Oude Grieken

[Esradha]

Ook onder de oude Grieken is veel interessants te vinden aan filosofie ed. Mooi dat inzichten en ideeën van zo lang geleden nog steeds in de huidige tijd aansluiting kunnen vinden. Dat er op hun manier en voor hun tijd gezocht werd naar dezelfde universele waarheid.

Zoals het grotverhaal van Plato. De mens ziet schaduwen en hoort echo's van de werkelijkheid. Zou bij het verlaten van de grot totaal verblind worden en niet begrijpen welke werkelijkheid daar waargenomen wordt. Eenmaal gezien wat er daarboven is, ook niet meer mee kunnen komen met de mensen voor wie die schaduwen de werkelijkheid zijn. Vraag is dan nog hoe je de schaduwen onderscheidt .

Ik heb hier in mijn examenjaar van het gymnasium in het Grieks over gelezen. Ook hebben we toen het verhaal gelezen van de bolletjesmensen. Dat we ooit allemaal uit een bolletje met 2 hoofden en 8 ledematen. Je had man-vrouw bolletjes, man-man bolletjes en vrouw-vrouw bolletjes. Zeus was bang dat de mensen te sterk werden en heeft de mensen gespleten. Sindsdien zouden we allen op zoek zijn naar onze (letterlijke) wederhelft.

[Maria]

Als je nou die bolletjes ziet als moleculen en atomen en neutronen etc etc, dan kwam Plato toch een heel eind.

Plato moest erg ver gaan om zijn visie te verklaren. Bracht scheiding aan tussen de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid en de intelligibele wereld van de Idee. Hoe je dan de Idee kon kennen als die niet zintuiglijk waarneembaar kon zijn, dus hoe die 2 werelden verbonden waren, verklaarde hij door de ziel. De ziel heeft in een eerder leven kennis verworven maar die is vergeten en kan door filosofische reflectie weer herinnerd worden. Dat was het doel van Socrates, die kennis weer naar buiten te brengen, en daarom omschreef hij zichzelf als "vroedvrouw".

De ziel functioneert op macro en microniveau: op microniveau verbonden aan het aardse door een kosmisch ongeluk (mythe van de Wagenmenner, Phaedrus). Op macroniveau is de zichtbare wereld een afbeelding van de Ideeenwereld. Gemaakt door de Demiurg (handswerkman) of beter gezegd nagemaakt, naar het voorbeeld van de ideeën. De wereldziel is dan vervolgens de verbinding tussen de ideeenwereld (zijn) en de veranderlijke waarneembare werkelijkheid (worden). De ziel is door de Demirug samengesteld uit dit worden en zijn en daarmee in zichzelf de verbinding tussen die twee. Voordat de ziel in een mensenlichaam wordt geplaatst brengt de Demiurg ze naar een ster en laat ze daar de kosmische orde en wetten van het al zien. Die ziel moet daarna in het aardse leven zoveel mogelijk die orde van de kosmos reproduceren. Aldus Plato.

M.i. een hele hoop "verklaring" die nodig is omdat er in eerste instantie al dat onderscheid tussen de werkelijkheid en de Idee wordt gemaakt. Maar wel leuk

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Als je nou die bolletjes ziet als moleculen en atomen en neutronen etc etc, dan kwam Plato toch een heel eind.

Plato moest erg ver gaan om zijn visie te verklaren. Bracht scheiding aan tussen de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid en de intelligibele wereld van de Idee. Hoe je dan de Idee kon kennen als die niet zintuiglijk waarneembaar kon zijn, dus hoe die 2 werelden verbonden waren, verklaarde hij door de ziel. De ziel heeft in een eerder leven kennis verworven maar die is vergeten en kan door filosofische reflectie weer herinnerd worden. Dat was het doel van Socrates, die kennis weer naar buiten te brengen, en daarom omschreef hij zichzelf als "vroedvrouw".

De ziel functioneert op macro en microniveau: op microniveau verbonden aan het aardse door een kosmisch ongeluk (mythe van de Wagenmenner, Phaedrus). Op macroniveau is de zichtbare wereld een afbeelding van de Ideeenwereld. Gemaakt door de Demiurg (handswerkman) of beter gezegd nagemaakt, naar het voorbeeld van de ideeën. De wereldziel is dan vervolgens de verbinding tussen de ideeenwereld (zijn) en de veranderlijke waarneembare werkelijkheid (worden). De ziel is door de Demirug samengesteld uit dit worden en zijn en daarmee in zichzelf de verbinding tussen die twee. Voordat de ziel in een mensenlichaam wordt geplaatst brengt de Demiurg ze naar een ster en laat ze daar de kosmische orde en wetten van het al zien. Die ziel moet daarna in het aardse leven zoveel mogelijk die orde van de kosmos reproduceren. Aldus Plato.

