Veiligheid

[Esradha]

Veiligheid
vloog de deur uit
toen jij binnen kwam

Veiligheid
was nooit meer vanzelfsprekend
toen jij me wakker maakte

Angst
zette zich in me vast
toen jij me bedreigde

Veiligheid
moet ik nu zelf bouwen
met iedere goede dag
groeit het vertrouwen

tot het monster
zich weer nestelt

Veiligheid, wat is dat nu?

[Esradha]

Sinds veiligheid niet meer vanzelfsprekend is, vraag ik me vaak af, 'veiligheid, wat is dat nu?'
Het is toch ook maar relatief... wat we onszelf vertellen.
De kans die wij schatten dat vervelende dingen gebeuren.
Het leven valt niet te voorspellen.
Wat maakt nu veiligheid?
Zo'n egowensje? Behoefte aan controle en vermijden van angst?
Bestaat er zoiets als veiligheid?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Wat maakt nu veiligheid?

Goede vraag. Ik moest er even over nadenken. Veiligheid wordt pas een issue vanuit (een gevoel) van onveiligheid. Je voelt je veilig als het geen punt meer is. Zoiets?

[Esradha]

Ja, pas als veiligheid niet meer vanzelfsprekend is, leer je wat het is.
Maar 'wanneer het geen punt meer is', is geen onderscheidend antwoord.
Dat kun je op alles zeggen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ja, pas als veiligheid niet meer vanzelfsprekend is, leer je wat het is.
Maar 'wanneer het geen punt meer is', is geen onderscheidend antwoord.
Dat kun je op alles zeggen.

Ik heb net als jij geen idee wat veiligheid of onveiligheid precies is.
Zou het iets zijn wat we verzonnen hebben en wat helemaal niet bestaat?
Behalve dat het misschien bestaat als een tijdelijk gevoel van ...?

[Esradha]

Dat ben ik me ook gaan afvragen, in hoeverre bestaat het werkelijk of vooral bij gratie van wat we onszelf vertellen.
Maar voor iemand in een oorlogsgebied of een relatie vol misbruik bv is het zeer werkelijk.
Veiligheid lijkt dan de afwezigheid van dreiging.
Daarmee is het weer relatief.

[Aart]

Veiligheid is iets uit het denken, iets bedachts.

Er bestaat niet zoiets als veiligheid.

Net zoals zoiets als onveiligheid niet bestaat, behalve dan in het denken.

Er is enkel het moment NU.

Daarin is er directe dreiging of er is geen directe dreiging.

Bij directe dreiging is er directe aktie.

Veilig en onveilig is altijd gezien/gevoeld vanuit het denken en niet vanuit het moment NU.

Anders gezegd; veilig of onveilig is altijd achteraf geklets, m.a.w. denken.

Dat het niet veilig is om tussen hongerige haaien te zwemmen is een ander verhaal.

Het gevoel van veilig of onveilig terwijl er letterlijk geen dreiging is komt voort uit de herinnering in de mind. Niets mis mee maar als het je een gevoel van onveiligheid bezorgd terwijl er letterlijk niets aan de hand is en het bgevoel je praktisch handelen gaat bepalen dan is het fijn dat je het onderscheid ziet/voelt tussen NU en TOEN.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Veiligheid, wat is dat nu?

Net zoiets als heiligheid en geiligheid, maar dan anders. WiNk

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Veiligheid
vloog de deur uit
toen jij binnen kwam

Ik zou het woord jij met het leven vervangen, en dan is het mijn levensverhaal die daar omschreven is door jouw letters.
Voor mij heeft het leven altijd onveilig gevoeld. Het gevoel van volledige veiligheid heb ik nooit gekend, zelfs niet in mijn slaap. Zelfs daarin is er een stuk van mij die alert is, en waakt, altijd zo geweest.
18 jaar geleden kwam het gevoel van onveiligheid/angst helemaal aan de oppervlak en ging ik bewust mee aan de slag.
Nu, na 18 jaar intens onderzoeken van mijn gevoelens van: angst en onveiligheid, agressie en impulsief storten op alles en nog wat... ontdek ik dat aan de kern van allen gevoelens en emotie maar 1 angst is. De angst voor de dood (de angst voor het onbekende.. het los laten van mijn ego).
Keer op keer als in weer in gevoelens van slachtoffer schiet, of als ik in woede verkeer, of als ik me als meer of minderwaardig waan, zie ik dan in dat aan de kern van dit allemaal maar 1 angst is.. De angst voor de dood, de angst voor het onbekende, de angst om me aan het leven over te geven.
Alsnog, het lijkt alsof in mijn cellen mijn herinneringen uit het verleden opgeslagen zijn, en ook al ervaar ik mezelf vrij van mijn verleden, zij er veel situaties, en de wisselwerking met de medemens die het bij mij nog steeds de emoties en gevoelens vanuit het verleden triggeren.
Ik heb besloten om acupunctuur behandelingen te doen om dat wat zo diep nog opgeslagen lijkt te zijn naar boven te halen, om volledig te kunnen herstellen.
Alles wat ik de laatste 18 jaar zelf aangegaan ben, komt weer naar boven in een flits. Ik vind dat heel interessant eigenlijk, want ik schrik uiteraard niet zo gauw meer van mijn gevoelens. Ik heb ze dag in dag uit de laatste jaren aanschouwd, en alsnog lijkt de wortel onaangeraakt gebleven te zijn..
Op rationeel niveau maakt het voor mij makkelijk te weten dat mijn angst die ik nu voel niets meer met het verleden te maken heeft, maar dat het in de menselijke ontwikkeling besloten ligt. De angst voor het onbekende, de angst voor de dood.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zou het woord jij ontdek ik dat aan de kern van allen gevoelens en emotie maar 1 angst is. De angst voor de dood (de angst voor het onbekende.. het los laten van mijn ego).
Keer op keer als in weer in gevoelens van slachtoffer schiet, of als ik in woede verkeer, of als ik me als meer of minderwaardig waan, zie ik dan in dat aan de kern van dit allemaal maar 1 angst is.. De angst voor de dood, de angst voor het onbekende, de angst om me aan het leven over te geven.

Ja, dat bedoelde ik toen idd toen ik dat alweer een tijdje geleden omschreef.
Bedankt voor het delen, Mihaela.