Verlichting - niemand

[Fer]

Onderstaand is een vertaling van iemand waarmee ik zo nu en dan contact heb. Ik kan zeggen dat ik hiermee behoorlijk resoneer. Ik ben benieuwd naar jullie gedachten.

Verlichting is het meest fantastische en ongelofelijke verhaal van de menselijke geest gezien het feit dat het geen plaats in de realiteit heeft en je het ook nergens kan vinden. En toch wordt er hevig naar gezocht, over geschreven (door oude en nieuwe generaties) en wordt het ondersteund door talloze manuscripten en boeken.

Mensen consumeren vol verlangen de 'wijsheid' van spirituele boeken, volgen decennia lang goeroes om zich onder te dompelen in de oude tradities van verre landen, ze verkopen je voor flinke bedragen het voorrecht om te praten met de goeroe, één op één of in collectieve bijeenkomsten.

Voor velen is het zoeken verslavend geworden, het geeft zin aan een anders zinloos bestaan. Er zijn er maar weinig die pauzeren om te onderzoeken wat er nou werkelijk aan de hand is.

Als je de hele cirkel doorloopt dan kom je precies weer op het startpunt uit. Je komt uit op niets en je krijgt niets. Wat veranderd er dan? PERSPECTIEF. De geest krijgt duidelijkheid van visie van wat werkelijk is.

Dus waarom al dat mysterie, dubbelzinnige woorden, occulte technieken en praktijken, met tal van goeroes? Als er niets te vinden is, wat wordt er gezocht? Nog belangrijker, hoe ziet 'niets' verkocht worden aan jou er uit? En waarom zijn de goeroes rustig over de details van hun aardse bestaan 'na' de gebeurtenis?

Stop, haal eens even diep adem, kijk eens goed rond en vraag je af of er iets van waar is. Er is niets om te onderwijzen, te verkopen of om een vergoeding voor te vragen.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Mensen consumeren vol verlangen de 'wijsheid' ...

Fer, na de verhalen, wijsheden of dwalingen naargelang, is er een momentum, een gunstig moment om de werkelijkheid-als-informatie te doorzien en te verlaten. Eenmaal je het voordeel van deze gunst opneemt is er van 'consumeren' geen sprake meer omdat het subjectieve (het informeren) al zijn glans verloren heeft.
Wat iemand die inzicht zoekt te doen heeft is het gunstige moment opnemen.

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Fer, na de verhalen, wijsheden of dwalingen naargelang, is er een momentum, een gunstig moment om de werkelijkheid-als-informatie te doorzien en te verlaten. Eenmaal je het voordeel van deze gunst opneemt is er van 'consumeren' geen sprake meer omdat het subjectieve (het informeren) al zijn glans verloren heeft.
Wat iemand die inzicht zoekt te doen heeft is het gunstige moment opnemen.

Ik begrijp al die commotie niet meer over "verlichting". En waarom is dit het onderwerp van hele ingewikkelde discusies tussen mensen? Jij schrijft op een manier die velen niet begrijpen en valt voor mij onder de catagorie "mysterie en dubbelzinnige woorden". Het stuurt gewoon het gesprek naar de sfeer van conceptueel denken. En als iemand concepten wil ..
Schrijf eens iets over de realiteit.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Ik begrijp al die commotie niet meer over "verlichting". En waarom is dit het onderwerp van hele ingewikkelde discusies tussen mensen? Jij schrijft op een manier die velen niet begrijpen en valt voor mij onder de catagorie "mysterie en dubbelzinnige woorden". Het stuurt gewoon het gesprek naar de sfeer van conceptueel denken. En als iemand concepten wil ..
Schrijf eens iets over de realiteit.

Fer, ik ben even niet van weerwoord geweest de laatste dagen. Maar er is reeds bijgedragen aan het onderwerp lees ik zo. Dus je hebt je al wat dieper kunnen inwerken en al een stukje 'verlichting' of wat het niet is te berde brengen in je inzichtenkoffertje.
Verlichting is simpel weg deelnemen aan de geest en het is zo ingewikkeld omdat mensen dat graag willen kunnen met een vingerknip en niet weten hoe dat uit te voeren. Zij lezen er boeken over, gaan naar lezingen, discussiëren er over, maar slagen er niet in te ontdekken waartoe het deelnemen aan de geest in staat is. Het is en blijft voor hen dubbelzinnig. Het mysterie gaat voor hen niet open.
De realiteit is mysterieus Fer, en de manier waarop ik schrijf is naar die realiteit gekozen. Niemand kan jou uitleggen of beschrijven hoe jij je moet gedragen om aan de geest deel te nemen. Dus schrijf ik er naar een beetje rond in de hoop dat je het momentum vat en opneemt. Het gaat dus niet om het begrip 'geest' maar om het mysterie geest en het door jou bijdragen aan de geest door deelname. Daaraan deelnemen is verlichting.
Is dat realiteit genoeg?

