Het onpersoonlijke leven

[Mihaela]

Ik las jaren geleden een boek.
Het boek heet : ''Het onpersoonlijke leven''- auteur anoniem.
Het boek vond ik toen inspirerend, mystiek.
Tijdens het lezen had ik regelmatig ervaringen die ik nu mystiek zou kunnen noemen, of momenten van verlichting. spontaan opgetild voelen.
Wat ik toen had, met de meeste inspirerende boeken, was het gevoel dat er een onoverbrugbare afstand was tussen het gevoel dat ik had tijdens het lezen, en hoe ik verder mijn leven vervolgens beleefde.

Nu lees ik het boekje weer. Ik zie hoe mijn denken/beleven nu versimpeld is.
Wat mij opvalt is dat er geen sprake meer is van grote verschillen in beleving.
Het gevoel van vroeger ervaar ik nog steeds, maar dat zonder 'opgetild' te worden.
Het is namelijk niet meer nodig om opgetild te worden, ik verkeer niet meer in 'onbewustheid'.
Ik ervaar geen grote angst meer voor het onbekende, en daardoor geen mystieke momenten die mij direct daaruit optillen..
Desalniettemin, herken is nog steeds iets, wat toen voor mij als een Nirvana gevoel overkwam, en die ik nu een levende stilte zou kunnen noemen.
De eenvoud,en er geen filosofietjes aan verbinden, maar simpelweg bewust zijn van wat ik ben, dringt er door..

Mijn 'gehecht zijn aan mijn persoonlijke identiteit' is er nog. Omdat ik me daar bewust van ben, is er vervolgens geen schokkend proces meer met ups en downs, maar wel een 'bewust aanschouwen', niet ontkennen...

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Mijn 'gehecht zijn aan mijn persoonlijke identiteit' is er nog. Omdat ik me daar bewust van ben, is er vervolgens geen schokkend proces meer met ups en downs, maar wel een 'bewust aanschouwen', niet ontkennen...

Prima.
Ervaar je met momenten ook innerlijke vrede, ondanks je beruchte furieuze Roemeense uitspattingen op dit forum?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ervaar je met momenten ook innerlijke vrede, ondanks je beruchte furieuze Roemeense uitspattingen op dit forum?

Met momenten, uiteraard!!
Het gaat namelijk om 'onophoudelijk in het moment zijn' wat gemist wordt.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Mijn 'gehecht zijn aan mijn persoonlijke identiteit' is er nog. Omdat ik me daar bewust van ben, is er vervolgens geen schokkend proces meer met ups en downs, maar wel een 'bewust aanschouwen', niet ontkennen...

Wat maakt dan zo een groot verschil tussen nu en vroeger dan?
Vroeger was ik ervan overtuigd dat ik mijn persoonlijke identiteit was, en nu besef ik dat ik eraan gehecht ben.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het gaat namelijk om 'onophoudelijk in het moment zijn' wat gemist wordt.

Onophoudelijk innerlijke vrede ervaren, is dat wat je bedoelt met onophoudelijk in het moment zijn?
Dat is voor mij niet meer weggelegd in dit leven hoor. Daar is mijn mind een leven lang te dol voor gedraaid.

Heb je al gezien wat ik over Diederik Wolsak schreef? Indien niet, zie mijn los bericht.

Ik herken me zo sterk in hem.
Hij heeft letterlijk in een Japans concentratie kamp gezeten als kind. Ik heb volgens mijn ziener tot mijn 12ste in een emotioneel concentratie kamp gezeten. Dat heeft zijn gevolgen.
Onophoudelijk innerlijke vrede ervaren kan hij ook niet meer. To fucked up. Maar hij werkt eraan zoveel hij kan.

Dus ik heb nu steun in Diederik Wolsak. Ik ga zijn 6 stappen plan naar vrijheid (link) intens bestuderen.
Het cursus in wonderen boek ga ik niet opnieuw kopen, dat heb ik 6 jaar geleden , na 20 jaar in mijn bezit gehad te hebben, weggegeven omdat ik wat erin staat ervaar als een stadhuistaal dewelke ondoordringbaar is voor mij.
Net als het als van ander begin gedegen zelfonderzoek gezeik van de drie-koningen op dit forum.
Ze kunnen de pot op met hun gedegen zelfonderzoek in de onderbroek gezever!

