Shankara

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Toch normaal dat de mensen dat allemaal proberen; want buiten het onzegbare wat blijft er over als werkelijk bestaande???
Of je neemt aan voor waar dat het onzegbaar is en dat alle pogingen om het toch te zeggen tot niets leiden en dus begin je met zelf te zwijgen... of je doet mee met de massa, zoals je nu bezig bent...

In de oude advaita geschiedenis kwam het voor dat door al dat denken over een onmogelijkheid (de paradox) het denken spontaan ineens stil valt waarmee de zoektocht is beëindigd..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Natuurlijk weet jij het weer beter. Ik gaf alleen aan dat de paradox in de ancien advaita vedanta werd gebruikt om de mind op tilt te zetten, met als doel het stil te krijgen.

De 'mind' gaat nooit stil worden. Het gaat er om, om 'dat' wat jouw mind opmerkt op te merken, dát is stil.

Als dat gezwam over gedachten controleren en je bent je gedachten niet is allemaal mindfuck. Jezelf in de maling nemen.

Dat wat jou (ego!) opmerkt heeft een naam: gewaarzijn.

Maar ja, als je al 10 jaar op een forum jezelf wijs maakt dat je niet bestaat , wat moet dat gewaarzijn dan opmerken? Iets wat niet bestaat?

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De 'mind' gaat nooit stil worden. Het gaat er om, om 'dat' wat jouw mind opmerkt op te merken, dát is stil.

Als ik ze spreek zal ik het overbrengen aan de beoefenaars van ancien advaita die honderden jaren geleden in Inda leefden. Ze waren op zoek naar mogelijkheden om de gedachten van leerlingen op tilt te krijgen zodat ze uit 'eigen ervaring' duidelijk kregen dat je er met je hersenen niet uitkomt. Als ze van jou aanpak wisten om juist die hersen aan te spreken om bevindingen te doen hadden ze het vast anders gedaan, je weet alles veel beter dan een gehele spirituele beweging van eeuwen praktijk.

Als dat gezwam over gedachten controleren en je bent je gedachten niet is allemaal mindfuck. Jezelf in de maling nemen.

Zoals alles moet je jou ook alles twintig keer opnieuw uitleggen. Ego is niet hetzelfde als 'ik' is al zo'n hardleersheid. Van gedachten controleren was nooit enige sprake anders was de dictator van noord Korea hier wel vaste gast. Als je gedegen zelfonderzoek doet kom je er op praktische wijze achter wat ik beweer dus zonder hypothetische mindfuck. Het is doenbaar.

Dat wat jou (ego!) opmerkt heeft een naam: gewaarzijn.

Ik hoop dat je daar heel gelukkig van wordt.

Maar ja, als je al 10 jaar op een forum jezelf wijs maakt dat je niet bestaat , wat moet dat gewaarzijn dan opmerken? Iets wat niet bestaat?

Dat is ont'dekt en ge'weten', daarmee beoogde ik dienstbaar te kunnen zijn. Wat jouw gewaarzijn doet is oppervlakkig waarnemen. Je moet de diepte in.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Als ik ze spreek zal ik het overbrengen aan de beoefenaars van ancien advaita die honderden jaren geleden in Inda leefden. Ze waren op zoek naar mogelijkheden om de gedachten van leerlingen op tilt te krijgen zodat ze uit 'eigen ervaring' duidelijk kregen dat je er met je hersenen niet uitkomt. Als ze van jou aanpak wisten om juist die hersen aan te spreken om bevindingen te doen hadden ze het vast anders gedaan, je weet alles veel beter dan een gehele spirituele beweging van eeuwen praktijk.

Lekker belangrijk allemaal, maar met zelfkennis had het niks te maken. Er is maar één methode die naar zelfkennis kan leiden en dat is het schouwen. Dat wat schouwt draagt vele namen, maar het is en blijft het universele zelf, waar jij en ik mee kunnen samen vallen (ondeelbaar deel van zijn)

Dat wat schouwt, schouwt jóu ook.