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Is dat realiteit genoeg?

Het is in ieder geval een begin, was dat nou zo moeilijk? Voortaan gewoon Jip & Janneke taal. Ik ben trots op je. Meej een brede glimlach,

Ferry

[Dorje]

Misschien moeten we spijkers en koppen ter zijde laten. Waarheid behoeft niet echt bevestiging. Waarheid behoeft enkel niet aflatend onderzoek, opdat het onderzoek dat "afgerond" is, verder onderzoek van dat ik dat zich nog steeds "als bestaand kan voordoen", niet uit de weg gaat.

Het afronden van het onderzoek is gewoon de vaststelling dat er geen werkelijkheid is aan het ik, maar deze vaststelling is onvoldoende om te voorkomen dat het ik, hoewel vastgesteld als onbestaande, zich nog steeds als bestaand gaat blijven voordoen, met alle grillen van dat ik van dien: "ik ben wijs, ik heb afgerond, ik kan oordelen, ...".

De grootste valkuil in heel dit onderzoek is misschien wel de overtuiging dat er een einde aan komt. De realisatie betekent enkel een einde aan de zoektocht. Er wordt niet meer gezocht in een theorie, een traditie, of iets dat aangenomen moet worden. Maar het hoeft zich er ook niet tegen te keren. Theorien, tradities zijn er om het ik bij de hand te nemen, alsof het werkelijk zou bestaan, om het op een plaats te krijgen waar het werkelijk kan uitgenodigd worden om dan dat ik dan zelf te gaan onderzoeken. Het is dan als wordt er aangeraden een vlot te bouwen dat sterk en stevig genoeg is om de andere kant van de rivier te bereiken (symbolisch, want er is niets werkelijk te bereiken), maar eens men die andere kant bereikt heeft, wordt het vlot (en het geloof in ik) achtergelaten. Het zou dom zijn dit nog verder mee te zeulen. Aan de overkant is het niet meer nodig.

Het is dus geen kwestie van zuiver of onzuiver om anderen aan te raden dit vlot te bouwen. Maar het is nu ook weer geen kwestie van anderen toe te roepen dat het vlot niet nodig is, omdat aan de andere kant wel degelijk ingezien is dat het niet nodig is. Het is dan een kwestie van tegemoet kunnen komen aan anderen in plaats van te proclameren dat de enige weg het vlot tot zinken brengen is. En hoe kom je hen tegemoet? Op niveau van het ik, waarvan het geloof in het bestaan er van later achter gelaten moet worden. Tegelijkertijd kan het ik in vraag gesteld worden. Voor zij die gereed zijn het achter te laten kan dit dan een plotse sprong naar de andere kant teweegbrengen. Voor zij die er niet klaar voor zijn, breng je hun vlot daarmee niet persée tot zinken door je te kanten tegen elke vorm van vlot bouwen. Er kan aangewezen worden zonder aan te vallen. En als er toch iets aangevallen wordt, laat het dan niet het vlot zijn, maar de manier waarop het ego er mee pronkt.

Advaita doet gewoon dit. Zij die uit Advaita ontwaken hoeven zich er niet tegen te keren, zij kunnen het nut er nog wel van inzien het nut ervan (hoewel het voor hun niet meer nodig is en eerder ballast is) voor zij die er nog niet uit ontwaakt zijn.

Zo eenvoudig is het.

Maar neo-advaita, daar ben ik het met je eens, keert het gewoon om: "realiseer je, als ik, dat je al bent waar je zijn moet en je er dus niets hoeft te gebeuren: ik ben God". Dat is maar al te gek. Dat is niet meer een vlot bouwen om de andere kant te bereiken en het dan achter te laten, noch het ik in vraag stellen, dat is het ik aan de andere kant van de oever wanen, terwijl de andere kant juist het vrij zijn is van dit ik.

