|
We ervaren afgescheidenheid maar zijn 1 Zo is dat bedoeld te zijn maar is niet wat we zijn. |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
|
31 July 2011, 14:05 | #1 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Pijn *
Lees je dit forum regelmatig, maar aarzel je om iets over jezelf te schrijven, om wat voor reden dan ook?
Je herkent niet veel in het bewustwordingsproces van een ander, maar je maakt wel degelijk veranderingen door? Of wil je simpelweg iets delen? Vertel er iets over, als je daar behoefte aan hebt. Misschien vind je verlichting in het delen, ook al is jouw proces, omdat het uniek is, anders dan de mijne. Ik kan uiteraard niet namens een andere spreken, maar ik ben benieuwd naar jouw verhaal. *********** (mijn echte naam wordt doorgehaald) Mihaela |
1 August 2011, 20:41 | #2 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Mijn verhaal
Mijn verhaal begint bij mij iedere dag opnieuw. Het verleden is voor mij een gegeven, het maakt deel uit mijn geschiedenis, maar ik voel me er verder vrij van. Vroeger had ik de drang naar aandacht. Ik wilde de lading van de hevige gebeurtenissen uit het verleden via woorden kwijt raken. De pijn leek onuitputtelijk, en de aandacht die ik kreeg kon mijn pijn niet stillen. Nu, omdat ik het zwarte van het verleden niet meer mee draag, ervaar ik een nieuwe beweging. Daar kan ik door middel van woorden vorm aan geven, als ik daar voor kies. Pijn speelt nog steeds een rol in mijn leven, al ervaar ik het nu anders. Ik vind het prettig om op een gelijkwaardige manier iets over de bijzonderheid van mijn bewustzijnsproces te delen. Dat met mensen die iets soortgelijks mee gemaakt hebben, of mee maken. Ik ervaar in veel opzichten verandering, in hoe ik het leven beleef, hoe ik handel, hoe ik voel en denk. Hoe is dit bij jou? Ik genoot vandaag weer van mijn fietstocht naar mijn werk. Ik fiets langs een stuk natuurgebied, en dat maakt mijn ochtenden zo mooi. De schittering op het water raakt mij diep in mijn ziel, en het voelt iedere keer alsof ik dat voor het eerst zie. Wonderlijk wat het met me doet. Na een tijd op mijn werk te zijn, vulde pijn mijn lichaam ineens. Terwijl ik doorging met mijn werk, ging ik heel bewust de pijn voelen. Het was overweldigend. De intensiteit van de pijn vulde me volledig.. ... wat kan pijn intens zijn. Ken jij dat? Mijn pijn aanschouwend, zag ik hoe rust en warmte in haar plaats kwam. Mijn zintuigen werden heel helder. Het diepe besef dat ik niet anders ben dan welke mens dan ook doordrong me. Ik heb wel de keuze gemaakt om mezelf te kennen, en het goddelijke toe te laten, maar ik ben en blijf gewoon een mens! De dag verliep zoals gewoonlijk verder. Ik had het naar mijn zin met mijn collega's, en vond het fijn om mijn werk te doen. Als je op dit forum alleen leest, maar toch ook iets over jezelf zou willen schrijven, wil ik je alsnog laten weten dat ik benieuwd naar jouw verhaal ben. ********** (met mijn eigen naam werd ik herkenbaar en heet nu Mihaela) |
1 August 2011, 21:10 | #3 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Ik vind mijn verhaal er eigenlijk helemaal niet toe doen. Het is dus niet dat ik niet zou willen schrijven, het is echter goed zoals het is voor mij.
Liefs en warmte, Henk |
1 August 2011, 21:13 | #4 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
1 August 2011, 21:20 | #5 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Pijn...
Op een dag lag ik op mijn bed en ervoer ik een pijn in mijn lichaam. Het bijzondere was, dat ik op het moment dat ik die pijn bewust werd, ook volkomen mijn geest zelf bewust was, de reactie op die pijn, vanuit mijn geest. In een tijdloos moment zag (ervoer) ik de pijn in mijn lichaam en zag (ervoer) ik de verkramping van mijn geest. Mijn geest bevestigde op zijn eigen manier de pijn. Op dat moment zag ik hoe de energie van de pijn in mijn lichaam samen kwam met de verkramping van mijn geest, samen waren ze de pijn en op het moment dat ze elkaar ontmoetten transformeerde de pijn in mijn lichaam en geest. Ik ervoer toen enkel licht. |
3 August 2011, 12:03 | #6 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
En vroeg me ook af waarom sommigen alleen lezen, en niet de keuze maken om lid te worden. Ook al kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die gewoon alleen interessant vinden om te lezen. Maar ik vroeg me af of er ook mensen zijn die misschien deel zouden willen nemen, maar geen aanleiding vinden. Dus daarom dat ik dit draadje begon. Ik ben nog steeds benieuwd naar, en lijk me leuk als iemand ineens wel de keuze maakt om mee te doen. Het voelt alsof in in de speeltuin ben en roep naar medespelers. ********** |
|
3 August 2011, 12:59 | #7 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
Dank je wel voor je groeten. Ik heb ik het verleden mij hele levensverhaal in diverse fora geplaatst en ook alle lessen die ik hierin heb geleerd. Nu is de behoefte er niet meer om dat alsnog te doen, het verhaal is voor mij steeds minder belangrijk, wel wat er in het nu gebeurd met mij. Dus zijn er perioden dat ik alleen nog maar lees en soms schrijf ik weer wat. Noem het onvoorspelbaarheid Ik begrijp je behoefte wel aan spelen, ik heb al mijn verhalen in een word document gezet en als je die wilt lezen stuur ik je die wel. Liefs, Henk |
|
3 August 2011, 13:49 | #8 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Het technische verhaal | Renoir | Advaita | 44 | 27 July 2013 08:46 |