Stelling van de dag

[Laurens]

Niemand kan zonder Ik en mijn maken. Mijn stelling van vandaag :)

Er wordt gedaan want de 'ik' (of 'mijn' vrouw bijvoorbeeld) bestaat niet (er is evenmin iemand die kan bezitten). Zonder doener is er doen, alleen vanwege begrippen in de dagelijkse omgang lijkt er van een toedoen sprake en spreek je van 'ik' en 'mijn vrouw' (die een kind gemaakt zouden hebben), maar 'weten' doen we wel beter.
Voor een 'weter' is het maar vreemd dat er van een doener moet worden uitgegaan alsof deze echt bestaat. Voor mij is het een regelrechte kramp te menen dat een 'ik' de aanstichter van dat alles is.

Jij bent Bewustzijn, zonder hetwelk je hier niet eens op een forum zou kunnen zijn. De essentie van wat je bent is Bewustzijn. Dat is wat je bent niet dat wat denkt dat het is.
Wanneer bewustzijn zich bewust wordt van Zelf, is er ontwaken.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door boeddhist

Toch meen ik wel te kunnen zien dat zelfkenners, zo gericht op het ontdekken van het zelf, vast komen te zitten in zelfvisies, in antwoorden, en daarin verharden. Als je eenmaal weet. wie/wat je bent, dan is alles kansloos verloren lijkt me, terwijl een zelfkenner gelooft dat nu alles gewonnen is, alles is begrepen, geleerd, uitgediept, klaar, af...

Het is ont'dekken van een ik of klein zelf (niet te verwarren met hetgeen overblijft zoals het Zelf, ook wel God of Bewustzijn genoemd). Hoe kun je middels het ontdoen van bedekking nou vast komen te zitten? Het ont'dekken (van bedekking ontdoen) heeft eerder een connotie van bevrijding.
Het is inderdaad kansloos verloren daarna nog te kunnen menen een iemand te zijn.

Met zelfkenners worden kennelijk de op het boeddhaforum actieve leden die geen boeddhisme aanhangen, afkomstig van dit forum, genoemd. Hoewel je ze niet over een kam kunt scheren, want er zitten daar voormalige leden, die toen ook al de grootst mogelijke uitgedachte onzinnigheid naar voren brachten, evenals de scriptvolgende Boeddhisten met hun antieke leer doen.

Maar goed deze boeddhist draagt dus niet de kennis van hier dat er van een omgekeerde bewijslast sprake is bij geloven. Het gros van de mensheid geloofd te bestaan terwijl dat niet het geval is. Geloven doen we hier niet, we onderzoeken de aannames waaronder het geloof.

Oorspronkelijk geplaatst door zelfkenner

Hét probleem van de mens is dat hij zich alles toe-eigent. Zo eigent de mens zich ook bewustzijn toe. Dan zegt de mens: Ik ben bewust zijn. En dan kom jij met een topic met het toege-eigende bewustzijn waarin je beweert dat het Ik het verkeerde bewustzijn is.

De mens die zich niets toe-eigent gaat ook bewustzijn geen verkeerde visie toeschrijven. Bezitsdrang doet een mens zichzelf aan en vanuit die bezitsdrang gaat de mens wartaal uitslaan. Geest kan niets bezitten.

Dat is niet het probleem van de mens maar de werking van ego dat wil bezitten en macht verzamelen. Dat dat het geval is moet niet anders dan gewoon ingezien worden. De mens heeft ook een bewust zijn georven. Naast Bewustzijn (Zijn, Liefde, God of Zelf) is er ook sprake van een individueel bewust zijn. Dat is niet iets wat toegeeigend kan worden, dat is verkregen. Wanneer je het onderscheid Bewustzijn versus bewustzijn niet wilt (of kunt) maken raak je hopeloos in de knoop in de ontstane impasse en slaak je dientengevolge kreten die vervolgens kant noch wal raken.