Of om Sankara te citeren: de vier voornaamste kwaliteiten zijn: onthechtheid, onder- scheid tussen het voorbijgaande en het eeuwige, een natuurlijke inactiviteit en een sterk verlangen naar zelfkennis.

Het eeuwige gewaarzijn is zich bewust van het voorbijgaande. (Iets anders dan zichzelf). En in dat bewust 'zijn is het zichzelf gewaar: het merkt zichzelf op.

Dat jij er een filosofietje op na houdt, dat moet je zelf weten, ik volg de Advaita Vedanta.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Vandaar het contempleren op een paradox.

De paradox lost zich op door te scheiden. Scheiden is geen contempleren.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De paradox lost zich op door te scheiden. Scheiden is geen contempleren.

Een paradox is een onmogelijke brainkraker.
Ergo er is geen verklarende oplossing.

[Bassie]

https://aravlive.files.wordpress.com...dualiteit1.pdf

Bij nader onderzoek blijkt dat zelfs de 'mens' over een aantal ogenschijnlijke toevoegsels beschikt waarmee hij zich identificeert, zoals het hebben van een lichaam, levenskracht, denkvermogen, intelligentie, de ervaring van geluk en wat hij denkt te zijn. Wanneer ook deze identificaties worden herkend en kunnen worden opgegeven, is wat er overblijft puur gewaarzijn alleen, vrij van elke identificatie. Dit is de enige werkelijkheid van de mens: puur bewustzijn, het Zelf of Ātman, onveranderlijk, eeuwig, onbegrensd en vrij van elk kenmerk.

Dit pure gewaarzijn (het ware zelf) kan gebruikt worden om het veranderlijke zelf te observeren. Dan wordt het ware zelf zich bewust van iets buiten zichzelf: namelijk het veranderlijke zelf.

De bovenstaande werkwijze van het gebruik van de rede voor het scheiden van enerzijds het ogenschijnlijke (direct opvallende) kenmerken van wat anderzijds door deze kenmerken verhuld wordt (het verborgene), wordt de methode van anvayavyatireka genoemd.

Het verborgene is 'gewaarzijn' , het niet-verborgene is 'ego'. Zo eenvoudig kan zelfkennis zijn! Wat je doet is het ene (gewaarzijn) scheiden van het andere (ego). Maar als je ego ontkent, dan kun je het ook niet scheiden van gewaarzijn....

En wie moeten we dan volgen? Een forumbaas of Shankara? Ik ben er wel uit. Het ego hoeft niet ontkent te worden, het is zelf contraproductief.

Naast het kennen van de werkelijke aard van de mens is ook het kennen van de werkelijke aard van de wereld eveneens alleen mogelijk door het aanwenden van de methode van anvayavyatireka.

Volgens Shankara is de enige werkzame methode die van het 'scheiden'.

Wanneer zowel het individu als de wereld door het aanwenden van de methode van an- vayavyatireka van hun bedekkingen worden bevrijd, blijkt er wat er overblijft één en zelfde ondeelbaar bewustzijn te zijn. Deze eenzelvigheid van het individuele Zelf en het universele Zelf wordt bevestigd door Vedische uitspraken (Mahāvākya's) zoals 'Dat zijt Gij' (Tattvama- si). en 'Ik ben Brahman' (Ahambrahmāsmi). Dit is de kern van de leer van non-dualiteit die niet alleen door Åšaá¹…kara, maar ook in de Bijbel en in de Bhagavad Gita wordt verwoord.

