Datgene wat weet

Oorspronkelijk geplaatst door I'm a loser

Je schrijft hier ook weer dat er feitelijk niets is wat beweegt. Daar zijn miljarden mensen/spelers het dan weer niet mee eens. Heraclitus zei het al: Panta Rhei (alles stroomt). Het gehele zichtbare universum is in beweging, van de eenvoudigste mier tot de grootste sterren. Het Panta Rhei in ontkenning brengen is precies wat Laurens doet (de wereld bestaat niet). Hetgeen een mentale exercitie is.

Het is vooral niet de bedoeling dat er iets van iemand hier wordt aangenomen. Gezegd is daarom dat onderzocht kan worden of er iets al dan niet bestaat. Om andere redenen komt wel eens ter sprake dat de 'ik' niet bestaat of dat 'de wereld' niet echt bestaat. Niet te bevatten en wellicht volkomen idioot voor iemand die niet aan gedegen zelfonderzoek doet. Maar voor sommigen komt het beter uit 'mis te verstaan' of 'niet ontvankelijk te zijn' voor de aangeboden explicatie. Die houden het bij wat ze 'denken' dat er gezegd is. Zie hier hoe belangrijk het is aan gedachtenonderzoek te doen.

Voor degene die geloof heeft in zijn bestaan is er natuurlijk onmiskenbaar een wereld en verschijnt er een Laurens aan de deur wanneer er aan zijn deur gebeld wordt. Voor degenen die geloven in het eigen bestaan is nou juist dat gedegen zelfonderzoek bedoeld. Juist de gelover kan op onderzoek naar het waarheidsgehalte van z'n geloof te bestaan. Het vraag alleen een omgekeerde bewijslast. Het gaat daarbij niet om 'geloven niet te bestaan' maar om het 'geloven te bestaan'. Daaraan wordt doorgaans niet getwijfeld omdat je dag in dag uit omgeven bent met bewijzen van je bestaan.

Wat betreft dat bewegen komt het onbeweeglijke in zicht. Voor de gewaarwording moet er namelijk een verschil zijn om de constatering te kunnen doen. In het licht van de stille aanwezigheid, noem het voor mijn part het niets, kan het zich daarvan onderscheidene worden waargenomen als beweging. Dus beide 'beweerders' hebben het bij het rechte eind, er is onbeweeglijkheid en beweeglijkheid, al blijven ze vanaf nu natuurlijk weer eindeloos discussiëren, soebatten, over het eigen gelijk.

Oorspronkelijk geplaatst door I'm a loser

Realisatie gaat over 'weten het niet-weten'. Dat kan nooit een verzinsel zijn. De eerwaarde Arahant Maha Bua noemt dat het weten, "datgene wat weet".

Subjectief is het wel, Maha Bua weet het wel, Jan Klaasen weet het niet. De meeste mensen kennen "datgene dat weet" niet.

Wat de eerwaarde zegt is juist en wel omdat er geen doener is. Dus er is niet een ik die weet maar iets waarvan gezegd kan worden dat het weet, oftewel 'datgene wat weet'. Het is dus niet een Maha Bua die weet, maar er is weten, Maha Bua geeft hier te kennen kennis te dragen omtrent dat weten. Hij zegt daarmee helemaal niet dat hij degene, die iemand is, die weet.

Dat er niet een iemand is die weet is allemaal te ont'dekken door het doen van gedegen zelfonderzoek. Maar men komt liever, door voort te borduren op elkaars gedachten, tot theoretische bevindingen, mentale constructies. Men leutert te graag.

Oorspronkelijk geplaatst door ervaringsgetuige

Je houd het niet voor mogelijk over wat voor onzin er 10 jaar lang op Laurens' forum vaak verhit gediscussieerd is. Doorpakken, doortasten, afronden, schouwen... Meerderen kwam er hun filosofische concept uiteenzetten tot mijn groot jolijt!
Ik moest vaak aan dit beeld denken in hun strijd om (de) Waarheid.