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

...en nu besef ik dat ik eraan gehecht ben.

Ik mijn geval zou ik zeggen dat ik er aan verslaafd ben. Verslaafd aan de slachtoffer rol. Nu zijn er ook maar ongeveer 7 miljard medemensen met dezelfde verslaving... dus ik ben niet alleen.

Bij het handje vol uitzonderingen, laat ons ze gemakshalve verlichten noemen, horen vanzelfsprekend de drie-koningen op dit forum.
Althans volgens hun eigen beweringen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Onophoudelijk innerlijke vrede ervaren, is dat wat je bedoelt met onophoudelijk in het moment zijn?
Dat is voor mij niet meer weggelegd in dit leven hoor. Daar is mijn mind een leven lang te dol voor gedraaid.

Je hebt het al eerder gezegd dat dit niet meer voor jou weggelegd is. Vervolgens doe je wel B.K bestuderen, en nu zeg je dat je Di. Wol ga bestuderen.
Als je gelooft dat het niet meer mogelijk is, waarom alsnog eraan werken? Is het pure overlevingsdrang, of de poging om alsnog zo dichtbij mogelijk te geraken? Ik ben benieuwd wat jou beweegt..


Heb je een gediagnosticeerde (herkende)psychische aandoening?

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Diederik Wolsak

Ik 'hoor' zijn naam voor het eerst...

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik herken me zo sterk in hem..
Hij heeft letterlijk in een Japans concentratie kamp gezeten als kind. Ik heb volgens mijn ziener tot mijn 12ste in een emotioneel concentratie kamp gezeten. Dat heeft zijn gevolgen..

Ik heb ook emotionele nabijheid/warmte moeten missen in mijn jeugd, en ben opgegroeid in een 'rumoerige' omgeving, zonder mijn ouders.
Tegelijkertijd heb ik gelukkig toch nog de mogelijkheid gehad om te leren/studeren, en heb ik veel kunnen sporten. Ik deed dat als levensuiting, veel rennen, turnen.
Het was een energie die het meest tot rust kwam als ik sportte.
Ik was altijd aan het rennen en schoppen tegen een bal, als er een was. Als er geen bal was, schopte ik alsnog..

Als ik op terug kijk, heeft het vele sporten mij veel (geluks-stofjes)adrenaline bezorgd, waardoor ik grotendeels een gelukkig(beter gezegd gezond) kind/adolescent was. Veel van de kinderen in mijn omgeving waren suf, triestig, en konden niet zo goed leren.
Dit allemaal uit gemis aan ouderlijke aandacht/geborgenheid, .
De triestheid, en het gevoel van onveilig voelen, heb ik wel op mijn dertigste 'opgepakt'.
Stiekem ben ik trots op dat jonge Miha die het (onbewust) zo geregeld heeft. Soms verwonder ik me om de menselijke psyche..

Ergens begrijp ik, en kan ik me er deels in vinden, als je zegt dat zo een emotioneel gemis, en een traumatisch verleden, niet meer te genezen is, en toch merk ik bij mezelf dat ik altijd een soort van overtuiging/impuls heb, die mij zegt dat ik dat wel kan!
Soms is er wel de gedachte dat het mij, mogelijk, niet zou gaan lukken. Als dat zo is, dan is dat zo, maar het is maar 1 tel nodig om erin 'te huppelen', en dan is er alleen maar een onophoudelijk verstilt moment...
Vrede.

Ja joh, het is mogelijk, waarom niet?

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Onophoudelijk innerlijke vrede ervaren kan hij ook niet meer. To fucked up. Maar hij werkt eraan zoveel hij kan..

Ik weet het niet of het echt zo is, of iemand echt to fucked up kan zijn.
Sterke gedachten, maar nog steeds een gedachte...

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Dus ik heb nu steun in Diederik Wolsak. Ik ga zijn 6 stappen plan naar vrijheid (link) intens bestuderen. .

Succes!
Deel gerust wat jouw ondervindingen zijn..
Ik ben benieuwd naar wat Di. Wolsak meegemaakt heeft, en hoe hij nu daar mee omgaat..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik mijn geval zou ik zeggen dat ik er aan verslaafd ben. Verslaafd aan de slachtoffer rol. Nu zijn er ook maar ongeveer 7 miljard medemensen met dezelfde verslaving... dus ik ben niet alleen..

