K. Wat is scheppen?

[Iona]

Wat is scheppen?
Heeft het iets te maken met liefde?
Is liefde een voorwaarde voor scheppen? Of is liefde - en dat is ook intens medegevoel - zelf scheppen? En is er een relatie tussen scheppen en liefde en de dood los van alle mensen die aan dit woord een specifieke betekenis gegeven hebben, los van dat alles - is er een relatie tussen liefde en dood? Dat wil zeggen: beëindigen. Alle kennis beëindigen - Vedanta. Dat woord hebben jullie vast eerder gehoord. Het woord Vedanta betekent het einde van kennis - anders gezegd: dood. Dat betekent: geen tijd, tijdloos, wat wil zeggen: liefde.
Dus liefde - dood. Liefde betekent intens medegevoel en opperste intelligentie, niet de intelligentie van boeken en geleerden en ervaring. Die is nodig op een bepaald niveau, maar de kwintessens van alle intelligentie is daar waar liefde , intens medegevoel is. Er kan geen intens medegevoel, geen liefde zijn, zonder de dood die het einde van alles betekent.
Dan is er schepping. Dat wil zeggen: het universum - niet dat van astrofysici en de wetenschappers - is opperste orde. En die orde is alleen bestaanbaar bij opperste intelligentie. En die opperste intelligentie kan niet bestaan zonder intens medegevoel en liefde en dood. Dit is geen meditatie-proces maar diepgaand, grondig onderzoek. Onderzoek, in diepe stilte, niet 'ik ben op onderzoek'. Diepte stilte, wijde ruimte. Dat wat in essentie liefde, intens medegevoel en de dood is, is die intelligentie die schepping is. Schepping is er als die beide andere aanwezig zijn, door en liefde. Al het overige is alleen maar inventiviteit.
K. uit: Laatste toespraken in Saanen 1985

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

liefde
K. uit: Laatste toespraken in Saanen 1985

Is K. Krishnamurti?

[Iona]

Ja K. is Krishnamurti.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Wat is scheppen?
Heeft het iets te maken met liefde?
Is liefde een voorwaarde voor scheppen? Of is liefde - en dat is ook intens medegevoel - zelf scheppen? En is er een relatie tussen scheppen en liefde en de dood los van alle mensen die aan dit woord een specifieke betekenis gegeven hebben, los van dat alles - is er een relatie tussen liefde en dood? Dat wil zeggen: beëindigen. Alle kennis beëindigen - Vedanta. Dat woord hebben jullie vast eerder gehoord. Het woord Vedanta betekent het einde van kennis - anders gezegd: dood. Dat betekent: geen tijd, tijdloos, wat wil zeggen: liefde.
Dus liefde - dood. Liefde betekent intens medegevoel en opperste intelligentie, niet de intelligentie van boeken en geleerden en ervaring. Die is nodig op een bepaald niveau, maar de kwintessens van alle intelligentie is daar waar liefde , intens medegevoel is. Er kan geen intens medegevoel, geen liefde zijn, zonder de dood die het einde van alles betekent.
Dan is er schepping. Dat wil zeggen: het universum - niet dat van astrofysici en de wetenschappers - is opperste orde. En die orde is alleen bestaanbaar bij opperste intelligentie. En die opperste intelligentie kan niet bestaan zonder intens medegevoel en liefde en dood. Dit is geen meditatie-proces maar diepgaand, grondig onderzoek. Onderzoek, in diepe stilte, niet 'ik ben op onderzoek'. Diepte stilte, wijde ruimte. Dat wat in essentie liefde, intens medegevoel en de dood is, is die intelligentie die schepping is. Schepping is er als die beide andere aanwezig zijn, door en liefde. Al het overige is alleen maar inventiviteit.
K. uit: Laatste toespraken in Saanen 1985