Waar deze 'zelfkenner' al jaren op afgeeft is het gegeven als zouden 'zelfkenners ' claimen Bewustzijn te zijn. Maar dat wat niet is kan helemaal niks claimen, degene die het zou kunnen bezitten is er niet. Hetzelfde doet zich voor waar het voor godslasterlijk wordt gehouden te zeggen dat je God bent (of Liefde, Zelf of Bewustzijn). Waar het echter van wegvoert is van het geloof te menen een 'ik' te zijn, kortom het is geen 'ik claim god te zijn' gedrag maar een wezenlijke constatering.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door gelezen

De Pali Boeddha waarschuwde voor het pad van zelfkennis, in die zin dat hij adviseerde je niet te richten op vragen als wie of wat ben Ik

Ik zal maar aannemen dat de Pali Boeddha (who ever he may be) dat werkelijk heeft verkondigd. Duidelijk is de bedoeling niet te vragen naar de 'wie' je bent omdat dat duizenden zo niet miljoenen antwoorden kan opleveren waar je dus de rest van je leven mee zoet kunt zijn (en daarmee niet beschikbaar meer bent voor het werkelijke speurwerk). Echter de vraag naar 'wat' je bent neemt een einde omdat er daadwerkelijk geweten kan worden 'wat' je bent waarmee dan tevens de kous af is. Ik raad eenieder op zoek te gaan naar datgene 'wat' je bent.

Echter het antwoord op de raadgeving daarnaar niet op zoek te gaan ligt waarschijnlijk in de toevoeging van 'ik' in het 'wat ben ik'. Dit betekend toch ook weer een specifieke zoektocht naar het wie je bent, oftewel het 'ik'. Uiteraard allesbehalve aan te bevelen daarnaar te gaan zoeken.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door gelezen

Ik erken dat ik jullie behandel als groep, als mensen die allemaal ooit deelnamen op een soort zelfkennis forum.
zelfkenners is een beetje een gebruikelijk term hier geworden voor jullie allemaal.

Allemaal hebben jullie je eigen soort zelfkennis en daar is eindeloos over getwist door jullie onderling.
Zelfkennis is kennelijk niet zo eenduidig.
Hoe verklaar je dit?
Heb jij dan alleen de juiste zelfkennis en een ander weer niet?

Ik denk wel dat dat terecht is want de blaaskaken van hier zijn dáár neergestreken. Hier hebben ze zich het jargon eigen gemaakt, hier en daar de klok horen luiden en dit in een eigen melodie gegoten om er goede sier mee te kunnen maken. Ik was met dit forum gestopt omdat het allesbehalve de intentie van het forum was de teksten van hier ongenuanceerd over wat daarvan de strekking was overal elders op het net terug te lezen. Het gáát namelijk helemaal nooit over de persoon die ze vertolkt, niet om mij, Osho, Balsekar, Boeddha of Nisargadatta maar over Waarheid.

De pest op een forum is dat eenieder probeert er een eigen draai aan te geven dan wel meent een betere interpretatie te kunnen geven van wat er bedoelt moet zijn. Dat verschijnt dan geheel uit de context gelicht op fora of in boeken die vanwege de grote bekendheid van de schrijver met aandacht wordt gelezen omdat het vanuit meerder hoeken wordt aangeboden en dus wel waar moet zijn. Ondertussen ziet niemand door de bomen het bos meer terwijl het hele concept van realisatie de eenvoud zelve is. Je kunt al deze onzin achter je laten en gedegen zelfonderzoek gaan doen.

Een forum als het zelfkennisforum heeft veel tijd gestoken (moeten steken) in het blootleggen van de verdediging door ego. Dat omdat ego de grootste verdediger van het 'ik' is en uiteraard niet gaat meewerken aan de ondergang van dat zelfde 'ik' in gedegen zelfonderzoek. Uiteraard trekt dat vele ego's aan die zich meenden te kunnen bekwamen in het verslaan van anderen.

De opdracht was niet te discussiëren maar om gedegen zelfonderzoek te doen naar het waarheidsgehalte van je gedachten. Daar kwam het echter niet aan toe, feitelijk is het gedegen zelfonderzoek project geflopt door al dat betweten en het theoretische gefilosofeer er over.

Echter de hoop was daarnaast altijd gevestigd op degenen, zoals ik zelf ook gedaan heb, die geproefd hebben van Waarheid en daardoor aangestoken worden daar meer van te willen zien. Ik roerde me nooit zo intensief op een forum maar hongerde naar Waarheid wie dat ook vertolkte.

[Laurens]

En daarbij is de vraag "Wie ben ik?" de belangrijkste vraag. Als ik mijn emoties ben, ben ik er dan niet meer als mijn boosheid is overgewaaid? Dus als er emoties zijn (en die waren er vroeger) dan hoefde ik me er niks van aan te trekken: Ik ben die emoties toch niet. Ze waren er wel soms, maar dat moeten die emoties dan maar weten.