Het is maar de vraag waar je voor komt, als het om te lachen is dan lach je je te pletter. Wat fijn voor je dat je er zoveel lol aan hebt beleefd. Je zult altijd datgene tegen komen wat je het meest verwacht aan te treffen (het gekleurde oog). Voor loltrappers was het forum niet echt bedoeld.

Sommigen wagen zich eraan daarover een andere visie te hebben en maken daar op ingetogen en bescheiden wijze voorzichtig gewag van. Zo ook Bassie die meent, onder verontschuldiging voor de jeugdige overmoed zoiets te durven beweren, dat de wereld zich in tijd en ruimte oftewel 'het relatieve' bevindt.

Tja en ik kan niet anders dan het daarmee eens zijn.

Hij vervolgt zijn relaas dat alle personen als verschijning zich in tijd en ruimte bevinden en, hoe wonderlijk, nog steeds kan ik daartegen niets inbrengen.

Ook de conclusie dat ik dus beweer dat 'het verschijnen' een geloof is is correct.

Alle verschijnselen, hoe waar ze ook lijken te zijn, zijn namelijk gebaseerd op geloof te bestaan. Dat ik dat 'geloof' durf te noemen is omdat ik dat denken te bestaan onderzocht heb. De conclusie dat een 'niet aanwezigheid' er toch lijkt te zijn kan niet anders dan op geloof berusten. Ik kan me wel voorstellen dat zoiets voor iemand in het relatieve (de vermeende werkelijkheid) die het denken niet onderzoekt absurd is, maar ja zonder onderzoek kom je daar nooit achter.

Behalve dat hij meent dat zijn werkelijkheid op een feit berust en ik meen dat het op geloof berust zijn er helemaal geen verschillen. Het is maar van waaruit je het bekijkt. Bekijk je het vanuit het relatieve is het werkelijk. Bekijk je het vanuit het absolute is het geloof. Ongeacht deze zienswijze doen we beiden gewoon de deur open als er wordt gebeld.

Feitelijk gaat het om een kwestie van van standpunt verwisselen, of een swift maken.

Oorspronkelijk geplaatst door ervaringsgetuige

Diederik Wolsak staat op de zwarte lijst van Laurens. Laurens herkent geen waarheid in hem schreef hij op zijn forum. ::)
Diederik Wolsak is formidabel. Hij heeft een goed draaiend spiritueel centrum in Costa Rica. Wat ik heel boeiend vind is dat hij ook Stanislav Grof's holotropisch ademwerk in zijn cursussen integreert.
Geen eindeloos geleuter dus zoals Laurens en I'm a loser hun 'methode'.

Dat 'goed draaiend spiritueel centrum' is een misleiding van de eerste orde. Wanneer iets populair is wil dat bij lange na niet zeggen dat iets conform waarheid, of in jouw belang is. Het is ook niet zo dat het 'meeste stemmen gelden' principe dichter bij waarheid is gelegen. Een misvatting van de eerste orde dat je nog steeds hanteert. Ramesh Balsekar zijn populariteit zegt helemaal niks daarover of de woorden van Nisargadatta hem intrinsiek hebben beroerd. Of, zoals ik het noem, hij daarin waarheid heeft herkent. Hij heeft Nisargadatta alleen maar vertaald omdat hij Engels in het pakket had en Nisargadatta onderontwikkeld was op dat gebied. Hij heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt, zou je van hem kunnen zeggen. Bij elk succes verhaal zijn er wel die het succesmodel ten eigen faveure overnemen en altijd zijn er aanhangers die daar veel voor betaald hebben en het om die reden hoog aanprijzen. Stel je voor zeg dat je investering een mislukking blijkt te zijn. Het is ook leuk te kunnen vermelden dat je er bij was, dat je aan de voeten van de zo aanbeden guru hebt gezeten. Overigens is dat allemaal streling van het eigen ego.

