Dader en slachtoffer...

[Sam]

In A-dvaita (geen 2) zijn dader en slachtoffer onlosmakelijk met elkaar 'verweven'....

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

In A-dvaita (geen 2) zijn dader en slachtoffer onlosmakelijk met elkaar 'verweven'....

De dynamiek tussen beiden liegt er vaak niet om.
Maar misschien totdat ooit deze "verwevenheid" versleten is of doorgeknipt.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

De dynamiek tussen beiden liegt er vaak niet om.
Maar misschien totdat ooit deze "verwevenheid" versleten is of doorgeknipt.

Alles is dynamisch, in beweging. Zelfs een dode rots is onderhevig aan erosie.

De 'verwevenheid' blijft in a-dvaita.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Alles is dynamisch, in beweging. Zelfs een dode rots is onderhevig aan erosie.

De 'verwevenheid' blijft in a-dvaita.

Ja dat wil ik wel geloven.

Spreek je hier vanuit zijnde gerealiseerd?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Ja dat wil ik wel geloven.

Spreek je hier vanuit zijnde gerealiseerd?

Niet geloven Anna! We realiseren het hier zijnde ;)

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Niet geloven Anna! We realiseren het hier zijnde ;)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

In A-dvaita (geen 2) zijn dader en slachtoffer onlosmakelijk met elkaar 'verweven'....

Het slachtoffer kan zich los maken van de dader door het 'iemand' zijn kwijt te raken. Dan is de daad nog steeds gedaan, maar hij is niemand aangedaan.

Voor de dader ligt het moeilijker om het 'iemand' kwijt te raken.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het slachtoffer kan zich los maken van de dader door het 'iemand' zijn kwijt te raken. Dan is de daad nog steeds gedaan, maar hij is niemand aangedaan.

Voor de dader ligt het moeilijker om het 'iemand' kwijt te raken.

Dit is DE manier om alles weg te relativeren. A la de 'advaita shuffle'.

Ik weet de context niet waarin je dit schrijft. Maar vannacht is hier b.v. in mijn woonplaats door iemand onder invloed in een auto met te grote snelheid door de stad gereden en zijn er 2 fietsers het ziekenhuis in gereden. Een beetje extreem voorbeeld misschien, maar het zou je duidelijk kunnen maken dat er wel degelijk, in dit ondermaanse, sprake is van dader en slachtoffer.

Er hoeft helemaal niet 'iemand' kwijt geraakt te worden. Door zelfonderzoek wordt het helder wat je (1) in essentie bent en wat je (2) óók bent, namelijk een individu in deze wereld. En nee, dat is niet in tegenspraak met elkaar. En ja, het weten van (1) heeft grote gevolgen voor (2).

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dit is DE manier om alles weg te relativeren. A la de 'advaita shuffle'.

Ik weet de context niet waarin je dit schrijft. Maar vannacht is hier b.v. in mijn woonplaats door iemand onder invloed in een auto met te grote snelheid door de stad gereden en zijn er 2 fietsers het ziekenhuis in gereden. Een beetje extreem voorbeeld misschien, maar het zou je duidelijk kunnen maken dat er wel degelijk, in dit ondermaanse, sprake is van dader en slachtoffer.

Er hoeft helemaal niet 'iemand' kwijt geraakt te worden. Door zelfonderzoek wordt het helder wat je (1) in essentie bent en wat je (2) óók bent, namelijk een individu in deze wereld. En nee, dat is niet in tegenspraak met elkaar. En ja, het weten van (1) heeft grote gevolgen voor (2).

Uiteraard is er in de wereld van de vormen sprake van een slachtoffer en een dader.

Ik schreef in het kader van zelfkennis, dit onderwerp is geplaatst in Advaita Vedanta. Het lijkt mij dat ik dat niet hoef te benoemen op een zelfkennisforum.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Uiteraard is er in de wereld van de vormen sprake van een slachtoffer en een dader.

Ik schreef in het kader van zelfkennis, dit onderwerp is geplaatst in Advaita Vedanta. Het lijkt mij dat ik dat niet hoef te benoemen op een zelfkennisforum.

Ik neem deze zin van je over uit een ander draadje:

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Als je de diepste wezenlijkheid van ieder menselijk wezen zou kennen en erkennen dat deze eender is aan die van je zelf, wie blijft er dan nog over om excuses aan te bieden?

Dit is dus het grote misverstand, ingegeven door de advaita shuffle.

Volgens mij zou het moeten zijn: "Als je de diepste wezenlijkheid van ieder menselijk wezen zou kennen en erkennen dat deze eender is aan die van je zelf, wat blijft er dan nog over om niet je excuses aan te bieden?" De ander en jij zijn Een, dus wat houd je tegen? Je bied (anders gezien) je zelf je excuses aan. En dat kan bijzonder helend zijn, in vele opzichten. En dat is ook het gevolg van het wezenlijke inzicht: dat er werkelijk iets verandert in de manier waarop je in de wereld acteert. En niet dat je een excuus weet te vinden omdat niet te doen.