomen dat het 'ik' aan zichzelf zou verliezen. Iets waarmee je bij de geringste weerstand van het 'ik' altijd rekening mee moet houden. Maar nee het was gewoon jantje moraal dat opspeelde. Zoiets als realisatie, was het idee, moest voor iedereen weggelegd zijn. Pas veel later ontwikkelde zich langzaam maar zeker het 'herkennen van Waarheid' waartoe de vertolker er helemaal niet meer toe deed. Het zou zelfs van de hand van een moordverdachte kunnen zijn.

Of zoals iemand opmerkte 'Het spirituele pad gaat voorbij de geest, tot een ontmoeting met het goddelijke waarin je een wordt met alles. Uiteindelijk los je daarin op.'.

Baghwan of Osho was zeer belezen en zijn grootste verdienste, vond ik, dat hij de samenhang van alle stromingen belichtte waardoor er door deductie toch een soort van weg zichtbaar werd. Je kunt namelijk zeer wel en ook goed leren van gemaakte fouten uit het verleden. Echter... alle grote roergangers voor hem en ook Osho gingen, net als René Descartes, uit van een entiteit, un grande entrepreneur, zonder het bestaan van die entiteit zelf, zelfs maar, in twijfel te trekken.

En dat is, zelfs tot op heden, de enige grote misser gebleken en ook gebleven. Vele nieuwe voorgangers vertonen iets wat een gerealiseerde wordt verondersteld niet meer te hebben. Ego laat zich altijd wel ergens door kennen, ook al doe je nog zo je best het hebben er van te verdoezelen. Al vraagt het onderscheiden wel om bekendheid met het herkennen van Waarheid. In ieder geval wordt het daarna veel makkelijker te ondervinden niet meer met iemand in persoon te maken te hebben.