'Wat is' en de mentale realisatie

[Bassie]

In de mentale realisatie kan de onderzoeker op een gegeven moment de overtuiging hebben dat er geen doener in hem of haar is. Ik heb zelf die fase ook gehad. Dan zeg je tegen alles wat er zich aandient in het leven 'het is' Of het 'het is wat is'.

Maar voor waarheidvinding nemen we als deugdelijk onderzoeker daar geen genoegen mee. Het is het zelf wat de overtuiging heeft dat er geen zelf is, dat behelst zo'n beetje de mentale realisatie.

Om tot Waarheid te komen dient op enig moment het zelf ook daadwerkelijk te verdwijnen, men dient actief de illusionaire toestand te verlaten. Laat je niet in slaap sussen met een mentale realisatie.

[Anna]

Ik lees: de overtuiging van de mentaal gerealiseerde van het zelf identificeert zich met niet-zelf.
Een nieuw uitgevonden rol aannemen en in de illusies blijven hangen.
Dat is duidelijk wat gebeurt ook hier op het forum.

[Bassie]

Ja, precies mijn punt. Niet-zelf als een identificatie is niet de bedoeling van waarheidvinding. Het kan slechts een fase zijn in het zelfonderzoek zijn waar de onderzoeker zich bewust is van de tijdelijkheid van die fase.

De ware betekenis van niet-zelf is het bewustzijn van een bewustzijn waar geen zelf aanwezig is. En ook weten waarom er geen zelf kan zijn in dat bewustzijn.

Een nieuw uitgevonden rol aannemen is wederom een illusie.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zie er naar uit naar je nieuw (st)e rol.
Hopelijk zie jij erin dat jij steeds van rol wisselt, en geen steek verder komt.

Enkelvoudig bewustzijn is vrij van wisseling van rollen, het zijn de verschijnselen die van rol verwisselen. Alle verschijnselen doen dat. Eerst de rol van baby, later de rol van hangoudere op het ZK forum


Ik ben achter gelaten in deze wereld met de 'ander' in het aangezicht. Jij bent voor mij de 'ander' en jij bent voor mij de ik-maker.

(Voor jou geldt hetzelfde)

Ik en de ander bestaan uit elkaar, maar bezitten geen zelfstandig bestaan. Vandaar dat er de mogelijkheid bestaat om tot Waarheid te komen om jezelf als subject terug te nemen in de ontmoeting van de 'ander'. Dan resteert Waarheid en gezien dat Waarheid enkelvoudig is (niet-twee) wordt dan mét Waarheid de kiem gelegd voor het enkelvoudige bewustzijn!

Zodoende heeft niet-twee 2 hoedanigheden waarin het zich voor doet. Als Waarheid zijnde wat subject noch object is én als enkelvoudig bewustzijn wat zich op een andere wijze voordoet als Waarheid.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ben Mihaela, een vrouw, een mens, die bewust naar zichzelf kijkt, zichzelf onderzoekt, die leeft en zult sterven binnen nu en 60 jaar.
Ik ben, zoals ieder ander persoon die hier op het forum schrijft, bewust van bepaalde facetten wat betreft zelfonderzoek, en van anderen weer niet.
Wat mij interessant lijkt, is dat wij, de resterende leden, elkaar zien van wat wij zijn.

Het zou niet gaan, want het forum_verleden kleeft aan onze letters, maar alsnog,dat lijkt mij dat nog steeds van meer waarde dan hoe wij tot nu toe met elkaar omgegaan zijn

Ik zie jou -en ieder ander lid van dit forum- als een verschijnsel.
Miha verschijnt voor mij in letters.
Daarin verschilt Miha niet van Anna of Laurens.

Ik ben dan ook niet een man en niet degene die leeft en zal sterven binnen een paar jaar. Ik ben 'dat' wat Miha (en de anderen) ziet in letters.

In het 'zien' verschilt Miha niet van de andere users. In het 'verstaan' is er wel verschil.

