Kruis dragen

[Esradha]

Ik was vanmiddag in het Mariapark in Meersel-Dreef.
Ik zag een uitspraak, die ik niet goed kan duiden. Misschien kunnen jullie me helpen. Het stond boven een beeld van H.Lidwina, patrones van de zieken.

Draag uw kruis en het kruis zal u dragen.

Het tweede deel van deze zin. Het kruis zal u dragen. Ik heb er net op gegoogled, maar kan er geen uitleg van vinden. Iemand die er meer achtergrond van weet?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik was vanmiddag in het Mariapark in Meersel-Dreef.
Ik zag een uitspraak, die ik niet goed kan duiden. Misschien kunnen jullie me helpen. Het stond boven een beeld van H.Lidwina, patrones van de zieken.

Draag uw kruis en het kruis zal u dragen.

Het tweede deel van deze zin. Het kruis zal u dragen. Ik heb er net op gegoogled, maar kan er geen uitleg van vinden. Iemand die er meer achtergrond van weet?

Voelt voor mij zo alsof het betekent dat je last minder wordt omdat het kruis afwijzen betekent je jezelf nog meer last bezorgt. Het erdoorheen gaan en dit niet afwijzen betekent immers dat je door de last juist ook kunt groeien. En op die manier juist gedragen wordt vanuit je wezen. (god, kosmos, liefde, bewustzijn, hoe je het ook wilt noemen). Zonder het "kruis" had je dit niet eens zo bewust kunnen ervaren. Ik heb het zelf altijd ook zo ervaren, zeker in zeer moeilijke situaties. En daarin voelde ik mij dan idd geborgen, gedragen. Juist doordat ik in zo een situatie beland was.
En ken ook het verschil toen ik ooit het "kruis" niet wenste/durfde te dragen en de afwijzing ervan veel zwaarder was dan het kruis zelf.

En als ik de teksten zo lees over kruis dragen enz. heeft het vooral ook te maken met zelfverloochening. Alsof je je goddelijk wezen (christus ontmoeten) pas kunt ervaren, als je het lijden wat ja als ik mens niet wilt, wel op je neemt. Dat zou wel aan kunnen sluiten op wat ik in de eerste alinea schrijf. Ben benieuwd of je hierin iets ziet.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik was vanmiddag in het Mariapark in Meersel-Dreef.
Ik zag een uitspraak, die ik niet goed kan duiden. Misschien kunnen jullie me helpen. Het stond boven een beeld van H.Lidwina, patrones van de zieken.

Draag uw kruis en het kruis zal u dragen.

Het tweede deel van deze zin. Het kruis zal u dragen. Ik heb er net op gegoogled, maar kan er geen uitleg van vinden. Iemand die er meer achtergrond van weet?

Heeft m.i. te maken met het opnemen van je kruis. Ieder huisje, heeft zijn kruisje.
Door daar innerlijk ja tegen te zeggen, tegen dat wat is, dus je eraan over te geven, zal dat waaraan je je volledig overgeeft, je redden.
Alles wat je volledig accepteert zal je de hoogste vrede geven. Je wordt gedragen.
Innerlijke weigering betekent m.i. een spirituele dood.

in logion 70 zei Jezus:
Als je tevoorschijn brengt wat in je is
zal dat je redden.
Als je niet tevoorschijn brengt wat in je is,
zal het je doden.

De verbinding met je hoogste zelf, zal je redden, je komt in een andere werkelijkheidsbeleving terecht.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Heeft m.i. te maken met het opnemen van je kruis. Ieder huisje, heeft zijn kruisje.
Door daar innerlijk ja tegen te zeggen, tegen dat wat is, dus je eraan over te geven, zal dat waaraan je je volledig overgeeft, je redden.
Alles wat je volledig accepteert zal je de hoogste vrede geven. Je wordt gedragen.
Innerlijke weigering betekent m.i. een spirituele dood.

in logion 70 zei Jezus:
Als je tevoorschijn brengt wat in je is
zal dat je redden.
Als je niet tevoorschijn brengt wat in je is,
zal het je doden.

De verbinding met je hoogste zelf, zal je redden, je komt in een andere werkelijkheidsbeleving terecht.

Zie in jou uitleg wel wat ik ook bedoel, en weer zeg je het veel mooier of in ieder geval to the point. De spirituele dood zou dan op de zelfverloochening kunnen duiden, die je weer terugvind in de christelijke teksten.
Dank je wel!

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Zie in jou uitleg wel wat ik ook bedoel, en weer zeg je het veel mooier of in ieder geval to the point. De spirituele dood zou dan op de zelfverloochening kunnen duiden, die je weer terugvind in de christelijke teksten.
Dank je wel!

