Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

[Aart]

Mirror - Bruno Mars & Lil Wayne (Jason Chen x MarsRaps x NineDiamond).

Mirror - Lil Wayne cover - Beth.

Mirror - Lil Wayne ft. Bruno Mars Lyrics.




Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

Kijk eens goed.

Wat zie je?

[Aart]

Tuurlijk ben ik gelijk ook eens goed gaan kijken.

Begint er iets in de spiegel het volgende liedje te zingen.

Now you are somebody that I used to know.

Nou, ik voelde me behoorlijk, ja wat voelde/bedacht ik eigenlijk.

Ik ga dat eens dieper voelen.

[Mihaela]

Een paar jaar geleden deed ik dat heel vaak, bewust in de spiegel kijken, met het doel om gebieden in mezelf te verkennen.
Het gebeurde vaak dat de energie in mijn ogen veranderde, met het gevolg dat mijn hele uitstraling veranderde.
Er waren er vooral twee 'gezichten' die duidelijk zich onderscheiden.
Een gezicht was heel licht en Engelachtig, en het andere was donker, duister en angstig, of beter gezegd beangstigend.
Wat het verschil maakte was mijn blik, en hoe mijn ogen uitstraalde, en de energie dat daaruit kwam.
Bij de lichte uitstraling, werd mijn hele gezicht zacht en mooi en vooral rustgevend en voor mij voelde dat als gewenst, het gaf me energie.
Het andere gezicht, het donkere blik en duister, werd mijn gezicht ook zo.. ...het deed me aan de dood denken.

Soms had ik geen contact met mijn ogen, en dan ineens glinsterde er iets, en ik voelde gelijk een soort van verbinding, waar bij mijn maag ook warm werd, en voelde me als net 'gewekt'.
Het kon soms dat ik me heel moe voelde, en na zo een moment van 'contact' me ineens heel fit voelde, alsof ik net wakker was, als naar een nacht goed geslapen te hebben.
De laatste tijd merk ik dat ik het geduld niet meer op kan brengen. Het komt ook volgens mij omdat ik veel dieper in het duistere ben de laatste twee jaar.

Soms lijk het alsof dit van groot belang voor mij is, het duistere in mezelf verkennen, het glas half leeg voluit in duiken.. Soms vrees ik dat ik daarin verdrink.

Alsnog, weet ik dat het andere ook aanwezig is, en tijd zou het leren...

[Esradha]

Soms lijk het alsof dit van groot belang voor mij is, het duistere in mezelf verkennen, het glas half leeg voluit in duiken.. Soms vrees ik dat ik daarin verdrink.

Giet het glas helemaal leeg. Dan is het nog meer duister en kun je niet meer verdrinken WiNk.

Je lijkt soms dat duistere ook te koesteren. Wat biedt het je?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Giet het glas helemaal leeg. Dan is het nog meer duister en kun je niet meer verdrinken WiNk.

Je lijkt soms dat duistere ook te koesteren. Wat biedt het je?

Mogelijk is het een als grap bedoeld, het helemaal leeg gieten. Maar uiteraard, als ik de controle los zou gaan laten, en mijn diepste angst toe zou laten, dus allen hoop opgeven, zou is ondervinden dat er niets is wat verdrinken kan. Maar de controle is bij mij nog steeds een issue, die wel minder en minder sterk speelt, maar alsnog..

Dat boven, antwoord het voor mij je vraag, het is niet zo zeer wat het mij biedt, maar waar ben ik dan bang van?
Er is steeds iets wat me weerhoudt.. Soms laat ik dat los, en proef ik voor heel even de vrijheid dat ik ben, en dan ontstaat er weer iets in mijn beleving, en ervaar ik afgescheidenheid van dat wat ik werkelijk ben.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Een paar jaar geleden deed ik dat heel vaak, bewust in de spiegel kijken, met het doel om gebieden in mezelf te verkennen.
Het gebeurde vaak dat de energie in mijn ogen veranderde, met het gevolg dat mijn hele uitstraling veranderde.
Er waren er vooral twee 'gezichten' die duidelijk zich onderscheiden.
Een gezicht was heel licht en Engelachtig, en het andere was donker, duister en angstig, of beter gezegd beangstigend.
Wat het verschil maakte was mijn blik, en hoe mijn ogen uitstraalde, en de energie dat daaruit kwam.
Bij de lichte uitstraling, werd mijn hele gezicht zacht en mooi en vooral rustgevend en voor mij voelde dat als gewenst, het gaf me energie.
Het andere gezicht, het donkere blik en duister, werd mijn gezicht ook zo.. ...het deed me aan de dood denken.

Soms had ik geen contact met mijn ogen, en dan ineens glinsterde er iets, en ik voelde gelijk een soort van verbinding, waar bij mijn maag ook warm werd, en voelde me als net 'gewekt'.
Het kon soms dat ik me heel moe voelde, en na zo een moment van 'contact' me ineens heel fit voelde, alsof ik net wakker was, als naar een nacht goed geslapen te hebben.
De laatste tijd merk ik dat ik het geduld niet meer op kan brengen. Het komt ook volgens mij omdat ik veel dieper in het duistere ben de laatste twee jaar.

