God en andere vliegende appels

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

A. Het illusionaire aan de zelf-illusie is dat het lijkt alsof de persoon waarneemt (bewust is). In Werkelijkheid is dat niet zo.

B. Je bent dan ook duidelijk nog niet toe aan catharsis. Dat geeft niks, want naar catharsis streven is zinloos. Je kunt je wel bewust worden van je gemoed en alle gemoedstoestanden 'laten zijn'.

C. Niet ter zake doende. Voor diegenen die bekend zijn met het 'zijn' heeft de dood van de zelf-illusie geen betekenis meer. In 'mijn' zijn is er geen onderscheid met 'ander' zijn.

D. Het leven als zelf-illusie geeft de mogelijkheid om de illusie te verlaten (ontologische omkering). Alles wat men onder 'zingeving' kan scharen kan uitsluitend in het 'wordende' plaats hebben. Het 'zijn' is ontdaan van welke zin dan ook. Omdat zingeving alleen in de tijd kan plaats hebben.

Een indeling van de schepping geeft :

De wet, flora, fauna, de mens, engelen 1, engelen 2, God

Engelen 1 en 2 interesseren mij niet en dus ben ik de juiste naam vergeten.
De mens zit in die opsomming zogezegd in het midden
Maar wat mij de laatste tijd meer en meer verbaasd is De WET tegenover GOD...
De Wet is inderdaad zonder zingeving... zoals jij van het 'zijn' zegt en volgens jou omdat zingeving alleen in de tijd kan plaatsvinden...
Dus van tijdloosheid naar tijdloosheid...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een indeling van de schepping geeft :

De wet, flora, fauna, de mens, engelen 1, engelen 2, God

Engelen 1 en 2 interesseren mij niet en dus ben ik de juiste naam vergeten.
De mens zit in die opsomming zogezegd in het midden
Maar wat mij de laatste tijd meer en meer verbaasd is De WET tegenover GOD...
De Wet is inderdaad zonder zingeving... zoals jij van het 'zijn' zegt en volgens jou omdat zingeving alleen in de tijd kan plaatsvinden...
Dus van tijdloosheid naar tijdloosheid...

Ik heb geen idee waar dit over gaat. Bovendien is de schepping altijd 'wordende'.
En God heeft vast zichzelf niet geschapen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik heb geen idee waar dit over gaat. Bovendien is de schepping altijd 'wordende'.
En God heeft vast zichzelf niet geschapen.

Neen, maar ze stellen God tegenover de wet... Alle twee dan zonder zin, want zin veronderstelt wordend...
Wetten worden blindelings uitgevoerd, ook zonder zin...
Een appel valt altijd naar beneden en zal niet gaan vliegen...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een appel valt altijd naar beneden en zal niet gaan vliegen...

Deze uitspraak valt te betwisten. In de ruimte valt een appel ook omhoog, want de polariteiten omhoog en omlaag gelden alleen als er zwaartekracht is.

Zou de appel in een stationaire baan om de aarde draaien, dan valt hij naar beneden zonder ooit de grond te raken. En zo is het met het ego ook: zolang het ego blijft geloven in een afgerond zelfonderzoek dan blijft hij een ego die in een stationaire baan om zijn ego heen draait.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Deze uitspraak valt te betwisten. In de ruimte valt een appel ook omhoog, want de polariteiten omhoog en omlaag gelden alleen als er zwaartekracht is.

Zou de appel in een stationaire baan om de aarde draaien, dan valt hij naar beneden zonder ooit de grond te raken. En zo is het met het ego ook: zolang het ego blijft geloven in een afgerond zelfonderzoek dan blijft hij een ego die in een stationaire baan om zijn ego heen draait.

Hahaha, en als ik zelf heel die redenering erbij gezet had dan was het als blablabla in de prullenmand gegooid...
Het is gewoon de wet van de zwaartekracht die ook bestaat tussen de verschillende planeten in zodat de appel in de ruimte gaat zweven en niet zal vallen... Ten andere wat betekent vallen in de ruimte??? Zweven???

Maar de blinde oerkracht is er en blijft er...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Deze uitspraak valt te betwisten. In de ruimte valt een appel ook omhoog, want de polariteiten omhoog en omlaag gelden alleen als er zwaartekracht is.

Zou de appel in een stationaire baan om de aarde draaien, dan valt hij naar beneden zonder ooit de grond te raken. En zo is het met het ego ook: zolang het ego blijft geloven in een afgerond zelfonderzoek dan blijft hij een ego die in een stationaire baan om zijn ego heen draait.

Hahaha, en als ik zelf heel die redenering erbij gezet had dan was het als blablabla in de prullenmand gegooid...
Het is gewoon de wet van de zwaartekracht die ook bestaat tussen de verschillende planeten in zodat de appel in de ruimte gaat zweven en niet zal vallen... Ten andere wat betekent vallen in de ruimte??? Zweven???

Maar de blinde oerkracht is er en blijft er...

Hetzelfde in perspectief is als je de hele tijd rechtdoor gaat op aarde je op het einde op dezelfde plaats terug uitkomt...
Dus rechtdoor bestaat niet op aarde???

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hahaha, en als ik zelf heel die redenering erbij gezet had dan was het als blablabla in de prullenmand gegooid...
Het is gewoon de wet van de zwaartekracht die ook bestaat tussen de verschillende planeten in zodat de appel in de ruimte gaat zweven en niet zal vallen... Ten andere wat betekent vallen in de ruimte??? Zweven???

Maar de blinde oerkracht is er en blijft er...

Hetzelfde in perspectief is als je de hele tijd rechtdoor gaat op aarde je op het einde op dezelfde plaats terug uitkomt...
Dus rechtdoor bestaat niet op aarde???

Ik ben geen specialist op dit gebied, maar als een object in een bepaalde baan om de aarde zit, dan valt hij steeds, maar houden zwaartekracht en middelpuntvliedende kracht het object in een baan. Het object valt dan om de aarde heen om weer op hetzelfde punt uit te komen.

En je tweede vraag: rechtdoor bestaat eigenlijk niet op aarde, als je een perfecte cirkel zou lopen kom je steeds weer op het zelfde punt uit.

Sowieso is het fysieke heelal interessant qua zelfkennis. Dat wat we 'tijd' noemen bestaat alleen bij de gratie van beweging. Zou er slechts 1 punt zijn (een singulariteit) dan kan er ook geen tijd bestaan. Net zoals er op lichtsnelheid geen tijd meer bestaat.

In feite is wat ik all'een noem ook een singulariteit, maar dan een spirituele singulariteit. Er is 'daar' (het is geen plaats) dan ook geen materie, louter niets. Niets wat zich bewust is van 'iets'.

Enfin, het fysieke heelal biedt allerlei mogelijkheden om zelfkennis verbeeldend te verwerken. Zodat 'begrijpen' van dat wat gevonden is (of medegedeeld is) mogelijk wordt.