Ik ken de rol goed.
Daarnaast, zijn er ook veel mensen die verlicht zijn geraakt, de rol overstegen, welke rol dan ook.
Ik zeg niet dat het een keuze is, die je met 'je wil' kan maken, maar het is wel een mogelijkheid, voor iedereen...
Ik ga ervoor.. weer, en weer..

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je hebt het al eerder gezegd dat dit niet meer voor jou weggelegd is. Vervolgens doe je wel B.K bestuderen, en nu zeg je dat je Di. Wol ga bestuderen.
Als je gelooft dat het niet meer mogelijk is, waarom alsnog eraan werken? Is het pure overlevingsdrang, of de poging om alsnog zo dichtbij mogelijk te geraken? Ik ben benieuwd wat jou beweegt..

Er moet toch een beter manier zijn, anders had / heeft doorgaan geen zin. Dat realiseerde Diederik Wolsak zich pas op 50 jarige leeftijd na langdurig alcohol en drugs gebruik. Ik al iets langer, maar heb nog steeds de weg niet gevonden, hij blijkbaar wel. Door opnieuw te kiezen en uit de gevangenis van zijn overtuigingen te komen.

Op één of andere miraculeuze ben ik nooit op het pad van drugs en alcohol gekomen, zelfs geen softdrugs of roken. Al was ik 7 jaar geleden wel even op weg met wekelijks een fles wodka en kalmeer pillen in het weekend...
Dat heb ik drie jaar gedaan in combinatie met veel suikerhoudend voedsel tot mijn maag en lever in opstand kwamen.

Nu ben ik weer alleen verslaafd aan liefde en slachtoffer zijn. Zoals heel mijn leven al.
Dat is een ernstige kronkel in het denken van de mens die de norm is op deze planeet maar toch anders moet kunnen. Wat mij beweegt wijt ik aan spirituele lijnen waar ik mee geboren ben. Ik kan dus niet anders dan een uitweg zoeken.

Ik lijd ook al lang aan een collectieve ziekte gekend als doodsdrang.
Dat heb ik zelf 30 jaar geleden al ontdekt via holotropic breathing (rebirthing) en werdt me 7 jaar geleden bevestigd door mijn ziener tijdens zijn afscheid van de mensheid.
Hij zei toen:

Uiteindelijk zou je soms willen kiezen om dood te gaan. Ik heb dat soms al dikwijls gevoeld. Dat is toch een gebrek aan eigenliefde hé. Jij bent een mens die zo veel kan betekenen voor anderen en als het er op aan komt zou je het wagen jezelf te vernietigen. Als je daar bewust van bent, dan ben je uiteindelijk zonder dat je dat weet, uiteindelijk uw eigen grootste tegenstander.

Dus de mens is zelf zijn grootste tegenstander en de neiging tot zelfvernietiging is collectief. Daar moeten we alleen de TV en het nieuws maar voor aanzetten om dat te zien.
Leonard Orr, de grondlegger van Rebirthing introduceerde het begrip 'emotionele energievervuiling'. Hij geloofde dat de doodsdrang en het onbewustzijn van mensen in het algemeen, spiritueel pure mensen kan infecteren.
Zie http://www.spiritualia.be/encyclopedia/rebirthing.html

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Heb je een gediagnosticeerde (herkende)psychische aandoening?

Ja, de diagnose is zelfhaat, angst en schuld, ook gekend als neurotische aandoening. Net als Diederik Wolsak.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik 'hoor' zijn naam voor het eerst...

Ik had er ook nooit van gehoord. Het is dankzij forumlid Alliswell die mij mij in juni 2016 per email schreef:

Waarom ga je niet voor een maand hiernaar toe?

http://www.choose-again.com/home/costa-rica-program

Je hebt het geld.
Je hebt de tijd.
Je hebt niets meer te verliezen.
Je bent op een ander plaats uit het gewone.

Je bent onder mensen die daar ook zijn met in de kern dezelfde problemen. Maar die dit vaak ook als laatste strohalm zien.

