Het is zo simple

[Mihaela]

"Ramana Maharshi was een leraar vanuit stilte


Ramana Maharshi

Ramana Maharshi is geboren op 30 december 1879 in Tamil Nadu, te India. Het was deze foto die ik voor het eerst in 1995 tegenkwam in een klooster waar ik zelf een cursus volgde. Hij raakte mij vanaf het eerste moment diep.

Minutenlang heb ik naar de ogen van deze leraar gestaard, zonder te weten wie hij was of wat hij vertolkte. Kort daarna kwam ik in contact met advaita, het non-dualisme en toen vielen de kwartjes op hun plek.
Wereldwijd hebben vele duizenden mensen zich door hem laten beïnvloeden, maar omdat hij geen leerlingen aannam en deze dus ook niet autoritair begeleidde kregen allerlei mensen de kans zijn leer in hun eigen leven toe te passen naar hun omstandigheden.

Toen Ramana zestien jaar was ontdekte hij geheel spontaan niet het lichaam te zijn.Na die ervaring die hij opdeed door een doodsbeleving te imiteren, verliet hij zijn familie om zich enkel te wijden aan het Zelf. Vele jaren verbleef hij in stilte en alleen in afzondering.Het was de stilte zelf die hij ook als boodschap nam om door te geven.

Ramana Maharshi zijn boodschap

Zijn boodschap was dat er in wezen niets te zeggen of te doen valt, want het Zelf is reeds vrij. JIJ bent dat ZELF. Ramana Maharshi stelde dat mensen ook in zijn tijd (dat geldt dus nog steeds zo) zonder een kluizenaarsbestaan te moeten leiden, tot een diepe en volstrekte inkeer kunnen komen. Die inkeer is nodig om onmiddellijk inzicht te krijgen in het wezen van het goddelijke, het diepste in wezen van alles. Het wezen van het Zijn dat tijdloos is, en niet afhankelijk is van leven en dood.

Het ware IK

Ramana Maharshi onderwees dat je het zijn alleen kon ontdekken door er in stilte naar op zoek te gaan. Als men deze bereikt heeft, zijn de denkende geest, de ik-gedachte, het ego en de individualiteit verdwenen. Deze en alle gedachten zijn namelijk objecten, projecties van de ware Ik. De Ik zelf is alleen maar, en alles dat de Geest, het denken, produceert, zijn hulpmiddelen om bijvoorbeeld te communiceren in het dagelijks leven.
Voor de bevinding van het Goddelijke echter, dienen alle objecten ge?limineerd te worden, zodat slecht het Ik blijft (zonder het ik te noemen).

Stilte

Ramana Maharshi was een leraar vanuit de stilte. Hij word ook wel de 'geluidloze of de zwijgende' genoemd.
Hij leerde de mensen vanuit de stilte over de dualiteit en over de mind. Vanuit die stilte bracht hij mensen in contact met de eenheid. Zijn meest diepgaande transmissies vonden altijd plaats vanuit de stilte.Hoeveel mensen waren er toen echter die direct de boodschap konden ervaren of horen?Mensen kwamen vanuit de hele wereld naar Tiruvannamalai bij de berg van Arunachala, waar hij vanaf zijn 16de jaar verbleef.

Hieronder enkele spreuken van Ramana Maharshi:

Laat komen wat komt en laat gaan wat gaat.
Kijk dan wat overblijft...

Stilte is ook conversatie

Als er gedachten zijn dan is dat afleiding: als er geen gedachten zijn dan is dat meditatie.

Onze eigen Zelfrealisatie is de grootste dienst die we de wereld kunnen bewijzen.

Alle activiteit en gebeurtenissen waar een lichaam doorheen zal gaan worden vastgelegd op het moment van de conceptie.

Het lichaam zal sterven maar de Spirit die overblijft kan niet geraakt worden door de dood.

Je hoeft niet te verlangen naar een nieuwe manier van zijn of iemand anders te zijn. Het enige wat je hoeft te doen zijn je gedachten loslaten. Dat is alles.

Ik ben niet het lichaam dat vergaat maar het oneindige Zelf.

Op jouw verlichting,
Mahatma"

Copyright ? Spirit Coaching 2001-2015. Alle rechten voorbehouden.

Alle auteursrechten en andere intellectuele eigendomsrechten op alle teksten, geluiden, afbeeldingen, software en andere materialen op deze site zijn eigendom van Spirit Coaching en zijn opgenomen met toestemming van de betreffende eigenaar.

Spirit Coaching biedt aan belangstellenden de informatie op deze website aan, maar behoudt het copyright op deze website en het copyright op alle tekst, afbeeldingen en andere onderdelen op en van deze website. Het is niet toegestaan om tekst, afbeeldingen of andere onderdelen op en van deze website, in originele of gewijzigde vorm, aan derden te distribueren zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur.


Noot redactie: bron

[Kweetniet]

Oorspronkelijk geplaatst door mihaela

zijn boodschap was dat er in wezen niets te zeggen of te doen valt,

????

[Anne]

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

????

In het chinese gedicht 'De gouden bloem', ook Tao Te Ting komt het principe voor van wu wei, handelen in het niet-handelen. Wordt vergelijken met water wat door te stromen een kuil slijt in steen.

Een boom groeit ook vanzelf. Vanuit het zelf. Een verwaarloosd kind wordt ook vanzelf groot ... Maar ja ...

Ramana heeft 20 jaar objectvrije meditatie beleden.

Het Zelf is vrij, maar het ik weet dat niet. Daar valt nog veel te doen.
Als allen niets doen, dan geraakt er niemand in het niet-iemand. Dan was de aarde bevolkt met mensen met inzicht en uitzicht. Maar ja ...

