Betekend egoloos pijnvrij leven?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Anderzijds begrijp ik het wel. Men komt op een gegeven moment op een punt dat het leven niet meer zo zeer doet. En dan is het verleidelijk om lekker te chillen in de ontstane situatie. De drive om verder te werken verdwijnt.

Dat het leven niet meer zo zeer doet, ondanks de heftigheid ervaar ik momenteel maar ik ben er niet mee tevreden. Want zich daarin wentelen is egowerking en voelt alleen als uitrusten op de lauweren.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dat het leven niet meer zo zeer doet, ondanks de heftigheid ervaar ik momenteel maar ik ben er niet mee tevreden. Want zich daarin wentelen is egowerking en voelt alleen als uitrusten op de lauweren.

Blijkens mijn ervaring is het mogelijk om pijnvrij te leven. Maar dat vereist een verder innerlijk zoeken. Want als de motivatie is om pijnvrij te worden/leven, dan is er een eigenbelang.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Blijkens mijn ervaring is het mogelijk om pijnvrij te leven. Maar dat vereist een verder innerlijk zoeken. Want als de motivatie is om pijnvrij te worden/leven, dan is er een eigenbelang.

Indien pijn, ziekte, lijden een gevolg zijn van geestelijke of mentale verkramping zodat de energieën niet vrijelijk meer stromen door ons lichaam, moet pijnvrij leven inderdaad tot de mogelijkheden behoren wanneer we onszelf tot een hoger niveau kunnen verheffen waarna de energieën wel vrij stromen.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Indien pijn, ziekte, lijden een gevolg zijn van geestelijke of mentale verkramping zodat de energieën niet vrijelijk meer stromen door ons lichaam, moet pijnvrij leven inderdaad tot de mogelijkheden behoren wanneer we onszelf tot een hoger niveau kunnen verheffen waarna de energieën wel vrij stromen.

Ja, ik doelde op geestelijke pijn. Geestelijke pijn zit ahw opgesloten in het 'zijn'. Het kan letterlijk uitstromen. Dan is je 'zijn' verbonden met het 'niet-zijn'. Op het forum Zijn geheten.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ja, ik doelde op geestelijke pijn. Geestelijke pijn zit ahw opgesloten in het 'zijn'. Het kan letterlijk uitstromen. Dan is je 'zijn' verbonden met het 'niet-zijn'. Op het forum Zijn geheten.

Lichamelijk pijn is een gevolg van geestelijke verkramping.

[Puppetji]

Pijn ofwel lijden.
Er zijn twee soorten van lijden binnen mijn ervaring:
1) de onvermijdelijke, OOK geestelijke, in zijn geheel genoemd 'levens-pijnen' en
2) Onnodig lijden.

Veel mensen denken nog de weg van het kruis te moeten volgen.

"Verlichting door het lijden - de weg van het kruis - komt erop neer dat je gedwongen wordt schoppend en krijsend het koninkrijk van de hemel binnen te gaan. Uiteindelijk geef je je over omdat je de pijn niet meer kunt verdragen, maar het kan nog heel lang duren voordat dat gebeurt. Bewust gekozen verlichting betekent dat je je gehechtheid aan het verleden en toekomst loslaat en van het Nu het middelpunt van je leven maakt".

Eckhart Tolle
bron: http://www.positief-nieuws.com/eckhart-tolle1.html

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Lichamelijk pijn is een gevolg van geestelijke verkramping.

Niet noodzakelijkerwijs.
Ik nodig je uit tot het volgende experiment:
Sla eens heel hard met een hamer op een willekeurige vinger.
Ik hoor graag je bevindingen.

[Ben]

Betekend egoloos pijnvrij leven?

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Blijkens mijn ervaring is het mogelijk om pijnvrij te leven. Maar dat vereist een verder innerlijk zoeken. Want als de motivatie is om pijnvrij te worden/leven, dan is er een eigenbelang.

In mijn bevinding eist de ego beleving alle ervaringen op, ook die van pijn.
Door het behoud van die gecreeerde' zelfbeleving wordt de ervaring van bv lichamelijke pijn uitvergroot, bijna letterlijk meer omvattend dan waar de pijn gaande is. Dat zelfde gaat op voor emotie of psychisch gerelateerde pijn(en), door de empathie voor de eigen gecreeerde zelfbeleving (Zelfmedelijden)kan elke ervaring dan gewoon als pijnlijk worden gekend.

Wanneer de ego beleving(Tegenhouden/vasthouden) door gedegen zelfonderzoek zich oplost, dan is er geen investering meer in de gecreeerde zelfbeleving (Er wordt geen ,behoud van' meer gezocht.) Lichamelijke pijn(en) worden dan veel werkelijker ervaren, zonder uitvergroting, en zijn daarom dragelijker dan die zelfde beleving met ego behoud.
Psychische en emotie pijnen worden dan zo goed als onmogelijk, behoudens een aantal genetisch bepaalde gevoeligheden die eerder een temparament zijn dan een psyche pijn.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

In mijn bevinding eist de ego beleving alle ervaringen op, ook die van pijn.

Zo is het. Daarom is vanuit de egomens gezien de remedie tegen pijn, diezelfde pijn. De egomens dient ook de pijn te onderzoeken. Probleem is echter dat de egomens vlucht voor de pijn. Hij gaat liever de confrontatie niet aan. Liever een lijdende egomens dan geen egomens meer te zijn. Doch, de enige weg is de lijdensbeker te ledigen, zoals de Christus ons leerde.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Zo is het. Daarom is vanuit de egomens gezien de remedie tegen pijn, diezelfde pijn. De egomens dient ook de pijn te onderzoeken. Probleem is echter dat de egomens vlucht voor de pijn. Hij gaat liever de confrontatie niet aan. Liever een lijdende egomens dan geen egomens meer te zijn. Doch, de enige weg is de lijdensbeker te ledigen, zoals de Christus ons leerde.

De ego beleving kent in mijn bevinding 2 basis toestanden/tegenhouden en vasthouden. In het geval van pijn ervaring wordt het verlichten/genezen ervan tegen gehouden , omdat er wordt vast gehouden aan een ik' die pijn ervaart, zowel lichamelijk als psychisch. De beleving van dat gevoelde ik' komt op losse schroeven te staan in gedegen zelfonderzoek. Het ledigen van de lijdensbeker is in dit geval dan ook eenvoudig een empathie voor de ongemakken in de 'eigen' belevingswereld.