Dank je Ulla,
Zelfverloochening zie ik als het tegenovergestelde van weten wie je bent, n.l. je Christelijke natuur erkennen.
Dit i.t.t. de christelijke tradities waar verlplichte zelfvernedering (mea culpa, mea culpa) werd gezien als leegwording. Maar dit is juist het tegendeel van leegwording, het verplichte geloof in een vernederend beeld van de mens.

[Esradha]

Dank je voor jullie reacties. Dat helpt zeker.
Als ik erover google, vind ik inderdaad vooral veel bijbelse teksten.
Die zijn niet altijd gemakkelijk om er zelf nog de kern uit te halen.
Het gaat me niet zozeer om de religieuze betekenissen, maar meer zoals Ulla het bijvoorbeeld in haar eerste alinea omschrijft.

Ik kreeg vanmiddag nog een gebedssnoer van de tien deugden van Maria. Tenminste, google leerde me dat het dat is :-). Het lijkt op een rozenkrans, maar dan in het klein. Met tien kralen. Een oude man in het park gaf me deze in handen. Hij had hem zelf gemaakt. Snoer was gezegend door de pater. 'Om altijd bij me te dragen'. Bijzondere gift..

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik was vanmiddag in het Mariapark in Meersel-Dreef.
Ik zag een uitspraak, die ik niet goed kan duiden. Misschien kunnen jullie me helpen. Het stond boven een beeld van H.Lidwina, patrones van de zieken.

Draag uw kruis en het kruis zal u dragen.

Het tweede deel van deze zin. Het kruis zal u dragen. Ik heb er net op gegoogled, maar kan er geen uitleg van vinden. Iemand die er meer achtergrond van weet?

Ik heb van kleins af aan altijd al iets "gehad" met het kruis?De beelden in mijn hoofd i.v.m. de tocht van Jezus die het zware kruis moest dragen waarop hij een pijnlijke dood zou sterven, raakten mij heel diep in mijn hart. Ook het maken van het kruisteken ("In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, Amen") heeft me steeds weten te intrigeren. Kruisbeeld en kruisteken hadden naar mijn gevoel ergens een verband en ik wilde voor mezelf graag de betekenis daarvan achterhalen. In mijn eigen binnenste vond ik bepaalde antwoorden? Al is dit dus een heel persoonlijke interpretatie, misschien heb je er iets aan.

De verticale lijn van het kruis gaat voor mij om hoofd en hart (de plaatsen die we aanraken bij het uitspreken van ?in de naam van de Vader en de Zoon?). De horizontale lijn ervan (waarbij we eerst de linker- en dan de rechterschouder aanraken) staat voor de dualiteit, de tegenstellingen.

Het kruis staat voor mij tegelijk echter ook voor oneindigheid en grenzeloosheid. De lijnen ervan -van boven naar beneden en van links naar rechts- zouden immers eindeloos kunnen doorgetrokken worden, zonder ooit ergens tot een eindpunt te komen.

?Draag uw kruis? betekent voor mij : aanvaard en vertrouw (ver-draag) dat wat IS zonder verzet, ook al ervaar je twijfel, onzekerheid of angst. Door te luisteren naar en je te laten leiden door de levenskracht die op elk moment door jouw unieke (persoonlijke) kanaal stroomt, ontstaat er een samenwerking (evenwicht) tussen hoofd en hart en worden de tegenstellingen in balans gehouden ten opzichte van elkaar. Het continu vertrouwen op en het volgen van (= overgave aan) die in ieders eigen innerlijk borrelende levenskracht, resulteert volgens mij in ?het kruis zal u dragen?, omdat je je "gedragen" (gesteund) weet/voelt door een nooit eindigende levensstroom.

[Frederiki]

Ken je het verhaal van Liduina van Schiedam?
Wim Zaal heeft er in zijn boek: "Gods onkruid" een heel hoofdstuk aan gewijd. Je vindt er vast wel iets over op het web.

[Esradha]

Ja, ze droeg haar kruis, was dermate vroom en trouw aan God dat ze genezing voor anderen kon bieden en alles vond in haar contact met God. Ze wou niet eens meer beter worden tegen het einde.
Lidwina van Schiedam

Iets meer los van de religieuze context, wat ik bij iedereen toch wel terug lees is als je je levensomstandigheden ten volle accepteert en vertrouwt op 'de bron van leven' en je innerlijke kracht, deze bron en je kracht jou zullen dragen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Iets meer los van de religieuze context, wat ik bij iedereen toch wel terug lees is als je je levensomstandigheden ten volle accepteert en vertrouwt op 'de bron van leven' en je innerlijke kracht, deze bron en je kracht jou zullen dragen.

Als ik je zo (goed?) lees dan begint het met vertrouwen en acceptatie.
Maar klopt dat wel?
Wantrouwen en niet-acceptatie heeft meestal een oorzaak; er gaat iets aan vooraf.
Zou dat met vertrouwen en acceptatie dan ook niet zo zijn?
Dat het niet een oorzaak is, maar een gevolg?