Zo streel ik mijn ego door te zeggen dat ik naast Andrew Cohen heb staan te pissen. Ergens in de negentiger jaren toen ik een lezing in Amsterdam van hem bezocht.

Ik zal de laatste zijn te bestrijden dat Grof's holotropisch ademwerk niet tot geweldige resultaten leidt in de therapeutische sector. Dat Ramesh Balsekar niet een boek heeft geschreven dat de mensheid op een hoger plan heeft gebracht. Het heeft alleen helemaal nulkomma niks te maken met 'wat' je bent.

Het lezen en je de materie eigen maken heeft eveneens niks te maken met het doen van gedegen zelfonderzoek. Het onderzoek naar het waarheidgehalte van je gedachten en ideeën zou, als het al een methode moet zijn, er een zijn die zich kenmerkt door eenvoud. Het is eerder een motto dat 'onderzoek je gedachten op waarheid' waarmee dan ook alles is gezegd. Dat er eindeloos gedebatteerd moet worden ligt niet aan het motto maar aan de onwil er aan te gaan staan.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het 'verschijnen' is geen geloof, in de relatieve werkelijkheid verschijnen we daadwerkelijk. Ergo: de verschijning maakt gebruik van zintuigen om waar te nemen. Relatief gezien is tijd en ruimte waar, absoluut gezien is tijd en ruimte onwaar.

Het is maar wat voor een gevolgtrekking je er aan geeft. Tijd en ruimte die je in absolute zin als onwaar betiteld en zich in je realiteit toch voor lijkt te doen noem ik gewoon geloof in het bestaan er van. No big deal, tenzij je een issue hebt met geloof. Misschien ben je geholpen met de gehanteerde definitie inzake geloof namelijk het aannemen dat iets er is terwijl dat feitelijk niet het geval is.

Wat de kern van de zaak is, is het zelf en daar is Boeddha's leer dienstiger dan jouw GZO. Boeddha zegt het zo: de mens is als verschijnsel samengesteld uit 5 componenten:

Materie.
Perceptie/voorstellingsvermogen.
Gevoelens.
Conditioneringen.
En als laatste en belangrijkste: Bewustzijn van (iets anders).

Wat Boeddha zegt en wat gedegen zelfonderzoek tracht aan te tonen bijt elkaar helemaal niet. Van gedegen zelfonderzoek kan ik niet eens zeggen dat het jou ten dienste is. Het poogt niet jou te ontlasten van een bezwaard gemoed, er is bij GZO sprake van ondermijning van de in je gevestigde orde. Het gaat die gevestigde orde (alleen) niet eerst nog eens even onderscheiden.

Boeddha's leer zegt dat in deze 5 componenten geen zelf is (anatta). Boeddha rept nergens over wel of niet een geloof. En om jouw argumentatie onderuit te halen zoom ik in op het laatste component. (De andere 4 spreken voor zich)

Wat doe je liever, iets op gezag van Boeddha aannemen of zelf onderzoeken? Ik heb er persoonlijk iets op tegen om een door een ander afgelegde weg, zoals die van Jezus of die van Boeddha, minutieus na te volgen. Dan zou je dezelfde tijd benodigen die zij daarvoor hebben gehad. Waar Jezus of Boeddha zich in uitdrukken gaat bij mij voorbij de woorden. Ik weet dat er laatdunkend over wordt gedaan maar ik herken 'Waarheid' geen woorden (een vaardigheid die iedereen zich eigen kan maken middel GZO en geen privilege mijnerzijds is). Middels gedegen zelfonderzoek kom je tot dezelfde bevindingen als Boeddha, namelijk dat er geen zelf is. Nou kun je dat op andermans gezag gewoon van iemand aannemen of je kunt de bevinding geheel zelf doen.

Dat Boeddha het geen geloof noemt, zegt mij helemaal niks.
Ik noem wat Boeddha 'zelf' noemt 'ik'. What's in the name?

