Ego'loos bestaan, kan dat?

[Ben]

In mijn bevinding kan dat.
Door te ont'dekken waar absoluut geen weerstand meer is.
Dan verloopt de veranderlijkheid van gedrag, gevoelens , gedachten en beschouwelijkheid op een geheel andere wijze dan waneer ego belang die hoedanigheden bepaald.
Ik ervaar/beleef het als een toegankelijkheid zijn' die geen toegankelijkheid verwacht. Daarbij lijkt het vermogen tot gevoelsmatige empatie een stroperig surogaat t.o.v de zeer subtiele toegankelijkheid als beleving, en is het welhaast onmogelijk dat ego belang zich daarin kan behouden.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

In mijn bevinding kan dat.
Door te ont'dekken waar absoluut geen weerstand meer is.
Dan verloopt de veranderlijkheid van gedrag, gevoelens , gedachten en beschouwelijkheid op een geheel andere wijze dan waneer ego belang die hoedanigheden bepaald.
Ik ervaar/beleef het als een toegankelijkheid zijn' die geen toegankelijkheid verwacht. Daarbij lijkt het vermogen tot gevoelsmatige empatie een stroperig surogaat t.o.v de zeer subtiele toegankelijkheid als beleving, en is het welhaast onmogelijk dat ego belang zich daarin kan behouden.

Heb ook altijd gedacht dat het niet kan, maar het kan wel. Om te (over)leven heb je ook nog je natuurlijke instincten. Verder volledige overgave aan wat er gebeurt, gaat dat niet in een vloeiende beweging (en/of moet je erover nadenken) zie je ook meteen waar je (ego)knelpunten liggen. Hoe minder (mentale) weerstand hoe minder ego en vice versa.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Heb ook altijd gedacht dat het niet kan, maar het kan wel. Om te (over)leven heb je ook nog je natuurlijke instincten. Verder volledige overgave aan wat er gebeurt, gaat dat niet in een vloeiende beweging (en/of moet je erover nadenken) zie je ook meteen waar je (ego)knelpunten liggen. Hoe minder (mentale) weerstand hoe minder ego en vice versa.

Kun je ook duiden hoe die mentale/gevoels weerstand zich voed, waardoor het ogenschijnlijk als 'juist' wordt ervaren dat die weerstand er is? Maw, hoe echt' is ego als gegeven?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Kun je ook duiden hoe die mentale/gevoels weerstand zich voed, waardoor het ogenschijnlijk als 'juist' wordt ervaren dat die weerstand er is? Maw, hoe echt' is ego als gegeven?

Hoe echt? Wat is echt eigenlijk? Is echt alleen maar dat wat niet vergankelijk is of ook dat wat je zelf schept qua gedachten en geloof en identificatie. Is dat niet ook weer een soort van illusie? De vorm is de buitenkant, als je die alleen maar ziet mis je de kern. Alleen de buitenkant is vergankelijk en veranderlijk maar daarom niet minder echt. Zoals de boom een "echte" expressie is van bewustzijn en toch ooit ook weer verdwenen. Is die daarom minder echt?
Als alles werkelijk een is kan niet iets niet echt zijn. Zelfs al is het vergankelijk.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Hoe echt? Wat is echt eigenlijk? Is echt alleen maar dat wat niet vergankelijk is of ook dat wat je zelf schept qua gedachten en geloof en identificatie. Is dat niet ook weer een soort van illusie? De vorm is de buitenkant, als je die alleen maar ziet mis je de kern. Alleen de buitenkant is vergankelijk en veranderlijk maar daarom niet minder echt. Zoals de boom een "echte" expressie is van bewustzijn en toch ooit ook weer verdwenen. Is die daarom minder echt?
Als alles werkelijk een is kan niet iets niet echt zijn. Zelfs al is het vergankelijk.

Het is toch niet omdat iets vergankelijk is dat het op een bepaald ogenblik niet echt kan bestaan? Voor mij is de kern van het ontdekken van de illusie dat op een ogenblik dat men zijn gevoelens tot op het bot ontleedt, zijn ego tot het bot ontleedt dat men tot de conclusie komt dat er in feiten in de kern niets is; dat die gevoelens, dat ego op lucht gefundeerd waren en zijn. Maar zo lang ik in mijn lichaam hier vertoef, ben ik geen verschijning; zoals een boom zo lang hij niet in stukken gezaagd is of totaal vermolmd is een boom blijft en echt bestaat.
Of zie ik het zoals altijd nog verkeerd in waarheidvinding?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar zo lang ik in mijn lichaam hier vertoef, ben ik geen verschijning; zoals een boom zo lang hij niet in stukken gezaagd is of totaal vermolmd is een boom blijft en echt bestaat.
Of zie ik het zoals altijd nog verkeerd in waarheidvinding?

