|
Eigen forum beheer Uitsluitend voor alternatieve zoekers |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
|
17 May 2013, 18:52 | #1 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 24 March 2013
Berichten: 0
|
Ietsepietsje's
Speel de wedstrijd en neem de illusie van strijd waar.
Leuk he? Toch allemaal maar illusie. |
21 May 2013, 13:51 | #2 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 4 October 2011
Berichten: 176
|
Citaat:
En in de eerste alinea toon je toch een duidelijk belang namelijk, het er Niets eens goed inpeperen dat hij er niets van snapt en best ge?soleerd kan worden in een apart schuitje. In de tweede alinea trek je denk ik een verkeerde conclusie omdat ik vaak lees in de berichten en reacties van en door Niets dat er juist wel een grote ontvankelijkheid is voor de aanwezigheid van de ander. Maar hij loopt niet mee in de processies die hier uitgetekend worden. |
|
21 May 2013, 15:25 | #3 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Dat jij in de eerste alinea mijn belang ziet dat Niets eens 'goed in te peperen' is datgene wat ego ziet, jouw ego ziet, om precies te zijn want ik zie dat niet. Wat jij dus ziet is vanuit hetzelfde (ego)schuitje als Niets, daarmee isoleer noch discrimineer ik dat schuitje, want het is maar een constatering. Het enige wat ik uit je interventie begrijp is dat je het voor de 'onderdrukte' Niets wilt opnemen. We kunnen het over jou hebben Looro waarom je meent voor Niets op te moeten komen, maar daar kun je beter een ander draadje aan weiden. Wat betreft de tweede alinea is datgene wat ik zeg te zien geen conclusie omdat het niet vastligt, het kan zomaar veranderen evenwel met telkenmale de hernieuwde constatering dat het dat niet doet. Jij ziet gewoon wat anders en dat anders zien is je goed recht evenals het mijn goed recht is het anders te zien dan jij. De constatering kan zijn dat er tussen ons geen consensus is, meer niet. Ik zie trouwens evenmin een processie die uitgetekend wordt. |
|
10 June 2013, 18:14 | #4 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 24 March 2013
Berichten: 0
|
|
10 June 2013, 18:55 | #5 |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Anders gezegd het is misschien niet voor iedereen makkelijk zich voor te stellen als je zelf geen kinderen hebt of zelf niet zonder voorwaarden liefde voor je kinderen kunt voelen of liefde kunt laten zien. Uiteraard komt dat ook voor maar ik heb het met mijn ouders zeker niet ervaren. En ik ken wel meer ouders die liefde niet afhankelijk maken van allerlei voorwaarden en eisen. Ervan uitgaande dat je graag wilt dat je kind gelukkig is en zijn eigen weg gaat en niet dat doet en laat wat jij graag wilt.
Wijziging aangebracht door Ulla op 10 June 2013 om 20:14. |
10 June 2013, 21:58 | #6 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 24 March 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
|
|
10 June 2013, 22:03 | #7 | |
In memoriam
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 489
|
Citaat:
|
|
10 June 2013, 22:26 | #8 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 24 March 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Hij is al dood. Tot het moment van dood gaan hield ik onvoorwaardelijk van hem. Toen het moment van dood gaan aanbrak eindigde mijn onvoorwaardelijke Liefde. Ik stelde (onbewust) de voorwaarde dat hij zou moeten leven om van hem te houden. Pas toen ik dat inzag kon ik weer terug naar onvoorwaardelijke Liefde. |
|
10 June 2013, 22:39 | #9 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
|
|
10 June 2013, 22:59 | #10 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Ik vind het moeilijk om hier wat over te zeggen,... Allereerst dat ik het jammer vind dat je zoon er niet meer is. Mag ik vragen of die voorwaarde van "moeten leven" er bij leven ook al niet was, maar niet opgemerkt omdat er geen sprake was van niet leven? Een voorwaarde lijkt soms pas te ontstaan als een situatie zo veranderd dat er geen vrede mee is, maar was die voorwaarde er dan niet altijd al? Als alles 'mee" zit, lijkt iets al snel onvoorwaardelijk. Maar nogmaals, met alle respect voor je verlies. |
|