Meister Eckhart

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Eckhardt

Een vrije geest is er een die niet aan iets gebonden is en door niets wordt gestoord, die zich niet heeft verbonden aan een bepaalde manier van vereren of van zijn en die nergens zijn eigen belang in zoekt, maar altijd is doordrongen van Gods hoogstaande wil, die afstand heeft genomen van wat het zijne is.

Het lijkt alsof dit een aanbeveling is door het opvolgen van raadgevingen een vrije geest te worden, echter betreft dit het herkennen van een vrije geest.

Een niet aan zichzelf verplichtte geest is namelijk in staat om je op weg naar eigen vrijheid zonder de zelf te ondervinden beperkingen behulpzaam te zijn.

Door je van het bovenstaande rekenschap te geven is er een mogelijkheid zo'n betrouwbaar iemand, die jouw belang dient, te vinden. Er is doorgaans een, overigens gezond, basis wantrouwen in iedere mens. Wanneer je alles maar zou geloven wat je aangeboden wordt blijf je je hele leven bouncen in een achtbaan en met alle winden meedraaien.

Iemand die geen belang dient kan jou beter dan wie ook zuiver spiegelen.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Iemand die geen belang dient kan jou beter dan wie ook zuiver spiegelen.

Alleen maar als die persoon geen belang heeft bij het spiegelen an sich. Iemand die "wil" spiegelen heeft dat belang wel. Terugkaatsen op persoonlijkheidsniveau is geen spiegelen voor mij. Die mij mijzelf laat zien, in eindeloosheid, dat is een ware spiegel.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Alleen maar als die persoon geen belang heeft bij het spiegelen an sich. Iemand die "wil" spiegelen heeft dat belang wel. Terugkaatsen op persoonlijkheidsniveau is geen spiegelen voor mij. Die mij mijzelf laat zien, in eindeloosheid, dat is een ware spiegel.

Het komt me voor dat je de vaststelling moet doen en ontvankelijk worden. Het denken dat niet ontvankelijk wil zijn wanneer het zijn ondergang tegemoet gaat zal trachten je ervan te weerhouden door er zijn twijfel over te laten gaan.

Het denken zal ook argwanend blijven en veronderstellen dat niemand verschoond is van eigenbelang. Zal de lat proberen te leggen bij het algemeen nut en laat de twijfel voortbestaan of niet toch mede uit een persoonlijk belang gehandeld is.

Het gaat er allemaal feitelijk om vast te stellen dat er ook werkelijk niemand in zit om geen persoonlijk belang te kunnen hebben, en was dat nou niet juist de aanleiding om die onderscheiding van dat belang aan te brengen.

Daarmee is het cirkeltje voor het denken rond en kan het daarmee op z'n beloop laten.

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Alleen maar als die persoon geen belang heeft bij het spiegelen an sich. Iemand die "wil" spiegelen heeft dat belang wel. Terugkaatsen op persoonlijkheidsniveau is geen spiegelen voor mij. Die mij mijzelf laat zien, in eindeloosheid, dat is een ware spiegel.

Omdat de fictie bestaat uit die aanname van wie je denkt te zijn kan het terugkaatsen op persoonlijkheidsniveau je juist uiterst dienstbaar zijn.

Door het steeds maar stellen van aanvullende voorwaarden doe je exact datgene wat het denken je ingeeft voor zijn instandhouding, namelijk vooral niet aan de aanname tornen.

[Maria]

Zeg zijn Karien en Renoir niet één en dezelfde persoon of is dat een aanname?

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het komt me voor dat je de vaststelling moet doen en ontvankelijk worden. Het denken dat niet ontvankelijk wil zijn wanneer het zijn ondergang tegemoet gaat zal trachten je ervan te weerhouden door er zijn twijfel over te laten gaan.

Het denken zal ook argwanend blijven en veronderstellen dat niemand verschoond is van eigenbelang. Zal de lat proberen te leggen bij het algemeen nut en laat de twijfel voortbestaan of niet toch mede uit een persoonlijk belang gehandeld is.

Het gaat er allemaal feitelijk om vast te stellen dat er ook werkelijk niemand in zit om geen persoonlijk belang te kunnen hebben, en was dat nou niet juist de aanleiding om die onderscheiding van dat belang aan te brengen.

Daarmee is het cirkeltje voor het denken rond en kan het daarmee op z'n beloop laten.

Het gaat niet om het denken. Er zijn mensen bij wie ik die "argwaan" in het geheel niet voel. Dan gaat het er niet eens om om vast te stellen of er wel of niet "iemand" zit. Dat doet er dan in het geheel niet toe. Dan kaatst wat iemand zegt of schrijft of doet bij mij nergens op af, wordt niks geraakt en wordt er "in oneindigheid doorgestraald" zeg maar Een beetje zoals een spiegel met lichtjes waar ook weer een spiegel op staat en als je er op een bepaalde manier in kijkt zie je een eindeloos aantal lichtjes. Zoals je een heelal inkijkt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Het gaat niet om het denken. Er zijn mensen bij wie ik die "argwaan" in het geheel niet voel. Dan gaat het er niet eens om om vast te stellen of er wel of niet "iemand" zit. Dat doet er dan in het geheel niet toe. Dan kaatst wat iemand zegt of schrijft of doet bij mij nergens op af, wordt niks geraakt en wordt er "in oneindigheid doorgestraald" zeg maar Een beetje zoals een spiegel met lichtjes waar ook weer een spiegel op staat en als je er op een bepaalde manier in kijkt zie je een eindeloos aantal lichtjes. Zoals je een heelal inkijkt.

Dat heb ik alleen met kerstmis..

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Zeg zijn Karien en Renoir niet één en dezelfde persoon of is dat een aanname?

We wisselen elkaar af voor de pluriformiteit .

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Het gaat niet om het denken. Er zijn mensen bij wie ik die "argwaan" in het geheel niet voel. Dan gaat het er niet eens om om vast te stellen of er wel of niet "iemand" zit. Dat doet er dan in het geheel niet toe. Dan kaatst wat iemand zegt of schrijft of doet bij mij nergens op af, wordt niks geraakt en wordt er "in oneindigheid doorgestraald" zeg maar Een beetje zoals een spiegel met lichtjes waar ook weer een spiegel op staat en als je er op een bepaalde manier in kijkt zie je een eindeloos aantal lichtjes. Zoals je een heelal inkijkt.

Het aangrijpingspunt voor een ommekeer is juist de geraaktheid, waar het niks doet is het instemming, een aangenaam en comfortabel vertoeven, in een gedeelde mening.

Alleen door geraaktheid ben je in de hoogste staat van paraatheid, klim je in de pen, c.q. de hoogste boom. Daarin wordt de inmiddels rebelererende fictie zichbaar.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat heb ik alleen met kerstmis..

Jammer dat je daar weer een jaar op moet wachten