Het leven is simpel.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Een vrij mens is beschikbaar voor alles. (alle gevoel)
Ook voor verdriet.
Een verdrietloos leven bestaat niet tenzij je jezelf in verdrietloosheid probeert te forceren.

Een vrij mens staat 'pal in de wind' (zoals ik dat gisteren hoorde uitdrukken)

http://dokument.ncrv.nl/pagina/dansend-hart

Je hebt de documentaire gezien? Wat vond je ervan?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Nou....ik had ooit een vriendin en die was inderdaad bang voor muizen en sprong dan daadwerkelijk op de tafel. Ook toen ze wist dat er niks was om bang voor te zijn, bleef ze dat doen. Macht der gewoonte? Ze pieste ook nog regelmatig in haar broek. Meestal van het lachen en het was nu eenmaal een goedlachs type. Dus het antwoord is ja.

Ho, ho, 'ooit' bestaat niet, er is enkel het NU.

Okay, ik geef het toe, ik zit in de ontkenning, ik had ooit een pc en een muis, ik was zo blij dat ik een laptop kon aanschaffen en ik moet bekennen als ik mijn emoties er echt laat zijn dan krijg ik kippenvel bij het lezen van het woordje muis.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Nou....ik had ooit een vriendin en die was inderdaad bang voor muizen en sprong dan daadwerkelijk op de tafel. Ook toen ze wist dat er niks was om bang voor te zijn, bleef ze dat doen. Macht der gewoonte?

W?st is ook zo begonnen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Neen Ulla, je snapt me niet.

Ik hanteer geen kunstje, de reden dat er verdriet kan opkomen is er gewoon niet.

Dat is waar ik het over heb.

Wat is de reden dat er verdriet kan opkomen?

Ik zeg dus niet dat verdriet er niet zijn mag, ik zeg enkel dat er eens gekeken kan worden wat verdriet is en hoe het ontstaat.

Van mij mag een ieder luiers blijven dragen, bang zijn voor muizen, ik zeg enkel dat als de tijd rijp is, een mens eens zou kunnen onderzoeken hoe iets ontstaat.

Maar ik snap heus wel dat voor 99,999% die tijd nog niet rijp is.

Mooi dat je het snapt, ik hoop het voor je.
Het kunstje hoef je wat mij betreft niet zo letterlijk nemen. Ik weet dat het voor jou natuurlijk is niet gehecht te zijn, althans daar moet ik van uitgaan als je dat aangeeft. Het lijkt soms alsof het daarom voor anderen nog wel een probleem moet zijn om (nog) gehecht te zijn. En dat je mensen op die manier een kunstje voor schotelt.

Het is ook prima om te kijken. En angsten die je leven belemmeren dien je zeker te onderzoeken. Maar waarom een probleem van iets maken wat geen is? We weten allemaal dat we dood gaan en elkaar weer los moeten laten.
Enige wat ik je vraag kijk er zelf eens na of je niet problemen creëert die je er ook niet zijn.

In hoever ben je gehecht aan de gedachte dat je gehecht zijn een probleem moet zijn en in jou ogen onnodig verdriet geeft? Mevrouw Huppelepup dacht er ook zo over. Ik snap het ook wel maar is het niet ook gehechtheid om zo te denken? Is dat niet ook gewoon weer een gedachte waar je aan kunt hechten? Snap jij mij wel wat ik bedoel?

Wie bepaalt dat verdriet onnodig is en wie bepaalt dat dat niet ook een functie heeft. Alles wat er is heeft bestaansrecht. Je juist niet afhankelijk hoeven maken van of iets er wel of niet is zegt iets over je heelheid.

En angsten en/of angstige gehechtheden die je heelheid wel serieus belemmeren zijn zeker om te onderzoeken. Die kans/ervaringen zouden we niet eens krijgen als het gehechtheden er niet waren. Het zou zomaar kunnen dat dit gewoon gebeurt omdat het in het hele gebeuren thuishoort. Kan haast niet anders want alles wat er bestaat komt voort uit een en hetzelfde.

Het zou niet uit moeten maken of je nu wel of niet gehecht bent. Want idd zoals hier iemand (voor mijn gevoel) met zijn eigen woorden zegt, de heelheid zit hem in de tegenstellingen van beide, al dan niet gehecht kunnen zijn zonder dat het je heelheid aantast. Ook Big Bear heeft dat heel mooi verwoord.

[Renoir]

Onderwerpwissel naar gehechtheid nieuw draadje aangemaakt.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Renoir, missen heeft altijd met ego te maken.

Natuurlijk ziet de mens die mist wat hij/zij zien wil in de natuur.

M.i. zijn dat vergelijkingen die mank lopen.

Jij mist niets.

Ik mis niets.

Dat zijn feiten.

De rest moet een ieder maar onderzoeken vanuit openheid en niet al vanuit zijn/haar oude ervaringen/filters/mechanismes.

Openheid is toch ook onverhuld?