Het is 'datgene wat weet' wat zich bewust is van iets anders. En wat is dat 'iets anders'? Een verschijnsel! Datgene wat weet is zich niet bewust van een geloof! Mijn verschijnen als Bassie is geen geloof, ik verschijn daadwerkelijk en wel op een plaats. Het kenmerk van verschijnselen is nu juist dat ze op een plaats en een tijd verschijnen.

Rond de woorden van Boeddha hangt in mijn opvatting soms te veel mist en dat komt omdat hij voor een leek geen duidelijk onderscheid maakt waar hij overgaat van het het absolute in het relatieve. Bestaansrechtelijk heb je te maken met dualistische tendensen, het onderscheid tussen het een en het ander. Ik laat ze zelf links liggen omdat het verschijnselen zijn en (wegens veranderlijkheid) per definitie onwaar. Het is eigenlijk ook meer voor het gemak om verschijnselen (als niet onderzoek waardig) weg te zetten als 'vermeend en als 'geloof'. Dat scheelt veel onderzoektijd.

Als 'datgene wat weet' zich afwendt van de verschijnselen, dan keert DWW in zichzelf en is volledig in de leegte. En dat is realisatie, beste vriend. Tevens de realisatie dat er -geheel conform Boeddha's leer- niet zoiets als een zelf is.

In feite verschilt de wijze waarop ik geen aandacht schenk aan verschijnselen niet met de raadgeving van Boedhha toch? Ik weet niet of jij of Boedhha dat realisatie noemt maar voor mij ben je met het naast je neer leggen van verschijnselen als onderzoek materiaal niet klaar. Ik gebruik, zover ik kan nagaan, 'weten' op dezelfde wijze, namelijk niet als aan een aan de persoon gebonden toegankelijke universele waarheid (vandaar 'datgene dat weet'). Realisatie is weten 'wat' je bent en ten gevolge daarvan dan ook weten wat je niet bent. Als je dat Niets of Leegte wilt noemen kan dat. Bewustzijn, Zelf (niet het persoonlijke), Waarheid of God kan ook als je dat beter past.

DWW is dus tweeledig (heb ik je al vaker verteld), DWW is (in de leegte) zichzelf gewaar en is zich bewust van 'iets anders'. (de verschijnselen). DWW is dus datgene wat egoloos is. Onderwijl blijf ik als Bassie gewoon verschijnen en het is Bassie die kennis heeft van DWW. Mijn buurvrouw heeft die kennis niet. Het is een persoonlijke, individuele vaststelling van Bassie dat er geen zelf is. De meest krankzinnige ontdekking van mijn leven.

Alles wat tweeledig is behoort tot de dualiteit en derhalve het bestaan toe. Het bestaan en de dualiteit is niet het onderzoekterrein dat je behoort te bewandelen om te weten te komen 'wat je bent'. Wat je bent is niet 'wie' je bent en dientengevolge egoloos inderdaad. Om die reden heeft op dit forum het 'ego' dan ook de onverdeelde aandacht.

Ontdek je ego in al zijn vermomde hoedanigheden dan ben je er bepaalt nog niet. Doe dan gedegen zelfonderzoek is het advies. Je hebt je hier altijd ontpopt als de grootste verzetsheld tegen de wat je noemde 'egohetze' en nu ben je kennelijk op een punt aangekomen te beseffen dat 'ego' het fenomeen moet zijn dat DWW in de weg staat. Denken dat kennis hebben van DWW realisatie is van DWW is de volgende misvatting die bij je heeft postgevat.

Je bent in je huidige hoedanigheid overigens nog steeds behept met ego.

Onderwijl blijft Bassie gewoon verschijnen, geloof of niet. Ik kan dat verschijnen op geen enkele manier tegenhouden. Ergo: DDW in een andere gerealiseerde neemt Bassie ook als een verschijnsel waar. (Is zich bewust van 'wat anders'). De grap van het hele verhaal is dat we als verschijnsel allemaal verschijnen als 'iets anders' , maar dat we als DDW vast stellen dat er niet zoiets is als een zelf.