1985 Het laatste woord. Het is een getal, een jaartal. Het woord verwijst naar iets van vijfendertig jaar geleden. Het gaat (hier en nu) om woorden die toen zijn uitgesproken en opgeschreven. Misschien zijn de nota's in al die jaren een beetje aangepast en zijn de woorden met de tijd meegegaan. Wie weet waren die woorden toen helemaal anders van verschijnen dan wij ze nu horen en opnemen?
Toen waren die woorden nieuw en nu zijn ze oud. Mij komen ze voor als versleten, uitgewoond ook. Ze zijn een skelet, een blote herinnering van wat in die tijd, in 1985 te zeggen viel over 'wat is scheppen'.
1985 Voor mij was het eveneens een jaar waarin 'het einde van kennis' begon. Net zoals vele jaren daarvoor er een vermoeden was van het einde van kennis, waren er vanaf 1985 'veranderingen'. Het zou echter nog bijna dertig duren voor alle kennis (en macht) was opgeruimd. Het is eenvoudig om het einde van kennis voor te stellen. Je goochelt wat abstracties rond en daar is het verwachtte resultaat. Opruimen van het einde van kennis verlangt een andere aanpak. Het gaat niet langer om scheppen (van abstracties) maar om onderzoek, om gedegen onderzoek naar wat buiten woorden ligt of tussen woorden zwijgend vervulling is.
Ja, 1985 is een belangrijk woord voor mij.

[Iona]

Het moge duidelijk zijn dat de energie van woorden voor een ieder zijn eigen frequentie betreft.
Zowel woorden van lang geleden en als woorden van nu.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Het moge duidelijk zijn dat de energie van woorden voor een ieder zijn eigen frequentie betreft.
Zowel woorden van lang geleden en als woorden van nu.

Vanzelfsprekend!
Daarnaast schuilt in een tekst, voor degene die daar oor en oog voor heeft, een spoor van de energie (bezieling/bewustzijn) van de spreker.
Krishnamurti is voor mij nog steeds een baken van licht.

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Krishnamurti is voor mij nog steeds een baken van licht.

Dat is het voor mij ook!

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Het moge duidelijk zijn dat de energie van woorden voor een ieder zijn eigen frequentie betreft.
Zowel woorden van lang geleden en als woorden van nu.

Uiteraard, met alle respect voor diegene die waarde hecht aan woorden.
Echter in de quote uit de toespraak van K. gaat het om 'doorzien' van wat je met woorden kan uithalen. In je reactie maak je abstractie van wat voor iedereen duidelijk kan zijn. Maar dat is alleen duidelijk door die abstractie. Wat je doet is een voortzetten van kennis, van je eigen kennis die je al bezit.
Waar het om gaat volgens K. is het 'beëindigen van kennis'. Het gaat dus niet over hebben of zijn maar over doen. Wat K. doet is aanwijzen van wat hij noemt 'los van de specifieke betekenis van woorden'. Het beëindigen van kennis heeft dus niets met energie of frequentie te maken maar met wat los is van woorden.
Dat los-zijn-van-woorden is gedegen zelfonderzoek. Wat los is van woorden heeft niet langer een verhaal nodig of een uitleg maar is onmiddellijkheid.
Is K. in zijn aanwijzing geslaagd? Hij wijst in de toespraak met nadruk op gedegen zelfonderzoek en dat is het. Dat is voldoende om in het beëindigen van kennis vervulling te vinden.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Dat wat in essentie liefde, intens medegevoel en de dood is, is die intelligentie die schepping is. Schepping is er als die beide andere aanwezig zijn, door en liefde.

Zo uitnodigend ..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

. Onderzoek, in diepe stilte, niet 'ik ben op onderzoek'. Diepte stilte, wijde ruimte. Dat wat in essentie liefde, intens medegevoel en de dood is, is die intelligentie die schepping is.

Fijn dat je de tekst gedeeld hebt Iona.
Het onderzoek is ( voor mij dan) iets wat uiteindelijk in stilte uitmondt. In die stilte zijn er geen woorden die nog waarde hebben.
Daarnaast, of in het onophoudelijke onderzoek besloten, is het fijn als terloops zo een vraag gesteld wordt door een ander, al is dat niet anders dan ieder ander vraag die ik mezelf ook stel.
Wanneer de vraag onverwacht gesteld wordt, wordt de focus aangescherpt.
Het is wat bij mij gebeurt.
Voor mij is het simpelweg 'delen', en als je elkaar voor heel even bereikt, weet je dat een ander ook zo stoutmoedig is om aan zichzelf 'de vraag' te blijven stellen..