Dit is wat er gebeurd indien men het juiste pad volgt: het individuele zelf en het universele zelf blijken één en dezelfde te zijn (enkelvoudigheid). In de bijbel staan er ook verwijzingen naar: ik en de Vader zijn één. (bijvoorbeeld)

[Bassie]

Bij nader onderzoek blijkt dat zelfs de 'mens' over een aantal ogenschijnlijke toevoegsels beschikt waarmee hij zich identificeert, zoals het hebben van een lichaam, levenskracht, denkvermogen, intelligentie, de ervaring van geluk en wat hij denkt te zijn. Wanneer ook deze identificaties worden herkend en kunnen worden opgegeven, is wat er overblijft puur gewaarzijn alleen, vrij van elke identificatie. Dit is de enige werkelijkheid van de mens: puur bewustzijn, het Zelf of Ātman, onveranderlijk, eeuwig, onbegrensd en vrij van elk kenmerk.

Dit pure gewaarzijn (het ware zelf) kan gebruikt worden om het veranderlijke zelf te observeren. Dan wordt het ware zelf zich bewust van iets buiten zichzelf: namelijk het veranderlijke zelf.

Citaat:
De bovenstaande werkwijze van het gebruik van de rede voor het scheiden van enerzijds het ogenschijnlijke (direct opvallende) kenmerken van wat anderzijds door deze kenmerken verhuld wordt (het verborgene), wordt de methode van anvayavyatireka genoemd.
Het verborgene is 'gewaarzijn' , het niet-verborgene is 'ego'. Zo eenvoudig kan zelfkennis zijn! Wat je doet is het ene (gewaarzijn) scheiden van het andere (ego). Maar als je ego ontkent, dan kun je het ook niet scheiden van gewaarzijn....

En wie moeten we dan volgen? Een forumbaas of Shankara? Ik ben er wel uit. Het ego hoeft niet ontkent te worden, het is zelf contraproductief.

Citaat:
Naast het kennen van de werkelijke aard van de mens is ook het kennen van de werkelijke aard van de wereld eveneens alleen mogelijk door het aanwenden van de methode van anvayavyatireka.
Volgens Shankara is de enige werkzame methode die van het 'scheiden'.

Citaat:
Wanneer zowel het individu als de wereld door het aanwenden van de methode van an- vayavyatireka van hun bedekkingen worden bevrijd, blijkt er wat er overblijft één en zelfde ondeelbaar bewustzijn te zijn. Deze eenzelvigheid van het individuele Zelf en het universele Zelf wordt bevestigd door Vedische uitspraken (Mahāvākya's) zoals 'Dat zijt Gij' (Tattvama- si). en 'Ik ben Brahman' (Ahambrahmāsmi). Dit is de kern van de leer van non-dualiteit die niet alleen door Åšaá¹…kara, maar ook in de Bijbel en in de Bhagavad Gita wordt verwoord.
Dit is wat er gebeurd indien men het juiste pad volgt: het individuele zelf en het universele zelf blijken één en dezelfde te zijn (enkelvoudigheid). In de bijbel staan er ook verwijzingen naar: ik en de Vader zijn één. (bijvoorbeeld)

[Bassie]

Sorry, het wordt een beetje een rommeltje omdat ik niet kan editten.
Dit forum is in een net zo een deplorabele staat als zijn eigenaar.......

Gelukkig kost het niks, dus klagen mag niet.

Bij nader onderzoek blijkt dat zelfs de 'mens' over een aantal ogenschijnlijke toevoegsels beschikt waarmee hij zich identificeert, zoals het hebben van een lichaam, levenskracht, denkvermogen, intelligentie, de ervaring van geluk en wat hij denkt te zijn. Wanneer ook deze identificaties worden herkend en kunnen worden opgegeven, is wat er overblijft puur gewaarzijn alleen, vrij van elke identificatie. Dit is de enige werkelijkheid van de mens: puur bewustzijn, het Zelf of Ātman, onveranderlijk, eeuwig, onbegrensd en vrij van elk kenmerk.

En men loopt het weer in te vullen naar eigen inzicht. Dat is nooit de bedoeling wanneer de woorden door de schrijver (Åšaá¹…kara) al zo zorgvuldig zijn gekozen dat niemand ze kan verbeteren. Als ik weer wat tijd heb zal ik eens kijken wat Åšaá¹…kara zegt om te zien wat ermee bedoeld kan zijn.