Je hebt helemaal geen andere keus dan verschijnen of eigenlijk wordt je alsmaar opgeroepen te verschijnen. Rare beeldspraak van een niet zelf 'ik kan dat verschijnen op geen enkele manier tegenhouden' overigens. dat verschijnen als iets anders is dan weer god die zichzelf wil ervaren in al zijn hoedanigheden. Ook dat is maar een verhaal waarbij je niet lang hoeft blijven stilstaan. De werkelijke grap is tot de ontdekking komen dat je helemaal niet bestaat.

Vanuit het absolute bekeken zijn de verschijnselen een noodzakelijkheid, anders dan zou DDW niks om te weten hebben (behalve zichzelf). De bizarre werkelijkheid is dat de zelf-illusie noodzakelijk is om onze vorm van leven mogelijk te maken. Het onveranderlijke (zijn) bestaat dankzij het veranderlijke (worden). Zijn en worden bestaan uit elkaar.

Wat is dit nou feitelijk anders dan allemaal nutteloos gezwam? Gewoon filosofie van de koude grond om maar weer recht te breien wat ten ene male krom uitgedacht is.

Sorry beste Laurens. Maar meer dan een mentale realisatie heb je nooit bereikt. Je hebt alles mentaal beredeneerd, maar er zitten foutjes in je redenaties. Ik kan dat zien omdat ik DDW ook daadwerkelijk heb gerealiseerd. En nu lieg ik, want zoals bekend is er geen zelf die wat dan ook kan realiseren. DDW heeft zich op enig moment te kennen gegeven. Verrassend was dat niet, want DDW speelde al jaren een rol als getuige in mijn leven.

Ik vind het best hoor wat je van mij denkt. Wat heb je eigenlijk aan zo'n opvatting te menen dat iemand er wel of niet is? Maar dat ik alles mentaal zou hebben beredeneerd is een grote misvatting. Gedegen zelfonderzoek onderzoekt gedachten op waarheid, daarin is geen plaats voor mentale exercities, die jij overigens bij de vleet aan de dag legt. Gevalletje ons kent ons of ego ziet ego?

Zodra 'waarheid ziet waarheid' je leidraad is geworden is al dat gepoch iets bereikt te hebben volstrekt irrelevant geworden, alles wordt zo doorzichtig als glas.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

En Jezus dan? Voor Jezus moest je dus geen volgeling worden maar een Jezus zijn, schrijf je. En daar ben ik het mee eens. Jezus had/heeft echter wel degelijk een leer. Dat jij dat niet ziet verteld mij dat jij zijn leer nooit hebt doorgrond. Jezus is niet het ZIJN zoals je schrijft (Al die aannames die je maar nooit onderzoekt.....). Jezus zei: niemand komt tot de Vader dan door Mij. Hetgeen meteen al impliceert dat de Vader iets anders is dan Mij. Het Mij waar Jezus op doelt is geen ZIJN, maar ZELF. Maar dan uiteraard niet het ego-zelf, zoals Boeddha dat beschrijft met zijn 5 componenten.

Wanneer je andere uitgangspunten hanteert, zoals 'waarheid herkent waarheid', is er van hetgeen gezegd is een meerwaarde te ontdekken dan wat er gezegd is, oftewel volgelingen of de kerk er van gemaakt hebben. Dus of er al dan niet een leer is wordt minder relevant.
Wanneer Jezus te herkennen is als waarheid dan spreekt er geen Jezus maar een aanwezigheid, een DWW, een Zelf, een Zijn, of Bewustzijn, of God of Waarheid. Dan is Jezus zijn hoedanigheid van Jezus kwijt, je spreekt dan tot wat hij noemt Vader of Bewustzijn, of God, of Zelf of Waarheid. Over de vijf componenten van Boeddha als zijnde niet van enige relevantie ga ik niet in.