M.i. een hele hoop "verklaring" die nodig is omdat er in eerste instantie al dat onderscheid tussen de werkelijkheid en de Idee wordt gemaakt. Maar wel leuk

Mooi!
Zou er nog aan toe willen voegen, dat er al vroeg onderscheid werd gemaakt tussen lagere gedachtes en hoger denken.
Onder lagere gedachten wordt verstaan associatieve gedachten, rationeel denken, oorzaak-gevolg denken.
Het hogere denken is abstracte wereld van ideeën (o.a. wiskunde, symbolen), inspiratie, gnosis, etc.
Het hoger denkvermogen slaat de brug naar werkelijkheid.
Door hoger denkvermogen is men ook in staat te creëren.

[Lia]

Heraklitus (ong. 500 voor Chr.) over de eenheid der tegendelen.
Uit Heraklitus' fragmenten.

fragm.51:
Ziekte maakt gezondheid, honger verzadiging, vermoeidheid uitrusten.
fragm.52:
De boog heet wel leven, maar hij brengt de dood.
fragm.55:
Begin en einde vallen op de omtrek van een cirkel samen.
fragm.56:
De weg van de kaardkam, recht en krom, is een en dezelfde.
fragm.64:
Koude dingen worden warm, warme koud, vochtige droog, droge vochtig.
fragm.66:
Hetzelfde is levend en gestorven, ontwaakt en slapend, jong en oud; want het een is, erin omslaand het ander; en het ander erin omslaand het een.

[Nadje]

Ik weet wel wat op zijn grieks betekent. Maar ja, dat is niet zo gek als je nickname hier, slechts van achteren benaderbaar, is geweest.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik weet wel wat op zijn grieks betekent. Maar ja, dat is niet zo gek als je nickname hier, slechts van achteren benaderbaar, is geweest.

Nadje toch?

Jij bent heel erg benaderbaar. Van voren, van achteren, van links, van rechts.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Plato moest erg ver gaan om zijn visie te verklaren. Bracht scheiding aan tussen de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid en de intelligibele wereld van de Idee. Hoe je dan de Idee kon kennen als die niet zintuiglijk waarneembaar kon zijn, dus hoe die 2 werelden verbonden waren, verklaarde hij door de ziel. De ziel heeft in een eerder leven kennis verworven maar die is vergeten en kan door filosofische reflectie weer herinnerd worden. Dat was het doel van Socrates, die kennis weer naar buiten te brengen, en daarom omschreef hij zichzelf als "vroedvrouw".

We merken een onderscheid rationeel op maar zien niet hoe het zintuigelijke met de wereld van de idee gemaakt is, tenzij door redenering.

De filosofische kennis is echter via de Verlichting tot een andere benadering gekomen van de werkelijkheid en ziet het mens-zijn als een verschijnen in de wereld. De verklaringen als visie hebben afgedaan (postmodernisme), zijn ontoereikend om de complexe relatie van de mens in zijn wereld uit te drukken.

[Lia]

Citaat van Looro:
We merken een onderscheid rationeel op maar zien niet hoe het zintuigelijke met de wereld van de idee gemaakt is, tenzij door redenering.

Aan elke schepping/creatie gaat een idee vooraf.
De creatie is de zichtbare vorm van het denk-beeld.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Aan elke schepping/creatie gaat een idee vooraf.
De creatie is de zichtbare vorm van het denk-beeld.

Stel je voor dat de bakker elke keer weer een idee moet opvatten van 'het brood bakken' ... ?
Hij stelt gewoon een aantal zinvolle handelingen met het resultaat dat er een brood gebakken is. De zichtbare vorm is niet het resultaat van een idee maar een geheel van (zinvolle, rationele) handelingen.

Scheppen is het zichtbaar maken door handelingen te stellen. Denken draagt er toe bij een rationele verklaring te vinden voor deze handelingen.

[Esradha]

Is het niet het idee van het resultaat, dat je motiveert de handelingen uit te voeren?