Dit, er niet meer zijn als de boosheid is overgewaaid, zou dan het tegendeel, ik ben er nog steeds, moeten bewijzen. Echter vergeten wordt dat je daarvóór er ook al niet was. Je denkt namelijk dat je er bent en toen dacht je dat even niet. Je boosheid 'zijn' is verstoken van een aanwezigheid. Ik haal altijd graag de Russische balletdansers Rudolf Noerejev aan. De wereld was vol bewondering want het leek alsof Noerejef onbeweeglijk in de lucht hing bij zijn sprongen. Desgevraagd hoe hij dat deed zei hij ik weet het niet ik was er niet, ik was de dans. Hetgeen al aangeeft dat je tot onvoorstelbare dingen in staat bent bij de afwezigheid van je 'ik'. Dan wel het geloof daar in.

Des te meer je jezelf in vraag stelt, des te meer je jezelf "als een ander" gaat zien. Jezelf als een ander zien is erg eenvoudig, gewoon naar jezelf kijken. Zien! Letterlijk zien.

Prima om zicht te krijgen op 'wie' je bent (de inhoud), maar het brengt je niet bij 'wat' je bent.

Dat wat we 'de wereld' noemen is door de scheiding tussen Ik en de wereld de overkant. Ik ben hier en de wereld is daar, aan de overkant. Jezelf van jezelf ontdoen is in feite jezelf (de wie) aan de overkant te plaatsen door te zien. Het is werkelijk de meest simpele en eenvoudige niet-handeling die er is. Je hoeft er letterlijk niets voor te doen, want 'zien' naar de wereld doe je sowieso al. Je hoeft er niet eens IQ voor te hebben, met een IQ van nul kun je het al.

Dat is dus typisch een voormalig forumlid dat de klok heeft horen luiden en daar een geheel eigen klepel bij moduleert. De werking van de dualiteit is voor de ont'dekking 'wat' je bent helemaal niet interessant. Je laat het beter maar ongemoeid. Het pakt de kern veel beter aan door onderzoek te doen naar het bestaan van 'ik' waardoor uiteindelijk ook de wereld wel moet verdwijnen. Dat alles keert natuurlijk weer terug wanneer je, inmiddels wetende 'wat' je bent en zoals iedereen (maar nu met de bekendheid rond je ware aard) weer een geloof aanneemt in het bestaan van ik (het bekende: voor realisatie water dragen na realisatie water dragen).

Ze noemen het een zoektocht en onderzoek. In werkelijkheid is het een niet-zoektocht en een niet-onderzoek. Want je kunt dat 'zien' gewoon doen als je in de bus zit, als je in bed ligt, als je je verveelt op een verjaardag enz. En wat ik hier 'zien' noem is in werkelijkheid aandacht, de aandacht richt je op jezelf zonder een gedachte er bij.

Dat moet dan inhaken op de 'via negativa' van Boedhha, allemaal onzin.

Even een wiki-quote, want zo eenvoudig is het: Aandacht is het cognitief proces van het gericht waarnemen van de omgeving.. Niks moeilijk gedoe, gewoon jezelf gericht waarnemen. En wat neem je gericht waar? Alle zaken die jij zelf 'persoonlijk' noemt. En er zit slechts 1 klein (publiek) geheimpje achter , alles wat je kunt waarnemen dat ben je zelf niet. Jezelf als een ander waarnemen is dus in feite alles.

Wanneer er niet begrepen is wat de bedoeling is volgen er zulke idiote zelfverzonnen constructies. En dat gaat dan, als er maar eensgezinden genoeg zijn of een boek over geschreven worden danwel lezingen gegeven, algeheel ingang vinden en binnen de kortste keren kraait iedereen het na.

Mensen doe nou gewoon het gedegen zelfonderzoek.

[Laurens]

ALS er geen onwetendheid meer is dan valt het op dat het lichaam autonoom functioneert. Alle lichamelijke processen gaan in feite vanzelf. Bewustzijn gaat vanzelf. Het willen is niet noodzakelijk, ergo het willen blijkt tegen je te werken, je kunt niet willen wat je wilt..

Of er nou onwetendheid is of niet, het lichaam functioneert altijd autonoom. Ook het suggestieve dat als zou er geen onwetendheid zijn er meer opmerkzaamheid is is baarlijke nonsens. Bewustzijn IS (niet in de betekenis van bestaat maar het doet niks). Er is bij autonomie van het lichaam evenmin een verband te leggen met willen. Waarom zou je al zulk gezwets tot je nemen?



Immers het lokt weer reacties uit en voor je het weet heb je een wellus/nietus discussie. Buddha Amitabha contra lichaamloze geest, zie hier de eindeloze discussies tussen Mihaela en Bassie.