[Bassie]

-In de niet-mentale realisatie wordt niet-twee gekend in ontkennende staat.
Alle zintuigelijke input wordt ont-kent.

-Het intellect is niet het instrument om tot zelfkennis (Waarheid) te komen.

-Waarmee ook het dualistische denken wordt opgegeven. Het oog waarmee 'ik' Waarheid zie is hetzelfde oog waarmee Waarheid 'mij' ziet.

-Het opgeven van alles wat in de tijd besloten ligt.

Samengevat: een loslaten van tijd, wil en intellectuele kennis.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Het is heel veel wat je samengevat noemt. Maar het is wel waar.

Ik zie -terug lezende- dat 'loslaten' ook multi-interpretabel is.
Eerst moeten subject en object (ik en de ander) elkaar tegen komen.
Ik hanteer strikt de regels van de forumbaas: zelfkennis gebeurd in de praktijk in je uppie.

Dat 'loslaten' kan men ook trachten te bewerkstelligen in een meditatie en dat is niet wat ik bedoel.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Bij mij werkt het zo.

Ook dat!! Het gebeurt in je uppie. Zonder afleiding of vlucht. Dan naar de eerst opgedane prikken tussen subject en object. *

Via meditatie , ik heb dit vaker gehoord. Bij mij is dat niet zo.

Meditatie is i.m.o. een willen bereiken van een geestelijke toestand.

In zelfkennis-in-de-praktijk gebeurd dat juist door de terugname van het subject. Daarnaast komt er bij zelfkennis-in-de-praktijk veel secundaire, anekdotische ervaring vrij. Het 'hoe' je ergens komt.

Vroeger op school moesten we wel eens een kladblaadje inleveren om aan te tonen 'hoe' we een berekening hadden gemaakt. Dat was van belang. Dat is bij zelfkennis idem dito: weten 'hoe' je tot een bepaalde uitkomst bent gekomen, het verband zien.

[Darsho]

We moeten Waarheid vinden, daarvoor dient het zelf eindeloos te worden onderzocht, we moeten het zelf controleren op 'iemand'.
Als we (hard) werkend ontdekt hebben dat er niemand is mogen we lachen.
Hup met de doelstelling van het forum dus...

Diepgaand onderzoek naar het bestaan van 'ik'.
Wat 'ik' via zelfonderzoek ont'dekt heb is dat de werkelijkheid zoals 'ik' die ken als zodanig niet bestaat, dat alles wat ik zie en rondom mij gebeurt geen realiteitswaarde heeft. De 'ik' staat tussen aanhalingstekens omdat de 'ik' evenmin bestaat. Wat we met z'n allen doen is 'geloven' dat het 'ik' bestaat, het heeft een leven in onze hersenen als gedachte en vervolgens bevestigen we elkaar in het bestaan er van. Als je hebt doorzien sla je steil achterover over de absurditeit. Bij Buddha voltrok zich dat in een enorme lachbui.

Omgekeerde bewijslast.
Het vreemde is dat het een omgekeerde bewijslast vraagt want het is heel makkelijk te geloven dat ik besta maar het is nauwelijks te geloven dat ik niet besta. Het bewijs wél te bestaan wordt namelijk continu geleverd en naar het bewijs niet te bestaan moet, hoe vreemd dat ook klinkt en is, diep worden gegraven. Niettemin is het aan eenieder dat, middels zelfonderzoek, uit te vinden want het als idee omarmen brengt je niets.

https://www.waarheidvinding.nl/homepage/index.php

[Sam]

En ook dit

Laat onverlet dat het niet zomaar wat vrijblijvend lezen betreft maar gedegen onderzoeken van iedere gedachte op waarheid en dat is hard werken. Echter ook hier tref je flierefluiters van de makkelijke weg die denken het te weten door de vele boeken die ze er op nageslagen hebben en zo werkt dat dus niet.

https://www.waarheidvinding.nl/homepage/index.php