Er is hulp die in mij ogen echte hulp bieden waar het probleem is.

De man die het heeft opgericht (Diederik Wolsak , je kan hem googlen en is een Nederlander maar leeft al lang in Canada) antwoordde dit op de vraag wat zijn benadering van de patiënten was :"Zijn we niet allemaal patiënten"?

Alliwell stuurde me toen ook een YouTube filmpje van Diederik Wolsak, wat het verkeerde was voor mij, want ik hoorde alleen maar weer 'ik ben liefde, liefde liefde', en had zoals forumlid Iona genoeg van ACIM'ers en hun liefdesboodschappen, dus haakte ik af op Diederik Wolsak.
Maar vorige week lag ik me te vervelen en kwam via YouTube terecht op een film die ik vandaag ontdekte ooit hier op het forum ook aangehaald was. Zie los bericht van forum forumlid Ogenbliksem.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

...Ik was altijd aan het rennen en schoppen tegen een bal, als er een was. Als er geen bal was, schopte ik alsnog..

Dat schoppen doe je nu nog altijd.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ergens begrijp ik, en kan ik me er deels in vinden, als je zegt dat zo een emotioneel gemis, en een traumatisch verleden, niet meer te genezen is, en toch merk ik bij mezelf dat ik altijd een soort van overtuiging/impuls heb, die mij zegt dat ik dat wel kan!
Soms is er wel de gedachte dat het mij, mogelijk, niet zou gaan lukken. Als dat zo is, dan is dat zo, maar het is maar 1 tel nodig om erin 'te huppelen', en dan is er alleen maar een onophoudelijk verstilt moment...
Vrede.

Ja joh, het is mogelijk, waarom niet?

Het is een kwestie van uit de gevangenis van je overtuigingen zien te komen, wat voor velen een eeuwig durend dagelijks proces is, verslaafd als ze zijn aan denken.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik weet het niet of het echt zo is, of iemand echt to fucked up kan zijn.
Sterke gedachten, maar nog steeds een gedachte...

Wel, als je Diederik Wolsak's interactieve lezingen bekijkt dan leer je dat hij verteld alle dagen meerdere keren terug in die gevangenis te zitten. Het Japans concentratie kamp draagt hij in zijn hoofd mee, maar dat hij ook weer een pad weet hakken in die jungle van overtuigingen. één van zijn meditaties bestaat erin, wanneer zijn neurose weer actief wordt, te zeggen: 'wat ik nu denk is niet waar'. Zo houdt hij zijn gehakte pad in de jungle van zijn denken open, wat een dagelijkse taak is, want anders groeit het weer dicht.
Zie ook Diederik Wolsak > YouTube / What does it mean to be 'stuck' in life?

Dit illustreert hij prachtig allemaal in interactieve lezingen als:

YouTube / Diederik Wolsak - Geen zin meer om je eigen onzin nog langer te geloven? (link)
en
YouTube / Ik verzin dit allemaal zelf (link).

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Succes!
Deel gerust wat jouw ondervindingen zijn..

Merci, maar dit forum is daar niet geschikt voor.
Is al meteen duidelijk aan waar onze Laurens Diederik Wolsak onder plaats: "Niet-forum-gerelateerde onderwerpen".
Zeveraar nummer 2's post zei ook al genoeg.
Zie...

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

DWAALLICHT!

Vlammetjes van verbrandend moerasgas.

Het is nu enkel nog wachten op professor pastoor Lo T. Nowee gelul en het gedegen zelfonderzoek circus als van ander begin is weer op gang.
Daar doe ik niet meer aan mee, ik ben er op uitgekeken.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ben benieuwd naar wat Di. Wolsak meegemaakt heeft, en hoe hij nu daar mee omgaat..

Wel, bekijk zijn interactieve lezingen op YouTube.
Er is verder genoeg over hem te vinden op internet. Zie bv:
https://www.miraclesincontact.nl/nl/...iederik-wolsak

groetjes

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ben benieuwd naar wat Di. Wolsak meegemaakt heeft, en hoe hij nu daar mee omgaat..

Zie daar > YouTube / Choose Again's director Diederik Wolsak tells his personal story.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik ken de rol goed...

Zie > YouTube / Diederik Wolsak About "being a victim".