Soms lijk het alsof dit van groot belang voor mij is, het duistere in mezelf verkennen, het glas half leeg voluit in duiken.. Soms vrees ik dat ik daarin verdrink.

Alsnog, weet ik dat het andere ook aanwezig is, en tijd zou het leren...

Beste Mihaela, zien is grijpen en het is bijzonder. Bijna en je was erin geslaagd om zien te grijpen.
Je weet al dat het een gevoel is.
Dat gevoel grijpen en je erin laten dragen is als ?vliegen?, is het verhaal dromen dat als gelegenheid komt aanwaaien.

In wat je schrijft is nog veel staren, kijken naar het veranderen van de beelden, de twee gezichten die je ziet en je daaraan vastkleeft met je blik.

Soms had ik geen contact met mijn ogen, en dan ineens glinsterde er iets, en ik voelde gelijk een soort van verbinding, waar bij mijn maag ook warm werd, en voelde me als net 'gewekt'.

Dat is het moment ! Weet je nog dat wij het laatst hadden over ?verstijfd zijn?. Toen zei je dat het een moment van angst was en ik zei dat het dat niet was; geen angst maar de aanblik van het zien, die naaktheid van wat is.
Met die aanblik schuiven is grijpen van zien. Het is met dat gevoel meegaande zijn en tussen de twee gezichten verdwijnen in wat je ziet.
Dat verdwijnen, is het verdwijnen van het ik. Als ik zie en droom kan mijn ik niet daar zijn waar ik ben. Ik ben dan droom, de ziener van verhaal.

Ogenblik-sem zegt: er is niemand, alles gebeurt uit zichzelf. Maar dat is geen zien, zoiets zeggen, dat is een zoveelste keer twee gezichten zien.
Sagnaar zegt: het Opmerken is Duidelijkheid. Maar dat is geen zien, zoiets zeggen, dat is een zoveelste keer twee gezichten zien.
Aart zegt: er is een dieper voelen. Maar dat is geen zien, zoiets zeggen, dat is een zoveelste keer twee gezichten zien.
Maria zegt: wij zijn verhaal. En dat is zien, zoiets zeggen, dat is tussen de twee gezichten de eenheid zien.

[Aart]

Sta ik me net te scheren (het gezicht) begint het spiegelbeeld dit lied te zingen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

(het gezicht)

Heyy Aart,. Ik zou je nog wat vragen stellen maar toen vond ik je minder interessant dan anderen,en liet je links liggen.. nu ik heb niemand meer te typen, dus vraag je weer wat..

Aart, waarom typ jij op dit forum? Wat voegt het forum jou toe?

Is het dat je iets wilt delen?
Is het dat je iets bij wilt dragen?
Is het dat je iets leert van de medeleden hier?
Is het dat je je verveelt thuis, en dit forum leidt je een beetje af?

wat is dat wat je doet schrijven hier?

een lieve groet
Mihaela

ps. ik slijm een beetje, want ik heb aandacht nodig..

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Mirror - Bruno Mars & Lil Wayne (Jason Chen x MarsRaps x NineDiamond).

Mirror - Lil Wayne cover - Beth.

Mirror - Lil Wayne ft. Bruno Mars Lyrics.




Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

Kijk eens goed.

Wat zie je?

"Eenbeeld" in de spiegel.
Oftewel een van de vele beelden opgelost maar nog herkenbaar in de spiegel. (ene).

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

"Eenbeeld" in de spiegel.
Oftewel een van de vele beelden opgelost maar nog herkenbaar in de spiegel. (ene).

De rationele beleving ga ik steeds meer voorbij. Voor een groot gedeelte was dat al zo maar het voelt alsof het nu los komt. Als een druppel water die mee zwemt in de oceaan en zich steeds minder af te vragen wat ik hier doe en met welke zin. En meegaat met de stroom. En zich steeds meer bewust wordt, hey ik ben zelf de oceaan, i.p.v. dat alleen maar te denken.

Waar bewust of onbewust nog niet voel ik ook nog de knelling. Maar ik maak mij daar geen zorgen meer over, omdat het op een gegeven moment dat punt ook voorbij zal gaan. Al weet ik verder niks, dit is wat ik zeker weet en altijd heb geweten. En wat nu gebeurt. Wel apart. Het alomvattende zal er altijd doorheensijpelen totdat het in volle glorie zal verschijnen in heel je leven. Het dringt steeds meer door en maakt dat ik steeds meer ben zonder te moeten weten hoe of wat.

Momenteel vind er bij mij een zuivering n.a.v. een laatste gebeurtenis, die de emoties laten opkomen en dan in het niets verdwijnen. Dat proces zal doorgaan, al was het begin er al heel lang geleden in gang gezet. Een tijd(je) zal het nog duren, ondanks dat het lijkt alsof alles is opgelost. Of het dat is zal blijken, ik laat het allemaal toe. De enige wrijving die k nu nog voel is met mijn eigen gedachte en het gevoel wat het geeft. Juist een situatie welke volledig ontspant werkt in de hand dat ik daarvoor nu wel de ruimte durf te nemen. En neemt gelijktijdig ook alles andere mee wat er nog wel zit. Gaandeweg los je op zonder ook nog maar iets te moeten. Of te moeten verdoezelen. Een bijzondere gewaarwording.