Ik en de Vader zijn één zegt Jezus vervolgens. Waaruit blijkt dat IK/ZELF niet hetzelfde is als 'de Vader'. Waar Jezus op doelt is het een-zijn wat toch 'twee' blijft.

Zoals gezegd is Jezus verdwenen en spreek je tot een hogere macht, die hij wellicht bij het ontbreken van waardige alternatieven, op zijn beurt Vader noemt. In de Vader, Bewustzijn, Waarheid, God of Zelf zijn wij allen één. De subjectieviteit van eenieder is daaruit verdwenen.

Een leer volgen is dus wel degelijk nuttig. Zowel Jezus als Boeddha geven aanwijzingen. Ik kan nog veel meer aanwijzingen uit de bijbel halen of uit Boeddha's leer. Het probleem echter is dat als ik dat doe, ik degene ben die jou les geeft. De bedoeling van een leer zoals Jezus en Boeddha die onderwijzen is dusdanig bedoeld dat de volger van de leer de aanwijzingen op eigen kracht kan vinden. Gezien je uitlatingen heb je de aanwijzingen nooit gevonden......

Daar mogen we (gelukkig) van mening over verschillen.
Ik verdoe liever geen tijd aan nutteloze bezigheden.
Je doet er beter aan Waarheid te leren herkennen, dat scheelt veel tijd.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het zelfkennisforum heeft er toe bijgedragen dat er een aantal mensen is die meent dat verschijnselen vermeend zijn. Helaas is Guido/Vrij die mening ook toegedaan. Vermoedelijk is het vermeend verklaren van 'de wereld' afkomstig van Laurens, maar dat weet ik niet zeker. Zowel Laurens als Guido hebben geschreven op het forum van een of andere Raymond(?). Wellicht dat het daar afkomstig van is. Dat weet ik niet, ik heb daar nooit geschreven of gelezen.

Ik denk niet dat Guido door mijn toedoen tot zo'n bevinding is gekomen. Het is hem door iets anders aangereikt. Afgezien daarvan is het gewoon een advies de verschijnselen ongemoeid te laten om dat ze veranderlijk zijn. Het werkelijke (gedegen) zelfonderzoek moet nog uitwijzen of het ik en de wereld vermeend zijn. Een verkondiging dat dat het geval is brengt je niets.

Het forum was van Remon en heette eveneens zelfkennisforum, waar het floreerde omdat het over zelfverbetering, de 'wie' je bent ging. Ik was dan ook een niet graag geziene gast en kreeg een ban. Ik weet niet of Guido daar ook deelnam maar we zaten (en zitten) over een aanpak (als je dat al leer kunt noemen) verder niet bepaalt op een lijn. Dus samenpakken is zinloos.

Beide heren volgen dus wel degelijk een leer. De leer dat de wereld 'vermeend' is. Niet bestaat. Wat forumlid Ben hier schrijft, dat klopt niet. 'Dat' (DWW) wat de verschijnselen waarneemt moet altijd zijn weg vinden door de persoon/persoonlijkheid heen. Het waarnemingsbeeld wordt altijd gekleurd, hetgeen de ontologische illusie schept dat het de persoon/persoonlijkheid is die waarneemt.

Wat ben je toch een eigengereide stijfkoppige egotripper. Hoe vaak je nou al niet is uitgelegd hoe de vork werkelijk aan de steel zit. Dat de wereld vermeend is, is een ont'dekking geen leer. En als Guido zelfstandig tot dezelfde ont'dekking is gekomen is dat niks meer dan een bevestiging daarvan.

DWW is geheel vrij van de persoon , het is waarnemen zonder het masker van de persoon er voor. Dat is dus een (geestelijke) inkering in mijzelf. Daarom is DWW ook een gewaarwording van het weten zelf en nooit een waarneming van wat dan ook. Een andere ontologische werkelijkheid dan het zijn van de persoon.

Tja dat zeg ik, zonder (weer) die nodeloze aanvulling.