De groeten,

Dorje.

Ik kan me alleszins in je verhaal vinden ware het niet dat het ook een aanbeveling is te gaan grasduinen in aangeboden mogelijkheden hetgeen contraproductief is voor gedegen zelfonderzoek. Waar het gaat om je gedachten op waarheid te onderzoeken is het 'hoe meer gedachten hoe meer onderzoek'. Dus mogelijkheden onderzoeken valt niet onder mijn aanbeveling.

Ik mis in het rijtje 'ik heb ervaren', en ook al worden ervaringen uiteindelijk eveneens in twijfel getrokken een vaststelling is ten ene male onvoldoende want die speelt zich af in een te lage nog subjectieve waarheidsorde, de gedachtensfeer. Gedegen zelfonderzoek is ten principale het elimineren van onware gedachten, het is bovenal een zelf ervaren en doen dat in den beginnen nog alleszins tegemoet komt aan ego om het niet af te schrikken. Een voorbeeld en goede alsmede voor het ego veilige start zou 'the work' van Byron Katie kunnen zijn.

Over dat 'afronden' is hier altijd veel gedoe geweest, bij het gezegde 'afgerond' zou het ego zich die lof toezwaaien en ook jij gebruikt dit om aan te tonen dat ego zich hier nog laat gelden. Ik laat de omstandigheid dat ik het gedegen zelfonderzoek heb afgerond om verschillende redenen weten. Allerminst om mij zelf te bewieroken maar bijvoorbeeld om mij enige autoriteit te veroorloven wanneer ego overtuigd wil worden of er wel met kennis van zaken wordt gesproken en voorts ook om aan te tonen dat je met gedegen zelfonderzoek niet je hele leven bezig bent. Dat brengt het verhaal op je volgende punt 'de overtuiging dat er een eind aan komt'. Het doel van gedegen zelfonderzoek is te weten te komen 'wat' je bent en wanneer dat het geval is ben je dus uitgezocht. Hoewel ik (eveneens ?) in de traditie van advaita ben opgegroeid kan ik op basis van ervaringsgegevens zeggen dat het niet nodig is je daarin te verdiepen. Zoal je zelf al zegt kan het dienstig zijn als een opstapje maar het moet geen doel op zichzelf worden de leer te blijven aanhangen. Je moet de krukken aan de wilgen kunnen hangen als ze hun dienst hebben gedaan.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Onderstaand is een vertaling van iemand waarmee ik zo nu en dan contact heb. Ik kan zeggen dat ik hiermee behoorlijk resoneer. Ik ben benieuwd naar jullie gedachten.
.

Je pakt zomaar een stuk uit een conversatie waardoor jij een beperkt beeld geeft. De denkwijze van je gesprekspartner is mogelijk totaal anders dan de indruk die hiermee met zo een klein stukje creëert..
..en minder eenzijdig dan dit klein stukje dat je hier neer zet.

Waar precies resoneert je mee Fer?
Kan jij in jouw eigen woorden vertellen wat jij hierin iets van jouw eigen manier van denken/ zien/ beleven in herkent?
Schrijf ook gelijk hoe jij over 'verlichting' denkt en hoe jij dat (ook al is het maar nu en dan) beleeft..
Hoe sta jij op dit moment in het leven?

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Waar precies resoneert je mee Fer?

Met name het eerste stuk, ik ben overal aan ten prooi gevallen, jaren geleden had ik al momenten "mind opening". En wat gebeurde er? Mijn geest verzamelde alle "spirituele" troep die het maar kon vinden om vervolgens te verklaren wat er gebeurt was. Het bevestigd dus vooral mijn eigen ervaring.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoe sta jij op dit moment in het leven?

Nederiger, dankbaaar voor de ervaring van dit ene leven. Realiserend dat veel gemakken die wij hier hebben niet vanzelfsprekend zijn. Een knipoog naar het zelf zo nu en dan. Verder gewoon werken om mijn gezin te onderhouden, wandelen, fietsen beetje rommelen in de tuin.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

. Er zijn er maar weinig die pauzeren om te onderzoeken wat er nou werkelijk aan de hand is..

Mijn wens( en meen ook onderzoekend in het leven te staan) is om alleen dat te doen, en de gurus en het welles nietes-spel te laten van wat het is.
Deel, en verwacht geen bevestiging..