Weten wanneer je jezelf overschat

[Renoir]

Eerst even het artikel spiritueel narcisme lezen.

Hier staat een stukje over de subjectief beleefde waarheid van de schrijver op de claim dat yoga en meditatie er voor zouden zorgen dat het 'zelf' uit het beeld zou verdwijnen. Of dat het geval is daarover wordt in dit stukje geen uitsluitsel verkregen maar wel iets geconcludeerd. Namelijk dat bij de groep die les in yoga en/ of meditatie hadden ondergaan, de leerlingen dachten dat ze beter waren in yogahoudingen of ademhalingsoefeningen dan anderen en de conclusie is dan ook dat (ook hier) we onszelf overschatten. Zelfoverschatting is hier een kenmerk van aanwezigheid van zelf.

Ik vind dat helemaal niet gezegd dat er sprake is van zelfoverschatting wanneer zo'n vraag naar intensief praktiseren met ja wordt beantwoord. We moeten dus wel duidelijk hebben wat overschatting is. Ik vind het bijvoorbeeld van realiteit getuigen te denken dat je daarin beter bent. Het is voor mij de vraag of hier zelf/ego bij is betrokken want daaraan relateer ik zelfoverschatting.

Wat hier vooral duidelijk wordt is dat zolang niet duidelijk is of een zelf of ego bij dat statement betrokken is we niet anders kunnen doen dan de verkeerde conclusies trekken.

Daarbij is het handig te beseffen dat zo'n vraag alleen voor zoekenden van belang is, want bij wie moet je met je vragen dienaangaande te rade gaan. Dat zal toch niet iemand zijn waarvan je vrij snel kunt aannemen dat deze zichzelf schromelijk overschat. Terwijl je niet in staat kunt worden geacht die afweging te maken indien je zelf behept bent met een ego/zelf (ego ziet ego).