Alles wat we kunnen waarnemen heeft een eigenschap en dat is dat het voortdurend aan verandering onderhevig is. Dat geldt voor jou zowel als voor een boom. En alles wat voortdurend verandert dat noemen we een verschijnsel.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het is toch niet omdat iets vergankelijk is dat het op een bepaald ogenblik niet echt kan bestaan? Voor mij is de kern van het ontdekken van de illusie dat op een ogenblik dat men zijn gevoelens tot op het bot ontleedt, zijn ego tot het bot ontleedt dat men tot de conclusie komt dat er in feiten in de kern niets is; dat die gevoelens, dat ego op lucht gefundeerd waren en zijn. Maar zo lang ik in mijn lichaam hier vertoef, ben ik geen verschijning; zoals een boom zo lang hij niet in stukken gezaagd is of totaal vermolmd is een boom blijft en echt bestaat.
Of zie ik het zoals altijd nog verkeerd in waarheidvinding?

Lichaam en geest verschijnen in Bewustzijn. Daarmee bestaan ze ( en zijn dus echt) als uitdrukking van dat Bewustzijn. Maar net zoals ze verschijnen in Bewustzijn, verdwijnen ze ook weer in Bewustzijn, zoals bv in diepe slaap. Bewustzijn is de enige constante, niet de verschijnselen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het is toch niet omdat iets vergankelijk is dat het op een bepaald ogenblik niet echt kan bestaan? Voor mij is de kern van het ontdekken van de illusie dat op een ogenblik dat men zijn gevoelens tot op het bot ontleedt, zijn ego tot het bot ontleedt dat men tot de conclusie komt dat er in feiten in de kern niets is; dat die gevoelens, dat ego op lucht gefundeerd waren en zijn. Maar zo lang ik in mijn lichaam hier vertoef, ben ik geen verschijning; zoals een boom zo lang hij niet in stukken gezaagd is of totaal vermolmd is een boom blijft en echt bestaat.Of zie ik het zoals altijd nog verkeerd in waarheidvinding?

Verkeerd? Alles wat beoordeeld wordt is persoonlijk en niet alomvattend als je uit moet gaan vanuit een observerend bewustzijn waar geen persoonlijke mening meer ten grondslag ligt. Kun je de vraag zo ook zelf beantwoorden?

Ik geloof niet dat ook maar iets op niets is gebaseerd, niets in die zin van echt niets en gebakken lucht en luchtledigheid. Wat ik wel weet is dat al deze dingen steeds transparenter worden en een keer ingezien oplossen oftwel de juiste plaats toebedeeld krijgen zolang dat nodig is voor het ervaren van wat bewustzijn drijft. Al maanden lang verblijvend in de stilte heb ik nog nooit zoveel volheid van de allesomvattende aanwezigheid in dit zogenaamde Niets ervaren. Ervaren is niet het goede woord, opgezogen treft het net iets beter. In die zin van ik ben er wel maar ik ben er ook niet (meer).

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Hoe echt? Wat is echt eigenlijk? Is echt alleen maar dat wat niet vergankelijk is of ook dat wat je zelf schept qua gedachten en geloof en identificatie. Is dat niet ook weer een soort van illusie? De vorm is de buitenkant, als je die alleen maar ziet mis je de kern. Alleen de buitenkant is vergankelijk en veranderlijk maar daarom niet minder echt. Zoals de boom een "echte" expressie is van bewustzijn en toch ooit ook weer verdwenen. Is die daarom minder echt?
Als alles werkelijk een is kan niet iets niet echt zijn. Zelfs al is het vergankelijk.

Maar als dat zo is dan kan de 'echtheid' van ego alleen maar indirect zijn, omdat het afhankelijk is van de constatering dat het vorm' of contouren heeft.
In mijn bevinding verdwijnt de hoedanigheid en eigenschap van ego(Vasthouden/tegenhouden) als wordt gezien dat de echtheid ervan gebaseerd is op aannames. Maw, ego heeft van zichzelf geen oorzakelijke 'echtheid' en is dientengevolge altijd afhankelijk van aannames om zich ogenschijnlijk te kunnen profileren als 'echt'.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Maar als dat zo is dan kan de 'echtheid' van ego alleen maar indirect zijn, omdat het afhankelijk is van de constatering dat het vorm' of contouren heeft.
In mijn bevinding verdwijnt de hoedanigheid en eigenschap van ego(Vasthouden/tegenhouden) als wordt gezien dat de echtheid ervan gebaseerd is op aannames. Maw, ego heeft van zichzelf geen oorzakelijke 'echtheid' en is dientengevolge altijd afhankelijk van aannames om zich ogenschijnlijk te kunnen profileren als 'echt'.

Indirect, goede beschrijving idd. Alles komt uiteindelijk voort uit wat vormloos is en keert daarheen terug. Of niet weten we dat? Misschien gaat het vormen en scheppen eindeloos verder in hogere en ijlere dimensies? Al dan niet totdat de circel rond is.