Advaita - mijn visie

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Frog

Dat KAN zomaar.

Je zou kunnen leren begrijpen.
Voorwaarde is je vooropgezette ideeën los te laten.
Dat verklaar dat je natuur wel als Bewustzijn kunt ontvangen, daar heb je geen ideeën over.

[Frog]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat verklaar dat je natuur wel als Bewustzijn kunt ontvangen, daar heb je geen ideeën over.

Nog Een keer.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nogmaals Bewustzijn herkend bewustzijn en dan is iedere uitleg overbodig.

Oorspronkelijk geplaatst door Frog

Dat heb ik ook in en met de natuur.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat verklaar dat je natuur wel als Bewustzijn kunt ontvangen, daar heb je geen ideeën over.

.... (need I say more ?)

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Frog

Nog Een keer.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Voila de teneur ook van dit forum, niemand die er blijk van geeft de onderste steen boven te willen krijgen. Draadjes met zelfverheerlijking vol schrijven en met een vlotte babbel de indruk wekken Bewustzijn zelve te zijn. Er is maar een weg onderzoek je aannames op Waarheid.

In advaita (niet tweeheid) zijnde nondualiteit zijn binnen de al eeuwenoude traditie van de Upanishads van neti neti (niet dit noch dat) verschillende richtingen tot ontwikkeling gekomen. De meest bekende is de Advaita Vedānta, een filosofisch-religieuze onderschool binnen de Vedanta die een puur monistische of nondualistische manier van denken vertegenwoordigd.

Vlgs Wikipedia ligt aan de advaita vedanta de jnana yoga oftewel de kennisyoga of eenwording door kennis ten grondslag. Het zou door onderwijzen van de ware aard van atman (Bewustzijn) mogelijk zijn tot zelfverwerkelijking te komen. Dat lijkt me overigens nogal moeilijk onderwijzen omdat de ware aard van Bewustzijn niet bekend is. Maar er staat bij de ware aard van atman 'het zelf ontdaan van alle illusies omtrent de eigen aard' en de illusie rond de eigen aard is natuurlijk wel degelijk te onderzoeken en te ont'doen.

Dus ontdoe je van de illusie, oftewel ont'dek Waarheid door je aangenomen waarheid daarvan te scheiden (weg met de eigen waarheid) en kom tot zelfverwerkelijking of realisatie van Waarheid. Dat is ook hetgeen ik mij hier zie zeggen. Maar dat komen tot zelfverwerkelijking door kennisoverdracht, zoals het er feitelijk zonder die toelichting staat, dat zie ik helemaal niet zitten.

Kennis is van hetzelfde materiaal als hetgeen waaruit je al bestaat, het zijn gedachten. Dus je gaat het denken de regie in handen geven om tot vernietiging van zichzelf te komen zeg maar. Daarom hoor je ook steeds zeggen dat het niks helpt er niks gedaan kan worden. Ja dank je de koekoek als denken de regie over het al dan niet vasthouden van de eigen ideeën gekregen heeft.

In de advaitavada wordt, net als in de boeddhistische shunyavada, de relatieve werkelijkheid, de scheiding tussen het eigen bewustzijn en het kosmisch bewustzijn ontkend en wordt alleen de absolute werkelijkheid als waarheid erkend (puur monisme).

Het is zo dat wanneer realisatie heeft plaats gevonden er geen absolute werkelijkheid meer blijkt te zijn, het is een vermeende werkelijkheid geworden. Er is alleen absolute Waarheid oftewel Bewustzijn. Niettemin is het om tot zo'n realisatie te komen zinnig om deze scheiding tijdelijk even kunstmatig aan te brengen, we hebben het onderscheid en de ervaring nog nodig.

Dit in tegenstelling tot de dvaitadvaitavada (het dualistisch non-dualisme), waar de relatieve werkelijkheid van het individuele bewustzijn wel wordt erkend als een tijdelijke toestand tot aan de vereniging met het kosmische bewustzijn (tijdelijk dualisme of neutraal monisme).

Dit is wijs, gooi het kind niet met het badwater weg, gebruik de instrumenten die je ter beschikking staan.

Bij de eveneens neutraal monistische advaitadvaitadvaitavada (het non-dualistisch dualistisch non-dualisme) gaat men ook uit van een tijdelijk dualisme, maar wordt tevens erkend dat de ziel is voortgekomen uit het kosmisch bewustzijn (uit non-dualiteit).

Tja dat kan, het is echter niet raadzaam om in een spijkerhard niet ontziend onderzoek naar je ware aard al een ziel mee te brengen, ten aanzien waarvan nauwelijks iets valt te bewijzen.

[Rennie]

Bron.

Gevonden op internet, Volker is Volker Hinten en heeft een site Advaitaweb waar veel over Alexander Smit is te vinden. Onder andere opnamen van satsangs van Alexander.

Advaita Vedanta is te beschouwen als een tijdloze bevrijdingsleer. De filosofische bron van deze leer worden de Upanishaden genoemd. De oudst bekende, op schrift gestelde Upanishaden, dateren van ongeveer de 8e tot de 6e eeuw voor Christus. Upanishaden zijn eigenlijk te beschouwen als een soort van notulen die werden bijgehouden over bijeenkomsten van esoterische scholen rondom een leraar.

Deze bijeenkomsten waren vertrouwelijk en geheim.

Ongeveer de 8e eeuw na Christus heeft Shankara deze geheime leer van Advaita Vedanta als het ware opnieuw bewerkt waardoor het meer toegankelijk werd voor de zoeker naar waarheid. De traditie die daaruit ontstond is dat de leer wordt overgebracht van vader op zoon maar moet in deze context gelezen worden als degene die heeft begrepen geeft onderricht vanuit dat begrip aan degene die dat begrip deelachtig wil worden. De leerling die zelf doordringt tot dat begrip is vanaf dat moment leerling-af. Niet veel anders dan zoals het hoort toe te gaan bij het verkrijgen van een vakdiploma.

De kern van deze leer is de verwijzing naar non-dualiteit. De term non dualiteit verwijst op zijn beurt weer naar dat waarin en waardoor alle objecten verschijnen, tot wasdom komen, en weer sterven. Waarin en waardoor tegendelen hun eeuwige, cirkelende dans uitvoeren als schepper ?n vernietiger.

Belangwekkend in deze leer is dat wij als mens niet worden beschouwd als een afgescheiden entiteit die in deze cirkelende dans van schepping en vernietiging wordt geworpen door een of andere godheid, die wij schatplichtig zijn, - maar ten diepste juist datgene zijn waarin deze dans van dualiteit wordt gedanst. Dat dit weten, (je dus realiseren dat je dat bent) het een en ander kan impliceren in het dagelijkse leven en onze kijk daarop, is iets waarover Volker graag met u van gedachten zal wisselen.