Als je ik bevrijd is of opgelost, dan zijn alle esoterische teksten niet meer mysterieus. Maar daarvoor is het onbegrijpelijk. Ramana wist dit, waardoor hij ook teksten of uitleg gaf.

Ik ben blij dat Ramana toch voor ons dat heeft gedaan. Mooie teksten. Dat is zeker.

[Kweetniet]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Ramana heeft 20 jaar objectvrije meditatie beleden.

Dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Zoals je het hier opschrijft tenminste. Als onderscheid tussen waarnemer en waargenomene is weggevallen kan er van objectvrije meditatie ook geen sprake meer zijn. Je hele leven is dan een objectvrije meditatie. Omdat de -duale- geest tot rust is gekomen.

Het is de kern van wei wu wei oftewel doen het niet-doen. In de loop van je leven transformeert je geest door te stoppen met kiezen. Je kan trachten dat via meditatie te bereiken, maar het gaat in feite zonder iets te doen. Objectvrije meditatie kan dan ook niets anders inhouden dan dat je bewust bent, maar dat er geen onderwerp (object) meer is waar je je van bewust bent. Dat is de vierde bewustzijnsstaat.

Deze staat leer je zonder wat te doen in je dagelijks leven te integreren. Maar dan spreek je niet meer van meditatie. Of je kan zeggen dat je jarenlang objectvrije meditatie belijdt zoals jij schrijft. Maar ik prefereer een andere zegswijze: meditatie is verdwenen uit je leven, het is een continue staat geworden ondanks dat er onderwerpen (objecten) zijn waar je je van bewust bent.

De doener is echter nog steeds aanwezig. De doener doet niet-doen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Het Zelf is vrij, maar het ik weet dat niet. Daar valt nog veel te doen.
.

Hoe is het bij jou Anne? Weet jouw 'ik' dat?
Over wie heb jij het nu? Voor wie valt het nog veel te doen, heb jij het over jezelf?

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Als je ik bevrijd is of opgelost, dan zijn alle esoterische teksten niet meer mysterieus. Maar daarvoor is het onbegrijpelijk. Ramana wist dit, waardoor hij ook teksten of uitleg gaf.

Als iemand een tekst leest, doordrenkt door vrijheid, en die in afwezigheid van een 'ik' geschreven is, resoneert er iets, en de mysterie wordt begrijpelijk voor de lezer.
Het 'begrijpen' kan gedeeltelijk, of in totaliteit plaats vinden.
Tenminste, als er sprake is van een ' klik' met de taal waarin de tekst geschreven is, en als er een soort van synchroniciteit is..

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Als je ik bevrijd is of opgelost, dan zijn alle esoterische teksten niet meer mysterieus.

Het blijft altijd een voorkeur voor type teksten, ongeacht de staat van de lezer.
Eens je het doorziet is er geen mysterie meer, maar dat betekent nog niet dat je ieder tekst ( intellectueel)begrijpt... ook niet nodig om dat te doen, volgens mij.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

.

Het Zelf is vrij, maar het ik weet dat niet. Daar valt nog veel te doen.
.

Daar wordt er veel aan gedaan, totdat er inzicht is...

[Anne]

Zij die weten spreken niet, zij die spreken weten niet.

@mihaela:
Ja, mijn 'ik' weet het ...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Anne

Het Zelf is vrij, maar het ik weet dat niet. Daar valt nog veel te doen.
.

Je zegt dat je 'ik' dat weet. Wat heeft het voor een nut voor jou dan, om te noemen dat er veel valt te doen?

[Anne]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je zegt dat je 'ik' dat weet. Wat heeft het voor een nut voor jou dan, om te noemen dat er veel valt te doen?

Nee ... Er staat niet mijn 'ik'. Er staat het ik. Het ik als zijnde personage ieder voor zich in zijn algemeen.

Daarom schreef ik niet, dat ik dat weet. Maar dat mijn 'ik' , tussen aanhalingstekens, het weet. Op jouw vraag, Mihaela ; " Weet jouw 'ik' dat. Antwoordde ik dus ja mijn 'ik' weet dat.

Mijn stelling; er valt nog veel te doen, verwees naar de vertaler van Ramana, die stelde :Dat er in wezen niets te doen valt.

Om te voorkomen dat er onduidelijkheid plaats zou vinden, is er alvast geschreven: Zij die weten spreken niet, zij die spreken weten niet.

Het direct weten is ongelukkigerwijs hoogstens beperkt indirect in woorden uit te drukken. De wetende kenne de zijne, maar dan anders!

Iig 'ik' heb niet kunnen voorkomen dat het ik verwisseld werd met ik,ik.(Aham,aham). Voor mij moeilijk te klaren naar een ander. Niemand is perfect. ;)
Het nut ligt indirect bij mij, dat ik vind, dat als ik,de ander, als vanzelf leef, vergelijk een boom, dat ik het vermoeden heb, dat er bij zullen zijn die niet te weten zullen komen dat de persoon niet bestaand is. Voor sommige personen geldt dat wellicht.

Mijn masker is al vervallen, voor mijzelf sprekend.

Ik vind het lastig om kenbaar te maken dat ik wil uitwisselen in de twee. Het is voor mij geen dagelijkse bezigheid.

[Anne]

Nog even ...

Ik zag later dat het artikeltje van Ramana was gewijzigd.
Ehm ... Ik kan me voorstellen dat het voor de post wijziging lezers het nu wat verwarrend is geworden( of nog verwarrender ;) )Het spijt mij ( anders dan een excuus).