Vagebond

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Verliefde, labiele mensen, vooral degene die ook de persoon verafgoden zoals jij bij w doet, menen dat iedereen in de charmes van zo en figuur zouden kunnen vallen.
Zulke types, die naive dames mindfucken, vind ik echt lachwekkend.
Ik hoop wel voor jou dat jij ooit uit deze lus ontsnapt.
Het verbaast me wel dat zo een scherpzinnig mens zoals jij, jezelf maar niet doorziet, wat betreft bedwelm zijn door zo een joker.
Maar goed, misschien onderschat ik jouw psychische problematiek.

Ja, je onderschat die psychische problematiek.
Uit die lus geraak je zo maar uit hoor Miha. Als je er al ooit uit geraakt.
François heeft 20 jaar tijd in mij gestoken en dan gaf hij het op.

Je mag nog zo intelligent en scherpzinnig zijn als de beste, zolang als die éne er blijft voorzitten, kan men niet uit die lus.
En die éne, gekend als ego, is van jongs af opgebouwd.
Nog is uit mijn François gesprekken-doos 10 jaar geleden...

kabu: ik sloeg een paar dagen geleden Beerlandt's 1400 blz. nieuwe dikke boek dat ik gekocht heb toevallig open op 'meervoudige persoonlijkheidsstoornis'. Plots werd het helemaal duidelijk...

François: ik snap het... Maar dat heeft niet zozeer te maken met de relatie met vrouwen die jij gehad hebt, maar met je eigen persoonlijk leven dat in den beginne, puntje puntje puntje, een soort van diepe kwetsbaarheid ervaren heeft. Want ik denk dat gij meer moeite doet dan dat nodig is, om door een vrouw geliefd te worden. Gij hebt talent genoeg, om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn. Snap je dat?

kabu: Euh, 'Om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn'?

François: Dà t, wat dat gij bent, dà t te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn. Dus hetgeen dat gij doet om geliefd te worden, creëert uiteindelijk die andere energie en aantrekkingskracht....

kabu:...Van dat soort vrouwen.

François: Ja. Dus als ge dat zou - door zelfvertrouwen - dat zou losmaken, en uiteindelijk door geloof en liefde in wat dat gij vertegenwoordigt, zo aan mensen zou durven laten zien, dan zou je die ander energie niet meer aantrekken. Maar dan moet kabu gaan geloven in de persoon en in de man die hij vertegenwoordigt. Niet meer, niet minder.
En daar zit, als ge dat bekijkt, daar zit in feite een klein knoopke. En dat is uiteindelijk de hoofdknoop van al de knopen. Het is niet zozeer de vrouwen, maar wel hoe gij met uw mens en man zijn omgaat, of denkt te moeten omgaan.

kabu: Het zit in het denken.

François: Ja, het zit in het denken. Alhoewel heb jij... ik heb het er al de laatste dagen met mijn vrouw over gehad, dat die zegt: 'Cois, ik snap dat niet: 'kabu is toch ne mens, ne man, die heeft iets, die straalt dat uit'; dat ik antwoord: 'ja maar euh, ik denk dat hij dat zelf niet volledig in zijn basis beseft. En dat is van jongs af aan zo opgebouwd. Zo een gevoel van: 'gewoon ben ik niet waardig'.
Snap je hem?

kabu: jaja...

Dat was dus in 2010. Aan mijn "Euh, 'Om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn'?", drong het duidelijk nog niet door wat hij met dà t bedoelde, al had ik Nisargadatta Maharaj's boek "ik ben dà t" al gelezen.
4 jaar later, in 2014, was die andere energie en aantrekkingskracht er weer. De ergste van allemaal.
Ik mag van geluk spreken ontdekt te hebben, pas op mijn 59ste vorig jaar, dat er heilige medicijnen bestaan die mij genezen hebben van mijn psychische problematiek. Die heilige medicijnen hebben niet bij iedereen zo'n resultaat dan bij mij, daar twijfel ik niet aan. Dus ik mag van geluk spreken.

Dank u aan alle Goden dat ik dit nog mocht meemaken en niet tot in mijn kist bezeten en geobsedeerd moest blijven van (steeds weer) een ander mens, want wat voor gevangenis van het denken was dat, een ware hel!